O Ζαβιέ Λαραγιότι (στο κέντρο) κάνει πειράματα για τη ζάχαρη των διαβητικών στην έδρα της εταιρείας του στην Πόλη του Μεξικού | Xilinat/Facebook
Θέματα

Εφηύρε υποκατάστατο ζάχαρης λόγω του διαβητικού πατέρα του

Οχι μόνο σε γεύση, αλλά και σε τιμή η ξυλιτόλη από καλαμπόκι είναι ίδια με τη ζάχαρη. Η βιομηχανική παραγωγή της ξεκινά, μαζί και οι ελπίδες για ρύθμιση του σακχάρου εκατομμυρίων ανθρώπων στον κόσμο
Protagon Team

Ηταν 18 χρόνων όταν ο πατέρας του διαγνώστηκε με διαβήτη. Ο Ζαβιέ Λαραγιότι μόλις είχε περάσει στη σχολή Χημικών Μηχανικών στο Πανεπιστήμιο της Πόλης του Μεξικού. Τον αγαπούσε τόσο πολύ, που αποφάσισε όλη του η έρευνα να στραφεί προς αυτό το πεδίο. Στόχος του ήταν να δημιουργήσει ένα προϊόν, που θα υποκαθιστούσε τη ζάχαρη και θα έκανε τη ζωή του πατέρα του και πάλι γλυκιά!

«Δυστυχώς μόνο όταν κάποιος δικός σου άνθρωπος αρρωστήσει καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό, αλλά και συχνό, είναι να έχει κάποιος διαβήτη. Επίσης, συνειδητοποιείς τη διάσταση που έχει η ζάχαρη στη διαχείριση της νόσου και στην ίδια τη ζωή» λέει ο ίδιος μιλώντας στον Guardian. «Ο πατέρας μου δοκίμασε ό,τι εναλλακτικό της ζάχαρης υπήρχε, όπως η στέβια και η σουκραλόζη. Ομως δεν του άρεσε η γεύση και έτσι συνέχισε να “κλέβει”, καταναλώνοντας μικρές ποσότητες ζάχαρης».

Ο νεαρός επιστήμονας ξεκίνησε τους πειραματισμούς με την ξυλιτόλη, ένα γλυκό προϊόν που εξάγεται από το δέντρο βετούλη (μοιάζει με κλαίουσα) και χρησιμοποιείται ευρέως στις τσίχλες χωρίς ζάχαρη. «Κυκλοφορούσαν πάρα πολλά γλυκαντικά που είχαν όμοια γεύση με τη ζάχαρη, αλλά το κόστος τους ήταν εξαιρετικά υψηλό. Θα έπρεπε να βρω κάτι όχι μόνο κοντά στη γεύση της ζάχαρης, αλλά και στην τιμή της».

Ο Ζαβιέ παίρνει δείγμα από απόσταγμα ζάχαρης που δημιουργεί από κοτσάνια καλαμποκιού

Δέκα χρόνια αργότερα, ο δρ Λαραγιότι κατάφερε να δημιουργήσει και να κατοχυρώσει πατέντα για μία διαδικασία ζύμωσης η οποία μετατρέπει το κοτσάνι από το καλαμπόκι σε ξυλιτόλη. Μαζί με την ανακάλυψή του κατάφερε να βάλει το λιθαράκι του σε κάτι επίσης σημαντικό. Το Μεξικό παράγει κάθε χρόνο 27,5 εκατομμύρια τόνους από απόβλητα καλαμποκιού, που πρέπει να ανακυκλωθούν. Με τη διαδικασία της ζύμωσης ανακύκλωνε με βιολογικό τρόπο τα κοτσάνια και έτσι μείωνε τα αέρα του θερμοκηπίου που θα προκαλούσε η καύση τους.

Η εταιρεία που συνέστησε για την επεξεργασία και παραγωγή του γλυκαντικού ονομάστηκε Χιλινάτ (Xilinat) και αγοράζει τόνους αποβλήτων καλαμποκιού από 13 ντόπιους παραγωγούς. Κάθε χρόνο παράγει έναν τόνο από το καθαρό προϊόν.

Παγκόσμια διάκριση

Πριν από μερικές ημέρες, κατάφερε να λάβει μία παγκόσμια διάκριση, κερδίζοντας το βραβείο Chivas Venture για νέες, πολυεθνικές επιχειρήσεις και μαζί με αυτό 310.000 ευρώ. Τα χρήματα θα τα επενδύσει στο εργοστάσιό του και θα δεκαπλασιάσει την παραγωγή της ξυλιτόλης.

Η ιδέα της Χιλινάτ έχει τεράστιες δυνατότητες εξηγεί ο Σόναλ Σαχ, διευθυντής του Κέντρου Κοινωνικών Επιπτώσεων και Καινοτομίας στο Πανεπιστήμιο Georgetown της Ουάσιγκτον και κριτής των βραβείων Chivas Venture. «Δεν είναι μόνο ότι κατάφερε να παρασκευάσει ένα υποκατάστατο ζάχαρης με την ίδια γεύση, είναι ότι πέτυχε και η τιμή του να είναι παρόμοια. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να γίνει χρήση ακόμα και σε βιομηχανική παραγωγή» εξηγεί ο ίδιος.

Αν τελικά η ξυλιτόλη από απόβλητο καλαμποκιού αποδείξει ότι είναι κατάλληλη για διαβητικούς, θα αλλάξει τελείως ο παγκόσμιος χάρτης νοσολογίας και τροφίμων με τη μία!

Πάντως, όπως λέει ο Ζαβιέ, ο πατέρας του «είναι ενθουσιασμένος και έχει καταργήσει τελείως τη ζάχαρη καταναλώνοντας αποκλειστικά ξυλιτόλη, χωρίς να επηρεάζεται καθόλου το σάκχαρό του».