«Είναι πάντα γεμάτη εκπλήξεις. Μικρή από πλευράς έκτασης και πληθυσμού (περίπου 7 εκατομμύρια), σκέφτεται μεγαλόπνοα (και πολύ) όσον αφορά την εθνική ιστορία και τον ποτέ αδρανή εθνικισμό, και εξακολουθεί ισορροπεί μεταξύ σλαβικών δεσμών και πολιτισμού (υπέρ της Ρωσίας) και ευρωπαϊκών φιλοδοξιών» γράφει ο Μάσιμο Νάβα της Corriere della Sersa, αναφερόμενος στη Σερβία.
Σημειώνει, επίσης, πως οι νέοι και οι νέες της χώρας «μιλούν αγγλικά, έχουν Δυτικό τρόπο ζωής και τα χρήματα –είτε για μετανάστευση και ταξίδια, είτε για κατανάλωση– φαίνεται πως είναι η πρώτης τους σκέψη». Ωστόσο, στη Σερβία δεν υπάρχουν δουλειές για όλους και, ως εκ τούτου, δεν υπάρχουν και λεφτά για όλους. Οπότε, τι κάνουν; «(Γυρίζουν) τον τροχό της τύχης» γράφει ο ιταλός αρθρογράφος, κάνοντας λόγο για «τέλεια ψευδαίσθηση για όσους, εκτός από αίσθηση της Ιστορίας, έχουν επίσης αίσθηση της μοίρας τους».
Ενδεχομένως για αυτό η Σερβία να διαθέτει τις περισσότερες αίθουσες τυχερών παιχνιδιών ανά κάτοικο στην Ευρώπη, ενώ λαμβάνοντας υπόψη τα καζίνο της Βοσνίας, του Μαυροβουνίου, της Βόρειας Μακεδονίας και της Σλοβενίας, «μπορούμε να συμπεράνουμε ότι τα Βαλκάνια –μετά τη σκληρότητα των αδελφοκτόνων πολέμων και τη βασανιστική πορεία προς την ειρήνη και την Ευρώπη– ανακάλυψαν τον ειρηνικό δρόμο του Λας Βέγκας», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μάσιμο Νάβα.
Ωστόσο, εν λόγω δρόμος είναι ειρηνικός μέχρι ενός σημείου, γιατί, όπως είναι γνωστό, εκεί που ανθίζει ο τζόγος ανθούν επίσης οι μαφίες και η διαφθορά, με αποτέλεσμα συγκρούσεις μεταξύ συμμοριών και δολοφονίες. «Πρόκειται για παλιά ιστορία, παρεμπιπτόντως» γράφει ο αρθρογράφος της Corriere, θυμίζοντας ότι την περίοδο του πολέμου οι παραστρατιωτικές συμμορίες του διαβόητου Αρκάν διαχειρίζονταν επίσης καζίνο, πέρα από την εμπορία όπλων και συναλλάγματος.
Οσον αφορά το παρόν, ο Νάβα αναφέρεται ενδεικτικά στο Νόβι Σαντ, την πρωτεύουσα της επαρχίας της Βοϊβοντίνα και δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας, με 222.000 κατοίκους, όπου λειτουργούν 130 μικρές και μεγάλες αίθουσες τυχερών παιχνιδιών και πρακτορεία στοιχημάτων –ένα για κάθε 1.700 κατοίκους–, δίχως να υπολογίζονται δεκάδες μπουκμέικερ που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ακόμη και σε ανηλίκους που δεν μπορούν να παίζουν ρουλέτα ή κουλοχέρηδες, αν και ενίοτε τα καταφέρνουν χρησιμοποιώντας πλαστές ταυτότητες.
Εκτιμάται πως η αναλογία μπουκμέικερ σε σχέση με τον μαθητικό πληθυσμό της πόλης είναι ένας ανά ανά 100. Ο Νάβα επικαλείται τη μαρτυρία ενός δασκάλου ο οποίος, μιλώντας στον ενημερωτικό ιστότοπο Courrier des Balkans, είπε πως «πολλοί μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου συναντούν μπουκμέικερ ενώ πηγαίνουν στον σταθμό των λεωφορείων ή σε μια στάση». Σύμφωνα με έρευνες και μαρτυρίες, πολλοί νέοι στοιχηματίζουν τις αποταμιεύσεις τους, χρεώνονται και αναζητούν απεγνωσμένα δανεικά.
