Οπως έχει γραφτεί για τη Σουηδέζα Εβι Ρόσκιβστ-Φον Κορφ (όπως ήταν το πλήρες ονοματεπώνυμό της), «κανείς δεν είχε φανταστεί ότι θα μπορούσε καν να τερματίσει. Και έτσι αυτή κέρδισε τον αγώνα». Η θαρραλέα και πολύ «μπροστά» από την εποχή της Εβι Ρόσκβιστ έχει καταχωρηθεί ως μια από τις πιο επιτυχημένες γυναίκες οδηγούς αγώνων στην Ιστορία, έστω και αν στην Ελλάδα λίγοι θυμούνται το όνομά της. Ισως όσοι έχουν σκαλίσει τα αρχεία και φέρνουν στη μνήμη τους τη συμμετοχή της ακόμα και στο Ράλι Ακρόπολις τη δεκαετία του ’60.
Το κορίτσι που γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1929 και που σε λίγες μέρες από σήμερα θα συμπλήρωνε τα 95 του χρόνια δεν θα παρέμενε στη σουηδική επαρχία. Για την ακρίβεια, αυτή ήταν η αφορμή που την ευνόησε. Μετά από τη φοίτησή της σε κάποια σχετική σχολή, εργάστηκε ως βοηθός κτηνιάτρου. Μέρος της δουλειάς ήταν να οδηγεί με το αυτοκίνητό της για να επισκέπτεται τις φάρμες της περιοχής. Συνήθως, όπως είχε πει, περίπου επτά με οκτώ φάρμες που δεν ήταν και δίπλα η μία στην άλλη.
Εκεί, λοιπόν, τσίμπησε το «μικρόβιο» της οδήγησης. Της άρεσε και αποφάσισε, μαζί με τον σύζυγό της, να γίνουν μέλη του Βασιλικού Αυτοκινητικού Ομίλου, του σουηδικού KAK (Kungliga Automobilklubben). Ξεκίνησε ως συνοδηγός του σε αγώνες ράλι και στη συνέχεια πήρε τα πράγματα στα χέρια της στο αριστερό κάθισμα.
Απο εκεί και πέρα τα υπόλοιπα, όπως λέει το κλισέ, είναι Ιστορία. Η Εβι Ρόσκβιστ υπέγραψε συμβόλαιο με τη Mercedes-Benz ως εργοστασιακή οδηγός, κέρδισε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (1959, 1960, 1961 – το τελευταίο με συνοδηγό την Πατ Μος, σύζυγο του μεγάλου Στέρλινγκ Μος), ενώ η πιο αξιοσημείωτη επιτυχία της πέρα από τα σύνορα της Ευρώπης ήταν η νίκη της στον επίπονο αγώνα Argentine Turismo Standard Grand Prix, το 1962.
Μάλιστα, στον συγκεκριμένο αγώνα η ταχύτατη Σουηδέζα κατέρριψε και το ρεκόρ μέσης ταχύτητας, αφήνοντας όλον τον κόσμο έκθαμβο με την επίδοσή της. Αλλωστε, όπως προαναφέρθηκε, πολλοί δεν περίμεναν καν πως θα έβλεπε τη σημαία του τερματισμού. Ωστόσο αυτή σημείωσε μια μέση ωριαία της τάξης των 127 χλμ./ώρα, τη στιγμή που την προηγούμενη χρονιά, το 1961, ο νικητής του ίδιου αγώνα είχε 121 χλμ./ώρα.
Η Εβι Ρόσκβιστ σταμάτησε τους αγώνες το 1965. Πλέον τα αγωνιστικά αυτοκίνητα είχαν γίνει ελαφρύτερα από τα βαριά και λιγότερα ευέλικτα Mercedes με τα οποία έτρεχε. Η Audi τής έκανε πρόταση να συνεχίσει την καριέρα της μαζί της. Ομως η Ρόσκβιστ επέλεξε να σταματήσει. Είχε ήδη κάνει πολλά, δεν είχε ατυχήματα, ούτε καν σοβαρά τρακαρίσματα, ήταν υγιής, αρτιμελής και γεμάτη εμπειρίες.
Ετσι, αποφάσισε να παντρευτεί τον Αλεξάντερ φον Κορφ, τον επικεφαλής τότε του αγωνιστικού τμήματος της Mercedes, ενώ συνέχισε να συνεργάζεται με τη γερμανική εταιρεία ως οδηγός εξέλιξης.
Η Ρόκσβιστ παρέμεινε στην έδρα της Mercedes, τη Στουτγάρδη, για αρκετά χρόνια μετά τον θάνατο του συζύγου της, το 1977. Αργότερα επέστρεψε στην πατρίδα της, όπου γνώρισε έναν εισαγωγέα και ντίλερ της ίδιας εταιρείας. Παντρεύτηκαν και έζησαν μαζί μέχρι το 2009, οπότε εκείνος απεβίωσε. Στις 4 Ιουλίου 2024, δυστυχώς ήρθε και η δική της σειρά.