Μετά την πρόκριση του Ολυμπιακού στον τελικό του Conference League και την παρουσία δύο ομάδων, Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, στο Final Four της Ευρωλίγκας, άρχισαν οι συγκρίσεις με «το καλοκαίρι της Ελλάδας και του Ολυμπισμού» κατά την ελαφρώς μπανάλ έκφραση αθλητικού σπίκερ πριν από είκοσι χρόνια.
Είναι λογικό, μετά από 15 χρόνια κρίσεων (χρεοκοπία, πανδημία, πληθωρισμός) κατά τη διάρκεια των οποίων δεν είχαμε μεγάλες επιτυχίες στα δύο δημοφιλέστερα ομαδικά αθλήματα, ούτε στο ποδόσφαιρο, ούτε στο μπάσκετ, να περιμένουμε μια άσπρη μέρα. Γιατί στα υπόλοιπα σπορ, και ατομικές και συλλογικές διακρίσεις υπάρχουν.
Να τα βάλουμε κάτω λοιπόν. Το 2004, η εθνική μας ομάδα στο ποδόσφαιρο πέτυχε τη μεγαλύτερη ίσως έκπληξη στην ιστορία των διεθνών αθλητικών διοργανώσεων σε ό,τι αφορά τα ομαδικά αθλήματα. Ο μεθυστικός -και μέχρι σήμερα- απίστευτος θρίαμβος της ομάδας του Οτο Ρεχάγκελ που κατέκτησε το Euro 2004 στην Πορτογαλία στις 4 Ιουλίου, ήταν ο προάγγελος της εθνικής ανάτασης που συνεχίστηκε τον Αύγουστο, κατά τους άψογους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Τι καλοκαίρι κι εκείνο, πόσο διαφορετική ήταν η εικόνα που είχαμε για τη χώρα, σε σύγκριση με όσα συνέβησαν λίγα χρόνια αργότερα…
Στους Αγώνες, η Ελλάδα συγκέντρωσε συνολικά 16 μετάλλια (6 χρυσά, 6 ασημένια και 4 χάλκινα). Το αθλητικό σκέλος σκιάστηκε ωστόσο από το επεισόδιο με την Κατερίνα Θάνου και τον Κώστα Κεντέρη. Μία ημέρα πριν από την τελετή έναρξης δεν παρέστησαν σε έκτακτο έλεγχο ντόπινγκ υποστηρίζοντας ότι ενεπλάκησαν σε τροχαίο ατύχημα με μηχανή. Στις 18 Αυγούστου αποσύρθηκαν από τους Αγώνες υποστηρίζοντας ότι δεν είχαν λάβει ποτέ παράνομες ουσίες.
Παράλληλα, επειδή ορισμένοι προσθέτουν με κάποια δόση χιούμορ και τη Eurovision στο πακέτο της εθνικής ανάτασης, να θυμίσουμε ότι το 2004 η Ελλάδα ήταν τρίτη στον διαγωνισμό, με τον Σάκη Ρουβά και το τραγούδι «Shake it». Η πρώτη θέση με την Ελενα Παπαρίζου ήλθε το 2005 με το «My Number One».
Την ίδια χρονιά η εθνική μας ομάδα μπάσκετ κέρδισε το EuroBasket 2005 με το τρίποντο «βάλ’ το αγόρι μου» του Δημήτρη Διαμαντίδη στον ημιτελικό με τη Γαλλία. Ενώ το 2006 συνέβη ένα ακόμη απίστευτο γεγονός: την 1η Σεπτεμβρίου 2006 η Εθνική μπάσκετ κέρδισε την Dream Team του νεαρού τότε ΛεΜπρόν Τζέιμς στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας. Αλλά ας μην ξεστρατίσουμε.
Τα χρόνια πέρασαν, οι εγκαταστάσεις των Ολυμπιακών Αγώνων χορτάριασαν, η χώρα μας χρεοκόπησε, αλλά Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός συνέχιζαν και μέσα στην κρίση να κατακτούν το τρόπαιο στο Final Four της Ευρωλίγκας.
Η εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου και η αντίστοιχη του μπάσκετ, παρά τις αναλαμπές και τις καλές παρουσίες, δεν έφτασαν ποτέ ξανά κοντά σε μια μεγάλη διάκριση. Στη Eurovision, για την οποία συνεχίσαμε να τσακωνόμαστε όπως κάθε χρόνο, η Καλομοίρα κατέκτησε την 3η θέση με το «Secret Combination» το 2008 και μετά άρχισε μια μακρά περίοδος τραγουδιστικής ανομβρίας.
