Μέρος της δουλειάς των αρθρογράφων έγκειται στο να παρουσιάζουν τις όποιες απόψεις με τρόπο ιδιαίτερο, ούτως ώστε να δίνουν το έναυσμα για τη διεξαγωγή ενός διαλόγου, τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική σφαίρα, για τα πιο σημαντικά ζητήματα της επικαιρότητας. Υπό αυτήν την έννοια ο Μπρετ Στίβενς των New York Times κάνει εξαιρετική δουλειά.
Ο συντηρητικός και βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος, o οποίος έχει διατελέσει και διευθυντής της Jerusalem Post, έγραψε το πρώτο του άρθρο για τους Times τον Απρίλιο του 2017, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επειδή αμφισβητούσε κάποια από τα επιστημονικά στοιχεία πάνω στα οποία βασίζεται η θεωρία της κλιματικής αλλαγής. Πολλοί από τους αναγνώστες εξοργίστηκαν τόσο πολύ που έφτασαν στο σημείο να ακυρώσουν την συνδρομή τους, αναγκάζοντας τον τότε εκδότη Αρθουρ Οκς Σουλτσμπέργκερ Τζούνιορ να τους αποστείλει προσωπική επιστολή, εξηγώντας τους λόγους που επέλεξε να προσλάβει τον Μπρετ Στίβενς.
Ο οποίος την περασμένη Παρασκευή βρέθηκε και πάλι στο επίκεντρο μιας νέας πολεμικής λόγω ενός άρθρου του στο οποίο γράφει για τα «μυστικά της εβραϊκής διάνοιας», εγκωμιάζοντας την προσφορά του εβραϊκού πνεύματος στον παγκόσμιο πολιτισμό, ειδικά στους τομείς των τεχνών, των επιστημών και της διανόησης. Αναφέροντας τον Αλμπερτ Αϊνστάιν και τη Σάρα Μπερνάρ, τον Φραντς Κάφκα και τον Μπέντζαμιν Ντισραέλι, την Ρόζαλιντ Φράνκλιν και τον Καρλ Μαρξ, διερωτάται «πώς ένας λαός που ποτέ δεν έφτασε στο σημείο να αποτελεί το 1 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού συνέβαλε τόσο αποφασιστικά σε τόσες πολλές από τις πιο πρωτοποριακές ιδέες και καινοτομίες του;».
Σύμφωνα με τον Μπρετ Στίβενς η απάντηση έγκειται στο γεγονός πως τα εβραϊκά μυαλά «λειτουργούν διαφορετικά», με τον αρθρογράφο να εξηγεί πως «τείνουν να αμφισβητούν τη λογική βάση και να επανεξετάζουν την έννοια, να διερωτώνται το γιατί (ή το γιατί όχι;) τόσο συχνά όσο και το πώς, να διακρίνουν το παράλογο στο κοινότοπο και το μεγαλειώδες στο παράλογο. Το προτέρημα των Εβραίων τις περισσότερες φορές έγκειται στο ότι σκέφτονται διαφορετικά».
Ομως προς επίρρωση των ισχυρισμών περί της «εβραϊκής διάνοιας», ο εβραϊκής καταγωγής αρθρογράφος, επικαλέστηκε μια μελέτη του 2005 που επιχειρηματολογούσε υπέρ μιας γενετικής υπόθεσης περί της ανωτερότητας της ευφυΐας των Ασκεναζιτών, των μελών, δηλαδή, των εβραϊκών κοινοτήτων που εγκαταστάθηκαν στη Δυτική και στην Ανατολική Ευρώπη. Και ένας από τους συντάκτες της μελέτης ήταν ο Χένρι Χάρπεντινγκ, ένας λευκός εθνικιστής και ιδεολόγος της ακροδεξιάς και υποστηρικτής ντροπιαστικών θεωριών όσον αφορά τη φυλετική υπεροχή – των λευκών φυσικά.
Η αντίδραση της πλειονότητας των αναγνωστών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου υπήρξε εξαιρετικά αρνητική, γεγονός που ανάγκασε την εφημερίδα να επισυνάψει στο άρθρο του Στίβενς, ένα επεξηγηματικό (αν όχι απολογητικό) σημείωμα του εκδότη των Times, στο οποίο αναφέρεται μεταξύ άλλων πως «μετά τη δημοσίευση, ο κ. Στίβενς και οι αρχισυντάκτες του έμαθαν ότι ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, ο οποίος απεβίωσε το 2016, προήγαγε ρατσιστικές απόψεις. Ο κ. Στίβενς δεν συμμερίζεται τη μελέτη ή τις απόψεις των συντακτών της, αλλά έκανε λάθος να την επικαλεστεί άκριτα. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ο κ. Στίβενς υποστήριζε ότι οι Εβραίοι είναι γενετικά ανώτεροι. Αυτό δεν ήταν η πρόθεσή του [. . .] Απαλείψαμε την αναφορά στη μελέτη από το άρθρο».
Στον απόηχο της έντασης που δημιουργήθηκε η Washington Post αποπειράθηκε να επικοινωνήσει με τον Μπρετ Στίβενς, δίχως ωστόσο αποτέλεσμα. Στην εφημερίδα του Τζεφ Μπέζος μίλησε, όμως, ο Ντέιβ Καρπφ, καθηγητής στο Τμήμα ΜΜΕ του πανεπιστημίου George Washington. Αφού χαρακτήρισε την ιδέα περί ιδιαίτερης ευφυίας των Εβραίων «σαχλή», υπογράμμισε πως θα μπορούσε πάρα πολύ εύκολα να παρερμηνευτεί με τρόπους ιδιαίτερα επικίνδυνους. Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι θεωρεί πως η έρευνα του Μπρετ Στίβενς για τη συγγραφή του άρθρου του δεν ξεπέρασε τα όρια μιας αναζήτησης στην Google, η οποία έφερε στο φως μια μελέτη την οποία συνυπέγραψε ένας υποστηρικτής της ανωτερότητας της λευκής φυλής, γεγονός το οποίο δεν γνώριζε ούτε ο αρθρογράφος ούτε οι αρχισυντάκτες του.
Πάντως περί κινδύνων λόγο κάνει στο κείμενό του και ο Μπρετ Στίβενς, σημειώνοντας πως «το μίσος κατά των Εβραίων επέστρεψε με άλλες μορφές. Ο αντισιωνισμός αντικατέστησε τον αντισημιτισμό ως πολιτικό πρόγραμμα που στρέφεται κατά των Εβραίων […] Εβραίοι δολοφονούνται από λευκούς εθνικιστές και μαύρους “Εβραίους”. Τα εγκλήματα μίσους κατά ορθόδοξων Εβραίων κατέληξαν να αποτελούν σχεδόν καθημερινό στοιχείο στη ζωή της Νέας Υόρκης».
Μάλιστα, το απόγευμα του Σαββάτου, 21 Δεκεμβρίου, μία ημέρα μετά τη δημοσίευση του άρθρου του, ένας Αφροαμερικανός εισήλθε στο σπίτι ενός ραβίνου στη Νέα Υόρκη και τραυμάτισε με μαχαίρι πέντε ανθρώπους.