Υπάρχει μια στιγμή προς το τέλος του νέου ντοκιμαντέρ της Μπρουκ Σιλντς με θέμα τη ζωή της και τίτλο «Pretty Baby», όπου βλέπουμε τις άμυνές της να καταρρέουν. Δεν συμβαίνει όταν μιλάει για την εποχή που η μητέρα της, Tέρι, συμφώνησε να ποζάρει η κόρη της εντελώς γυμνή, σε ηλικία δέκα ετών, για το Playboy. Ούτε όταν θυμάται τον ρόλο της ως ανήλικης πόρνης, έναν χρόνο αργότερα, στην ομότιτλη του ντοκιμαντέρ ταινία του Λουί Μαλ («Pretty Baby») το 1978 (στην Ελλάδα προβλήθηκε με τον τίτλο «Η Κουκλίτσα της Νέας Ορλεάνης»).
Δεν συμβαίνει ούτε όταν μιλάει δημόσια, για πρώτη φορά, για τον βιασμό που υπέστη στα 20 χρόνια της από έναν άνδρα που η ίδια νόμιζε ότι ήθελε να την προσλάβει για μια ταινία. Αντίθετα, οι άμυνές της καταρρέουν όταν κάθεται στο τραπέζι προκειμένου να εξηγήσει στις δύο κόρες της, τη 19χρονη Ρόουαν και τη 17χρονη Γκρίερ, γιατί δεν πρόκειται να δουν ποτέ την ταινία του Mαλ. «Είναι παιδική πορνογραφία!» λέει η Ρόουαν. «Θα μας άφηνες [να το κάνουμε αυτό] σε ηλικία 11 ετών;». «Οχι» απαντά η Σιλντς ενστικτωδώς, πριν προλάβει να σταματήσει τους λυγμούς και με τους ώμους της να έχουν ήδη γείρει.
«Ηταν δύσκολο για μένα να μη δικαιολογήσω στα παιδιά μου τη μητέρα μου, αλλά όταν με ρώτησαν, σκέφτηκα ότι έπρεπε να το παραδεχτώ» λέει η 57χρονη σήμερα Σιλντς στη Φρίμαν. «Εννοώ, θα μπορούσα να πω “έτσι ήταν τότε η εποχή” ή “ω, αυτό ήταν τέχνη”. Αλλά δεν μπορώ να ξέρω γιατί η μητέρα μου πίστευε πως ήταν εντάξει να παίζω την πόρνη και να ποζάρω γυμνή στα 10. Δεν γνωρίζω».
Η Σιλντς υπερασπιζόταν και δικαιολογούσε, λίγο-πολύ, τη μητέρα της από τότε που έμαθε να μιλάει. Η Tέρι, μια ανύπαντρη μητέρα της εργατικής τάξης από το Νιου Τζέρσεϊ, έκλεισε την πρώτη δουλειά της κόρης της στο μόντελινγκ για μια διαφήμιση σαπουνιού όταν εκείνη ήταν μόλις 11 μηνών. Εκτοτε, η Σιλντς ήταν η “τροφή” της οικογένειας, κάνοντας τηλεοπτικές διαφημίσεις και γυρίσματα σε περιοδικά καθ’ όλη τη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας.
Οταν ο Μαλ την επέλεξε για το «Pretty Baby» η φήμη της εκτοξεύθηκε, αφενός με τους δημοσιογράφους να αποδοκιμάζουν την Tέρι επειδή είχε επιτρέψει στην κόρη της να υποδυθεί μια πόρνη, αφετέρου με πολλά από τα ίδια αυτά άτομα, την ίδια ακριβώς ώρα, να «γλείφουν» το 11χρονο κορίτσι.
Μεταξύ των δεκάδων έντονων στιγμών στο ντοκιμαντέρ υπάρχουν ορισμένα σχεδόν ενοχλητικά αποσπάσματα από τηλεοπτικές συνεντεύξεις της δεκαετίας του 1970, όπου άνδρες δημοσιογράφοι περιφέρονται γύρω από τη Σιλντς, ενώ η μητέρα της κάθεται με υπερηφάνεια στο πλευρό της: «Είσαι πραγματικά μια εξαίσια νεαρή κυρία» ακούγεται ένας να της λέει με βαριά φωνή. «Δεν είναι ένα όμορφο κοριτσάκι;». Και η Σιλντς, καθισμένη σε μια ψηλή καρέκλα, με τα πόδια της να φθάνουν μετά βίας να πατήσουν στο πάτωμα, να τους απαντά με ένα απρόθυμο, κρύο χαμόγελο.