«Ο αριθμός των νέων που είναι εθισμένοι στον τζόγο αυξάνεται κάθε χρόνο» σημείωσε από την πλευρά της η ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια Ελένα Μανόιλοβιτς, διευθύντρια του SOS Centar, ενός κέντρου απεξάρτησης από τα τυχερά παιχνίδια. «Οταν άρχισα να εργάζομαι, πριν από 15 χρόνια, η ηλικία των ασθενών μου κυμαινόταν από 35 έως 45. Τώρα είναι κάτω των 30 ετών. Οι περισσότεροι είναι μεταξύ 17 και 25».
Στο πλαίσιο σχετικής έρευνας, 1.400 από τους 2.386 μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Νόβι Σαντ ηλικίας από 15 έως 18 ετών παραδέχθηκαν ότι «έχουν βάλει αθλητικά στοιχήματα ή παίξει κουλοχέρηδες ή ρουλέτα μεταξύ των 12 και των 16 ετών».
«Τα ποτά στους μπουκμέικερ είναι φθηνότερα από ό,τι στα μπαρ και τις καφετέριες. Δεν χρειάζεται καν να πιεί κανείς κάτι για να περάσει εκεί την ώρα του ή να παρακολουθήσει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Ο καφές κοστίζει ένα ευρώ, ο χυμός φρούτων και η μπύρα 1 ευρώ και 30 λεπτά, ενώ οι αγώνες και τα σκορ προβάλλονται συνεχώς σε πολλές οθόνες» προσέθεσε η σέρβα γιατρός. Οι τοπικές εφημερίδες αφηγούνται ιστορίες παιδιών που τα προσέγγισαν οι μπουκμέικερ και τα έπεισαν να παίξουν με την υπόσχεση του εύκολου κέρδους, για να καταλήξουν τελικά στην τοκογλυφία, ούτως ώστε να εξοφλήσουν τα χρέη τους.
Οσον αφορά την κατάσταση στο Βελιγράδι, συνολικά υπάρχουν 37 αίθουσες τυχερών παιχνιδιών και καζίνο, μεταξύ των οποίων και το πολυτελές Grand Casino στο Hotel Jugoslavija, με πολλά εστιατόρια, αίθουσες VIP και διάφορα θεάματα. Ομως καζίνο πραγματικά επιπέδου Λας Βέγκας, διάσημα διεθνώς, λειτουργούν στο όμορο Μαυροβούνιο, μια από τις παγκόσμιες πρωτεύουσες του τζόγου τα τελευταία χρόνια, με τον Μάσιμο Νάβα να αναφέρεται ειδικά στο Splendid, στο οποίο γυρίστηκε η 21η ταινία της σειράς James Bond, το «Casino Royale», με πρωταγωνιστή τον Ντάνιελ Κρεγκ.
Ωστόσο, το Λας Βέγκας των Βαλκανίων, η πόλη με τα περισσότερα καζίνο, είναι η Γευγελή στη Βόρεια Μακεδονία, δίπλα στα ελληνικά σύνορα, όπου την τύχη τους δοκιμάζουν κάθε χρόνο και χιλιάδες Ελληνες και Ελληνίδες: συνολικά λειτουργούν 11 καζίνο/αίθουσες τυχερών παιχνιδιών.
Το πρώτο καζίνο των Βαλκανίων ήταν το Kur Salon, στη λουτρόπολη Μπάνια Κοβίλιατσα, το οποίο άνοιξε τις πύλες του το 1932. Χτίστηκε υπό την αιγίδα του βασιλιά Αλεξάνδρου Α’ και προοριζόταν για τη χαλάρωση και διασκέδαση επιφανών κυριών και κυρίων από ολόκληρο το Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας. Το Kur Salon διέθετε επίσης μια αίθουσα χορού που μπορούσε να φιλοξενήσει έως και 450 άτομα και ένα εστιατόριο για περίπου 200 άτομα. Εκεί πραγματοποιούνταν (έως το ξέσπασμα του πολέμου) και τα καλλιστεία για την ανάδειξη της Mις Γιουγκοσλαβία.