Κάπως έτσι φτάνουμε στο 2024. Ας δούμε τι περιέχει το καλάθι μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (10/5/24):
—Στις 29/5 ο Ολυμπιακός θα αγωνιστεί στον τελικό του Conference League κόντρα στη Φιορεντίνα στην ΑΕΚ OPAP Αρένα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Πρόκειται για το τρίτο ιεραρχικά κύπελλο συλλόγων της UEFA αλλά η συμμετοχή ελληνικής ομάδας σε ευρωπαϊκό τελικό έχει να συμβεί από το 1971 και τη θρυλική συμμετοχή του Παναθηναϊκού στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ, που στη συνέχεια μετατράπηκε σε Champions League.
♦ Αν ο Ολυμπιακός κερδίσει θα είναι η πρώτη φορά που ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα κατακτά ευρωπαϊκό κύπελλο σε επίπεδο συλλόγων.
—Στις 24/5 στο Βερολίνο, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα διεκδικήσουν την πρόκρισή τους στον τελικό του Final Four της ευρωλίγκας στο μπάσκετ.
♦ Οι δύο ομάδες έχουν συμμετάσχει ξανά μαζί σε Final Four και έχουν κερδίσει διοργανώσεις αλλά ποτέ δεν έχουν βρεθεί αντιμέτωπες στον τελικό. Αν συμβεί, θα είναι η πρώτη φορά.
—Σε επίπεδο εθνικών ομάδων η Εθνική ποδοσφαίρου αποκλείστηκε από το Euro 2024. H Εθνική του μπάσκετ ωστόσο θα διεκδικήσει μέσω του Προολυμπιακού Τουρνουά που θα διεξαχθεί στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (2-7 Ιουλίου) την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι.
Στο Παρίσι θα βρίσκεται και μια πανίσχυρη Dream Team των ΗΠΑ με στόχο το χρυσό στο μπάσκετ. Η τελική δωδεκάδα αναμένεται δε να περιλαμβάνει και τον ΛεΜπρόν Τζέιμς, τον οποίο νίκησε η Εθνική του Παναγιώτη Γιαννάκη πριν από 18 χρόνια στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας.
Αν θέλουμε, λοιπόν, να το τραβήξουμε στα άκρα, θα πρέπει να καρφώσει ο (προς το παρόν τραυματίας) Γιάννης Αντετοκούνμπο με άλμα προς το χρυσό μετάλλιο πάνω από τον ΛεΜπρόν Τζέιμς για να μπορούμε να συγκρίνουμε στα σοβαρά τα αθλητικά επιτεύγματα του 2024 με το 2004. Και προηγουμένως ο Ολυμπιακός να έχει κατακτήσει το Conference League αφότου Παναθηναϊκος και Ολυμπιακός συναντηθούν στον τελικό του Final Four στο Βερολίνο.
Ακόμη κι αν αγωνιστεί στην Εθνική ο Αντετοκούνμπο (πράγμα δύσκολο), ακόμη κι αν πάρει το χρυσό η Ελλάδα στο Παρίσι (ακόμη πιο δύσκολο έως εντελώς τρελό ακόμη και ως σκέψη), τίποτε δεν θα μπορεί να συγκριθεί με την ιστορική βαρύτητα της διοργάνωσης Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα. Υπάρχει δομική διαφορά. Από την άλλη, σε επίπεδο αισθήματος, θα ζήσουμε κάτι που θα μοιάζει κάπως με το 2004 γιατί η αλήθεια είναι ότι έχουμε περάσει πολλά τα τελευταία 15 χρόνια.
Αρα η απάντηση στο ερώτημα «μπορεί να είναι το 2024 όπως το 2004;», είναι βασικά «δεν μπορεί» και «με τίποτα». Αλλά και με έναν τρόπο «μπορεί»… Τα πράγματα είναι μερικές φορές υποκειμενικά. «Βeauty is in the eye of the beer holder» (η ομορφιά εξαρτάται από την οπτική εκείνου που κρατάει τη μπύρα) λένε οι Βρετανοί παραφράσσοντας με χιούμορ τη διάσημη έκφραση «beauty is in the eye of the beholder» (η ομορφιά είναι υποκειμενική). Κι έχουμε τόση ανάγκη από μια χαρά, που από την πρώτη γουλιά μπορεί και να μεθύσουμε.
Μήπως να πάρει κάποιος ένα τηλέφωνο τον Γιάννη Αντετοκούνμπο;