Η μητέρα της παρουσιάστηκε στα μέσα ενημέρωσης ως λίγο καλύτερη από μαστροπό, καθώς έβγαζε χρήματα από την ομορφιά της κόρης της, επιτρέποντάς της να εμφανιστεί σε μια σειρά από ταινίες σεξουαλικού περιεχομένου, ενώ ήταν ακόμη παιδί: από την «Κουκλίτσα της Νέας Ορλεάνης» στη «Γαλάζια Λίμνη» (1980) και την «Ατελείωτη Αγάπη»(1981) του Φράνκο Τζεφιρέλι.
«Καμία από αυτές τις ταινίες φετιχοποίησης του εφηβικού σεξ δεν πρόκειται να γυριζόταν σήμερα» λέει ορθά μια φίλη της. Αλλά η Σιλντς υπερασπιζόταν πάντα τη μητέρα της, επιμένοντας ότι η ίδια δεν το έβλεπε ποτέ ως δουλειά: της άρεσε να είναι ηθοποιός, ακόμη και σε τόσο νεαρή ηλικία.
Πέρα από την εκμετάλλευση της κόρης της, η Tέρι την προστάτευε συνοδεύοντάς την σε κάθε συνέντευξη, σε κάθε πάρτι – σε σημείο που η Σιλντς παρέμενε παρθένα μέχρι τα 22 της χρόνια. Για πρώτη φορά συνευρέθηκε ερωτικά τότε, με τον λατρεμένο φίλο της από το πανεπιστήμιο, τον Ντιν Κέιν, γνωστό και ως μελλοντικό Mr. Superman.
Σε ένα απόσπασμα του νέου ντοκιμαντέρ με θέμα τη ζωή της Μπρουκ Σιλντς βλέπουμε δημοσιογράφο μιας τηλεοπτικής εκπομπής του παρελθόντος να ρωτάει την έφηβη, τότε, Σιλντς αν πιστεύει ότι η κακή ποιότητα δέρματος της μητέρας της και τα πρησμένα της μάτια υποδηλώνουν το πρόβλημα αλκοολισμού της. Η Σιλντς απαντά επιμένοντας ότι η μητέρα της έχει απλώς «αλλεργίες». «Είναι η μαμά μου!» καταλήγει προστατευτικά.
«Πρόκειται για κάτι τόσο έμφυτο όταν είσαι μοναχοπαίδι μιας ανύπαντρης μητέρας» σχολιάζει σήμερα η Σιλντς. «Το μόνο που θέλεις να κάνεις είναι να αγαπάς τον γονιό σου και να τον κρατάς ζωντανό για πάντα. Ηθελα να την προστατέψω. Και επειδή την προστάτευα, δικαιολογούσα τα πάντα. Ηταν αυτό που τελικά αποδυνάμωσε τη μεταξύ μας σχέση».
Οταν πέθανε η Τέρι, το 2012, η Μπρουκ Σιλντς έγραψε ένα βιβλίο για τη σχέση τους. Στο «There Was a Little Girl: The Real Story of My Mother and Me», που δημοσιεύθηκε το 2014, παραδέχτηκε ότι η μητέρα της ήταν μια δια βίου αλκοολική που αρνιόταν να παρατήσει το ποτό, παρά τα παρακάλια της κόρης της. («Μαμά, σε παρακαλώ, μείνε μονάχα για μία μέρα χωρίς να πιεις» της έγραφε η ίδια σε ένα γράμμα, όταν ήταν περίπου δέκα ετών.)
Η Σιλντς παραδέχεται πως ούτε σε εκείνο το βιβλίο είχε καταθέσει όλη την αλήθεια. Είχε προσπεράσει μερικές από τις πιο αδικαιολόγητες ενέργειες της μητέρας της, όπως τον χρόνο που χρειάστηκε για να συναινέσει έτσι ώστε η δεκάχρονη κόρη της να κάνει μια γυμνή φωτογράφιση με μακιγιάζ και λάδι σώματος για τη δημοσίευση του Playboy Sugar and Spice.
Εξι χρόνια αργότερα, η Σιλντς προσπάθησε να εμποδίσει τον φωτογράφο Γκάρι Γκρος να δημοσιεύσει τις εικόνες, αλλά απέτυχε. Ο καλλιτέχνης Ρίτσαρντ Πρινς χρησιμοποίησε αργότερα μια από αυτές τις φωτογραφίες σε ένα από τα έργα του. Η Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης Τέιτ αφαίρεσε το έργο το 2009, μετά από έντονες διαμαρτυρίες. «Ηταν πάρα πολύ δύσκολο για μένα να το αντιμετωπίσω, πραγματικά» λέει η Σιλντς. «Το να γράψω γι’ αυτό απλώς με γονάτισε. Ηταν εκείνη που προστάτευα».
Η Φρίμαν, έχοντας διαβάσει και τα δύο βιβλία της Σιλντς, το «Down Came the Rain», που έγραψε το 2005 και περιγράφει τη ζωή της και την επιλόχειο κατάθλιψη που βίωσε, και το «There Was a Little Girl», τα βρήκε και εξαιρετικά και υπέθεσε ότι γνώριζε όλα όσα χρειαζόταν για την ηθοποιό. Αλλά έκανε λάθος, όπως γράφει στους Times.
Το νέο ντοκιμαντέρ της Μπρουκ Σιλντς είναι μια συναρπαστική αλλά και από πολλές απόψεις εκνευριστική ματιά στο πώς χρησιμοποιήθηκε η εικόνα της σταρ, ήδη από τη νεαρή της ηλικία. Ακόμα και σήμερα δεν «καταδικάζει» τη μητέρα της, όπως πολλοί θα περίμεναν. Είναι όμως βάναυσα ειλικρινής. Δεν νιώθει θυμό για εκείνη. «Ολοι πάντα ήθελαν να είμαι θυμωμένη μαζί της, αλλά ο θυμός ήταν πολύ λυπηρό συναίσθημα για μένα, όταν έβλεπα τη δική της ανασφάλεια» λέει.
Ηταν, ωστόσο, δύσκολο για τη Χάντλεϊ Φρίμαν να μην αισθανθεί θυμό παρακολουθώντας το ντοκιμαντέρ και ακούγοντας τη Σιλντς, ενήλικη πια, να θυμάται πόσο δυσκολεύτηκε, σε ηλικία 11 ετών, να δώσει στον 27χρονο ηθοποιό Kιθ Καραντάιν ένα σαγηνευτικό φιλί στα χείλη, σε μια σκηνή της «Κουκλίτσας της Νέας Ορλεάνης».
«Μήπως το κίνημα #MeToo σε ενθάρρυνε να ρίξεις μια λιγότερο, ίσως, επιεική ματιά στο παρελθόν σου, από ό,τι είχες κάνει μέχρι τώρα;» τη ρωτάει η δημοσιογράφος. «Ηταν η δημιουργία αυτού του ντοκιμαντέρ που με ενθάρρυνε», απαντά η Σιλντς. «Αυτό με έκανε να κοιτάξω μέσα μου, να βρω τι άνθρωπος είμαι και να πιστέψω λίγο στον εαυτό μου. Επρεπε να αντιμετωπίσω τόσα πολλά σε τόσο μικρή ηλικία, και ήμουν αρκετά ανθεκτικός χαρακτήρας, αλλά έβαλα και παρωπίδες ως μηχανισμό άμυνας. Ωστόσο, τώρα μπορώ να κοιτάξω αυτό το κοριτσάκι και να σκεφτώ: “Τα κατάφερε, άντεξε”».
Η προοπτική που μπορεί να είχε η Μπρουκ Σιλντς να τα καταφέρει, κάποτε φαινόταν τόσο απίθανη όσο και ένα ταξίδι στον χρόνο. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας της, τη δεκαετία του 1980, ήταν ένα από τα πιο διάσημα πρόσωπα. Είχε παρέες στο Studio 54, ήταν στενή φίλη με τον Μάικλ Τζάκσον και έδειχνε πανταχού παρούσα: το πρόσωπό της φιγουράριζε σε εκατοντάδες εξώφυλλα περιοδικών, ακόμα και κούκλες με το πρόσωπό της κατασκευάζονταν. Θα μπορούσε εύκολα να είχε καταλήξει ξεχασμένη, όπως τόσα άλλα παιδιά που από νωρίς έγιναν σταρ.
Αντίθετα, εκείνη φοίτησε στο Πρίνστον, ενώ έχει έναν ευτυχισμένο γάμο με τον Κρις Χέντσι, επιτυχημένο τηλεοπτικό συγγραφέα, σκηνοθέτη και παραγωγό, είναι μητέρα δύο κοριτσιών στην εφηβεία και εξακολουθεί να εργάζεται ως ηθοποιός. Στ’ αλήθεια, η Μπρουκ Σιλντς το κατάφερε: να μεγαλώσει ως παιδί-σταρ και να γίνει μία υγιής και επιτυχημένη ενήλικη γυναίκα. Μπορεί να είναι επίσης πολύ απολαυστική παρέα, όπως γράφει στους Times η Φρίμαν.
Το μυστικό για την επιβίωση της, λέει με ειλικρίνεια η Σιλντς, δεν ήταν ποτέ κάτι το μυστηριώδες για εκείνη. Ναι, η μητέρα της ήταν αλκοολική, αλλά αυτό σημαίνει ότι η ίδια έπρεπε να είναι η «νηφάλια μεγάλη». Είχε επίσης δύο βασικές αποδράσεις από τη συναισθηματικά καταχρηστική συμπεριφορά της μητέρας της. Η πρώτη ήταν η δουλειά: «Το να κάνω ταινίες ήταν πάντα το δίχτυ ασφαλείας μου» λέει. Η άλλη ήταν ο πατέρας της, ο Φρανκ.
Οι γονείς της χώρισαν όταν εκείνη ήταν μόλις λίγων μηνών, αλλά ο πατέρας της, στέλεχος στην εταιρεία καλλυντικών Revlon, υπήρξε παρών στη ζωή της. Η μητέρα της ήταν συνέχεια μαζί της, αλλά η μικρή Μπρουκ επισκεπτόταν τακτικά τον πατέρα και τη θετή μητέρα της και ήταν πολύ κοντά με τις τρεις ετεροθαλείς αδερφές της και τα δύο θετά της αδέρφια, από τον προηγούμενο γάμο της μητριάς της.
Η ζωή στο διαμέρισμα της μητέρας της ήταν διασκεδαστική αλλά χαοτική, ενώ ο χρόνος που περνούσε στο σπίτι της οικογένειας του συντηρητικού πατέρα της ήταν ήρεμος και δομημένος, με τακτικά γεύματα και απαράβατους κανόνες. Σε ένα άλλο παιδί, μπορεί αυτή η αντίθεση να προκαλούσε σύγχυση, αλλά για την ηθοποιό επέδρασε ώς εξισορροπιστικός παράγοντας: Ενώ η Τέρι εργαζόταν ως μάνατζέρ της, ο Φρανκ δεν μιλούσε ποτέ στην κόρη του για το πόσο διάσημη ήταν, όσο και αν είχε αντίρρηση για τις επαγγελματικές επιλογές της πρώην συζύγου του για εκείνη. Σίγουρα διαφωνούσε, ωστόσο δεν το ανέφερε ποτέ.
«Ο μπαμπάς μου το αρνιόταν απόλυτα» λέει η Σιλντς. Ως πανέξυπνο παιδί, γνώριζε ότι δεν του άρεσε που ήταν διάσημη. «Επομένως, ήθελα να είναι υπερήφανος για εμένα». Παρά τις επαγγελματικές υποχρεώσεις της από πάρα πολύ μικρή ηλικία, ήταν καλή μαθήτρια, πήγε σχολείο στη Νέα Υόρκη και έπειτα λύκειο στο Νιου Τζέρσεϊ.
Θυμάται με χαρά πώς ο πατέρας της, της είπε στα 18α γενέθλιά της, λίγες ημέρες αφού τη δέχθηκαν στο Πρίνστον: «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι τα πήγες τόσο καλά». Και η μητέρα της –όσο παράδοξο κι αν φαίνεται– επίσης τη βοήθησε. «Ακόμη και ενώ έκανα [τις ταινίες], έκανε ορισμένες ενέργειες για να με προστατεύσει, όπως τη Ραπουνζέλ στον πύργο» λέει. «Ετσι, κατάφερα να διατηρήσω την παιδική μου αφέλεια. Η ζωή μου ήταν μια συνεχής αντίφαση».
Ακόμα υπάρχει κάτι αφελές και κοριτσίστικο στην Μπρουκ Σιλντς. Οπως περιγράφει, ήταν συναισθηματικά ανώριμη για πολύ καιρό και εντελώς εξαρτημένη από τη μητέρα της. Οταν πήγε στο Πρίνστον για να σπουδάσει γαλλική φιλολογία, της τηλεφωνούσε συνεχώς. «Νομίζω ότι στο τέλος μείωσα τα τηλεφωνήματα στις πέντε κλήσεις την ημέρα» λέει με ένα χαμόγελο αυτοσαρκασμού.
Μετά τις σπουδές της δυσκολεύτηκε να επιστρέψει στην υποκριτική. Η δημοσιογράφος ρωτάει γιατί δεν επέλεξε τότε άλλον δρόμο – σίγουρα ήταν η στιγμή για να κάνει τις δικές της επιλογές. «Μου άρεσε αυτό που έκανα» απαντά με αφοπλιστική ειλικρίνεια. «Επίσης, ξέρετε, ήταν πάντα η ταυτότητά μου». Ωστόσο, πιθανότατα χάρη στον πατέρα της, ήξερε επίσης ότι ήθελε και μια κανονική ζωή, σε αντίθεση με πολλά διάσημα ονόματα της σύγχρονης εποχής.
Εγινε κολλητή φίλη του Μάικλ Τζάκσον όταν ήταν 13 ετών, κυρίως επειδή καταλάβαιναν ο ένας τον άλλον. Εκείνος θα μπορούσε να είναι «το ραντεβού της» σε μεγάλες τελετές απονομής βραβείων. «Ηταν τόσο διάσημος, αλλά κι εγώ ήμουν τόσο διάσημη και μπορούσαμε να γελάμε με όλους και με όλα, σαν μικρά παιδιά» σχολιάζει.
Το 1993, όταν η Σιλντς ήταν 28 ετών, ο Τζάκσον ισχυρίστηκε σε μια ζωντανή τηλεοπτική εκπομπή με την Οπρα Γουίνφρεϊ ότι ήταν η κοπέλα του, ενώ στην πραγματικότητα εκείνη είχε σχέση με κάποιον άλλον. «Του τηλεφώνησα και θυμάμαι ότι είπα: “Είναι κάπως αξιολύπητο που πρέπει να το κάνεις αυτό. Εχω μια ευκαιρία να ζήσω μια κανονική ζωή, δεν μπορείς να με σύρεις πίσω σε αυτή την τρέλα”». Ο Τζάκσον μετά βίας γέλασε. Της είχε πει ότι θα ήθελε να υιοθετήσει ένα παιδί μαζί της.
Η δημοσιογράφος τη ρωτάει αν βγήκαν ποτέ ραντεβού οι δυο τους, ή έστω αν φιλήθηκαν. «Οχι», απαντά ημε σταθερή φωνή. «Κάποτε πήγε να με αρπάξει να με φιλήσει μέσα στο αυτοκίνητο, ενώ απ’ έξω υπήρχαν κάμερες που μας κατέγραφαν. Αρνήθηκα και του είπα να σταματήσει. Ημασταν απλώς φίλοι και χρειαζόμασταν ο ένας τη φιλία του άλλου. Θυμάμαι τις πρώτες ημέρες, που τον κυνηγούσαν άλλες ηθοποιοί, και μου φαινόταν κάπως χαριτωμένος. Αλλά δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι θα μπορούσαμε να είχαμε κάτι παραπάνω μεταξύ μας».
Δεδομένης της πολύχρονης φιλίας τους, η δημοσιογράφος τη ρωτάει τι πιστεύει εκείνη για όσα που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας μετά τον θάνατό του, ότι κακοποιούσε σεξουαλικά αγόρια. «Εγώ… δεν ξέρω τι να σκεφτώ», απαντά η Σιλντς. «Είναι τόσο δύσκολο να το πιστέψει κανείς… Μακάρι να ήξερα την αλήθεια. Τότε θα μπορούσα να καταλάβω πώς να δομήσω την ιστορία αυτή μέσα στο κεφάλι μου. Ωστόσο, ένιωσα τόσο σοκαρισμένη όσο και όλος ο κόσμος».
Η Τέρι ενθάρρυνε τη «σχέση» της Σιλντς και του Τζάκσον. Η ηθοποιός γράφει στο «There Was a Little Girl» πως «η μαμά ενθάρρυνε τις φιλίες με ανθρώπους όπως ο Τζορτζ Μάικλ, ο Μάικλ Τζάκσον και ο Τζον Τραβόλτα, επειδή είχε εντυπωσιαστεί από την αυθεντικά γλυκιά φύση τους, καθώς και από το επίπεδο της φήμης τους… Δεν αποτελούσαν απειλή για εκείνη. Νομίζω, ωστόσο –έτσι τουλάχιστον φαινόταν– ότι εκείνοι σέβονταν τότε ότι ήμουν τόσο μικρή και δεν είχα κάνει ποτέ σεξ».
Παραδόξως πώς, η μητέρα της αντιπαθούσε εκείνους με τους οποίους πραγματικά η νεαρή Μπρουκ θα μπορούσε να βγει ραντεβού, όπως ο Ντιν Κέιν, ενώ ήταν ακόμη πιο επιφυλακτική με τον Αντρέ Αγκάσι, τον σταρ του τένις με τον οποίο η Σιλντς ξεκίνησε να βγαίνει το 1993. Παντρεύτηκαν το 1997, όταν η σταρ ήταν 31 ετών. Ο γάμος με τον Αγκάσι αποτέλεσε μια ετεροχρονισμένη εφηβική εξέγερση της Μπρουκ Σιλντς και η στιγμή που, τελικά, έφυγε μακριά από τη μητέρα της.
Εκείνος ενθάρρυνε τις φιλοδοξίες της για το θέατρο και τελικά πήρε τον έλεγχο της καριέρας της, σε σημείο που οι μάνατζέρ του πήγαν ένα Σαββατοκύριακο στο γραφείο της μητέρας της, το καθάρισαν και έστειλαν το υλικό στο Λας Βέγκας, όπου είχε τη βάση του ο Αγκάσι. «Λυπάμαι πραγματικά για τον πόνο που της προκάλεσα» λέει η Σιλντς. «“Δεν υπάρχει ωραίος τρόπος να χωρίσεις με κάποιον” είπα τότε στην μητέρα μου και με κοίταξε σαν να την είχα αφορίσει».
«Δεν υπήρχε άλλος τρόπος τότε» λέει. «Αυτό ήταν ένα τεράστιο κεφάλαιο στη ζωή μου». Η σχέση της με τη μητέρα της δεν έγινε ποτέ όπως πριν και η Τέρι δήλωνε τότε στους δικούς της ανθρώπους ότι η κόρη της την είχε «χωρίσει». Η μητέρα της πέθανε το 2012 σε ηλικία 79 ετών, χτυπημένη από άνοια. Η Σιλντς ήταν στο πλευρό της…
H σταρ υπέκυψε στον κόσμο του Αγκάσι, ακολουθώντας τις συμβουλές του για την καριέρα της στην υποκριτική. «Είχα ακούσει μόνο τη ρήση “παντρεύεσαι τον πατέρα σου”. Aλλά εγώ, με κάποιον τρόπο, παντρεύτηκα τη μαμά μου και αντάλλαξα τη μία μορφή ελέγχου με μ;iα άλλη», λέει. O Αγκάσι είχε ακόμα ένα κοινό με την μητέρα της: η Τέρι είχε εθισμό στο αλκοόλ, ο Αγκάσι παραδέχτηκε ότι είχε εθιστεί στη χρήση κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης, γεγονός που εξηγούσε τις ακραίες εναλλαγές στη διάθεσή του.
Η καριέρα της Σιλντς εκτοξεύθηκε ξανά το 1997 και την επόμενη χρονιά κέρδισε μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα, χάρη στην κωμική σειρά «Suddenly Susan]. Παρά το γεγονός ότι ο Αγκάσι υπήρξε ο σουπερ υποστηρικτικός μάνατζερ, στην πραγματικότητα απεχθανόταν το γεγονός ότι η σύζυγός του ήταν ηθοποιός. Οταν εκείνη έκανε μια φιλική συμμετοχή στα «Φιλαράκια» ενσαρκώνοντας μια εμμονική γυναίκα που ήταν ερωτευμένη με τον τηλεοπτικό Τζόι (Ματ ΛεΜπλακ) και χρειάστηκε να του γλείψει το χέρι σε μια σκηνή, ο Αγκάσι αποχώρησε από το πλατό. Οταν επέστρεψαν στο σπίτι, έσπασε όλα του τα τρόπαια τένις. Εκείνος περιέγραψε το περιστατικό το 2009, με όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, στη βιογραφία του με τίτλο «Open», ενώ και η ηθοποιός το σχολιάσε στο «There Was a Little Girl».
«Επομένως», λέει η δημοσιογράφος στην ηθοποιό, «ο Αγκάσι ήταν αρκετά ειλικρινής σχετικά με τα λάθη του». «Μμμ… όπως ξέρεις, το βιβλίο του μπορεί να λέγεται “Open”, αλλά εντάξει…», απαντά με νόημα η Σιλντς. Ο Αγκάσι, λέει, της ζήτησε να κοιτάξει τις σελίδες όπου αναφερόταν το όνομά της, για να βεβαιωθεί ότι όλα ήταν σωστά. «Διαβάζοντάς τες, ένιωσα ευχαριστημένη γιατί σκέφτηκα, “Α, είναι εντάξει τύπος”. Ωστόσο, αναγκάστηκα να διαβάσω τις σελίδες του βιβλίου του στο γραφείο ενός δημοσιογράφου και δεν μου επιτρεπόταν να πάρω τα χαρτιά μαζί μου. Τους είπα σε τι διαφωνούσα, σε ποια σημεία, αλλά αργότερα έλαβα ένα γράμμα που έλεγε: “Σας ευχαριστώ πολύ που αφιερώσατε χρόνο για να διαβάσετε τη βιογραφία μου. Δυστυχώς, δεν μπορώ να κάνω καμία από τις αλλαγές που προτείνατε, επειδή πρόκειται για τα απομνημονεύματά μου και δεν τα θυμάμαι έτσι”. Ο Αγκάσι μπορούσε, επομένως. να πει στον Τύπο ότι μου το έδωσε να το διαβάσω, άρα ήταν σαν να ομολογούσα ότι… ναι, αυτή είναι η αλήθεια. Ο εκδότης μου, μου είπε πως η μέθοδος που ακολούθησε ο πρώην σύζυγός μου είναι το πιο παλιό κόλπο όταν γράφει κανείς την αυτοβιογραφία του και αναφέρει πρόσωπα και πράγματα».
Η Σιλντς και ο Αγκάσι χώρισαν το 1999, με αποτέλεσμα η ηθοποιός να καταφέρει έκτοτε να ελέγξει ουσιαστικά τη ζωή της. Για πολύ καιρό προστάτευε τον Αγκάσι όπως προστάτευε τη μητέρα της.
Οσο περισσότερη ώρα περνάει με τη δημοσιογράφο των Times, τόσο περισσότερο συνειδητοποιεί ότι μπορεί να την εμπιστευθεί και να σταματήσει πια να ντρέπεται. Είναι ο βασικός λόγος που αποφάσισε να μιλήσει στο ντοκιμαντέρ για τον βιασμό. Συνέβη αμέσως μετά την αποφοίτησή της. Δυσκολευόταν να βρει δουλειά, οπότε χάρηκε όταν κάποιος της είπε ότι ήθελε να συναντηθούν για να συζητήσουν την καριέρα της. Μετά το δείπνο, της πρότεινε να πάει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του για να της καλέσει ταξί.
«Ξαφνικά βρισκόταν επάνω μου» θυμάται η ηθοποιός. «Αμέσως πάγωσα. Σκέφτηκα ότι ένα “όχι” θα έπρεπε να ήταν αρκετό, αλλά μετά απλά μου ήρθε στο μυαλό να μην αντιδράσω: “Προσπάθησε να αντέξεις και έπειτα βγες έξω”. Αυτό είπα στον εαυτό μου και το θέμα τελείωσε. Μόνο ο Θεός ξέρει ότι γνώριζα πολύ καλά πώς να αποσυνδέω το μυαλό μου από το σώμα μου. Είχα εξασκηθεί πολύ καλά σε αυτό».
Η δημοσιογράφος τη ρωτάει αν ξαναείδε ποτέ τον βιαστή της. «Ναι, κάποιες φορές. Απλώς τον αγνόησα, επειδή του είχα γράψει ένα μεγάλο γράμμα αργότερα και δεν απάντησε ποτέ. Ετσι σκέφτηκα, “Εντάξει, αυτό είναι ψύχωση, και δεν θέλω τίποτα που να έχει σχέση με αυτό στη ζωή μου”».
Το 2001 παντρεύτηκε τον Κρις Χέντσι, τον οποίο περιγράφει ως «έναν Ιρλανδό από το Μπρονξ, απίστευτα σταθερό και φυσιολογικό». Είχε βρει έναν κανονικό άνθρωπο, που τόσο λαχταρούσε. Πάλεψαν μαζί με την υπογονιμότητα και μετά τη γέννηση του πολυπόθητου μωρού τους, της Ρόουαν, η Σιλντς έπεσε σε βαθιά επιλόχειο κατάθλιψη, με συνέπεια να χρειαστεί αντικαταθλιπτικά.
Ο Τομ Κρουζ –τον οποίο η Σιλντς γνώριζε από τα 15 της, από τον πρώτο του ρόλο στον κινηματογράφο, στο «Endless Love»– αποφάσισε πως ήταν καθήκον του ως σαηεντολόγου, ο οποίος απορρίπτει την ψυχιατρική, να την επικρίνει σε μια συνέντευξη στην εκπομπή «Today» για χρήση φαρμάκων. Η Σιλντς τότε βρισκόταν στο Σικάγο, στο West End, και ο Χέντσι της τηλεφώνησε για να της πει τι είχε συμβεί. «Πρέπει να του απαντήσεις», τη συμβούλευσε.
Εκείνη δήλωσε ότι ο Κρουζ θα έπρεπε «να παραμείνει στην καταπολέμηση των εξωγήινων» και έγραψε ένα κομμάτι για τους New York Times υπερασπιζόμενη τον εαυτό της για τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής που ακολουθούσε, από τη στιγμή που πραγματικά τη χρειαζόταν. Ο Τομ Κρουζ της ζήτησε συγγνώμη. «Μου είπε: “Δεν ξέρω γιατί το έκανα. Πάντα ήσουν ευγενική μαζί μου. Ενιωσα πιεσμένος”. Αραγε με τι; Με τα πιστεύω του;», αναρωτιέται. «Του απάντησα ότι πραγματικά δεν θέλω να μπω σε καμία συζήτηση γι’ αυτό».
Οι ζωές των δυο σταρ μπλέχτηκαν ξανά, απροσδόκητα, τον Απρίλιο του 2006. Οταν η Σιλντς πήγε σε μαιευτήριο στο Λος Αντζελες για να γεννήσει τη μικρότερη κόρη της, Γκρίερ, παρατήρησε πολλά ελικόπτερα και φορτηγά για ζωντανές συνδέσεις σε τηλεοπτικές εκπομπές και δελτία ειδήσεων, να βρίσκονται σταθμευμένα απ’ έξω. «Σκέφτηκα: Θεέ μου, δεν μπορούν ποτέ να με αφήσουν ήσυχη; Η νοσοκόμα μού είπε πως δεν ήταν για εμένα. Οι δημοσιογράφοι βρίσκονταν εκεί για την Κέιτι Χολμς, που είχε γεννήσει λίγες ώρες νωρίτερα την κόρη της με τον Τομ Κρουζ, τη Σούρι».
Μήνες αργότερα, η Σιλντς παρευρέθηκε στον γάμο τους, θέλοντας να δείξει στον ηθοποιό πως ήθελε να συμφιλιωθούν. Η Σούρι και η Γκρίερ γιόρτασαν τα πρώτα τους γενέθλια μαζί. «Ο Κρις και εγώ λέγαμε “εντάξει, μάλλον θα γίνουμε όλοι φίλοι τώρα”». Ωστόσο, όλα αυτά τελείωσαν το 2012, όταν ο Κρουζ και η Χολμς χώρισαν, «κάτι που άλλαξε τα πάντα».
Οταν η Γκρίερ τούς ανακοίνωσε ότι ήθελε να γίνει μοντέλο, η Σιλντς πάλεψε μέσα της για αρκετό καιρό. Ωστόσο, μετά σκέφτηκε ότι εκείνη θα το κάνει, είτε οι γονείς της τής επέβαλαν τιμωρία είτε όχι. «Ασε που το πρακτορείο μοντέλων δεν πρόκειται να τη δεχτεί πριν κλείσει τα 18 της χρόνια, ηλικία πολύ μεγαλύτερη από εκείνη στην οποία ξεκίνησα εγώ», συμπλήρωσε τη σκέψη της.
«Ηδη, η κόρη σας είναι 17 ετών και ενός μήνα», σχολιάζει η δημοσιογράφος. «Ναι», λέει η Σιλντς γελώντας και γουρλώνοντας τα μάτια της. Κάποτε αυτό θα την εκνεύριζε, σημειώνει. «Ωστόσο, προτιμώ πλέον να βλέπω τη ζωή μου ως σύνολο, αντί να τη χωρίζω σε περιόδους και να αισθάνομαι άσχημα για όσα έγιναν. Ισως, κάποιος που αποκτά πολύτιμες εμπειρίες από νωρίς, να πρέπει να νιώθει υπερήφανος γι’ αυτό, αντί να ντρέπεται ή να λυπάται».
Το ντοκιμαντέρ «Brooke Shields: Pretty Baby» θα κάνει πρεμιέρα στις 3 Απριλίου στο δίκτυο Disney+.