Μπορεί να ακουστεί περίεργο, ειδικά σε κάποιους «φιλόζωους τού χύμα», αλλά, ως γνήσιος dog lover, υιοθετώ βαθύτατα τον κυνοφιλικό νόμο που έχει διατυπώσει ο πιο διάσημος –τηλεοπτικά τουλάχιστον– εκπαιδευτής στον κόσμο, αυτός ο 52χρονος Μεξικανός Σίζαρ Μιλάν, του οποίου οι εκπομπές «τα σπάνε» εδώ και χρόνια στην Αμερική.
Βέβαια, για να είμαι ακριβής, ο «dog whisperer», όπως είναι το παρατσούκλι του Μιλάν, δεν εκπαιδεύει σκύλους. Εκπαιδεύει ιδιοκτήτες ως προς το πώς να χειρίζονται το ζώο. Η σημαδιακή συμβουλή του, λοιπόν, είναι ότι «το να έχεις σκύλο αποτελεί μια τεραστίων διαστάσεων απόφαση». Η έμφαση στο «τεραστίων», παρακαλώ. Κι αυτό επειδή δύσκολα το συνειδητοποιείς την ώρα που βλέπεις ένα πανέμορφο, λούτρινο κουτάβι να σου κάνει γλύκες στα πόδια. Αν μου επιτρέπετε, μπορώ να κάνω παραλλαγή στη φράση του Σίζαρ: ο σκύλος είναι ένα χαριτωμένο, αυτιστικό παιδί που θα εξαρτάται πάντα από σένα. Και καλό είναι να το συνειδητοποιούμε νωρίς. Οχι ως δώρο Χριστουγέννων – μιας και είναι κοντά.
Βάλε τώρα στην εξίσωση να σ’ αρέσουν και τα αυτοκίνητα. Εκεί είναι που μπορείς να πεις τον δεσπότη Παναγιώτη. Μία λύση είναι να έχεις αυτοκίνητο που να μη σε νοιάζει. Ή, κάποιο δεύτερο, σε ρόλο τρόλεϊ μπαγκ. Δηλαδή να μη σε νοιάζουν ούτε οι τρίχες που αιωρούνται, ούτε η μυρωδιά (ειδικά μετά από βροχή; μπλιαχ), ούτε τίποτα. Μία άλλη επιλογή είναι να ’χεις SUV. Ή, ακόμα καλύτερα, station wagon. Χωράει το κένελ στο πορτμπαγκάζ, δεν χρειάζεται βαβούρα για να ρίχνεις πίσω κάθισμα ή, αν δε θες να κουβαλάς το κλουβί, έχει χώρο το ζωντανό να απλωθεί, αν είναι μεγαλόσωμο.
Τελευταία, οι εταιρείες έχουν αρχίσει να παίρνουν χαμπάρι τις πρακτικές ανάγκες που πάνε πακέτο με τη σκυλίσια ζωή και, για παράδειγμα, η Ford έκανε και ένα βίντεο για το πώς να χώσεις το μεγαλύτερο κλουβί που υπάρχει στην αγορά. Εμπνευση του σχεδιαστή της ένας Αυστραλιανός Ποιμενικός.
Ή διαβάζω αυτές τις ημέρες στο βρετανικό Top Gear για ένα αυτοκίνητο-κόνσεπτ της Honda που δεν ξέρουμε καν αν θα βγει ποτέ στην παραγωγή αλλά ήδη έχει μερικές ωραίες ιδέες που μάλλον θα λατρέψει ο τετράποδος φίλος σας. Για παράδειγμα, έχει μία ειδική θέση στο ταμπλό για να οδηγείς και να σε βλέπει. Με σήτα αλλά και πτυσσόμενο αεραγωγό για να του φέρνει δροσερό αέρα. Ή, αν δεν θες το βάζεις εκεί, προβλέπεται και μια σχετική διαμόρφωση στο κάθισμα.
Εννοείται, η ιδέα της ιαπωνικής εταιρείας δεν αφορά τίποτα μεγαλόσωμες φυλές, κάνα Μπουλ Μάστιφ, Ροτβάιλερ ή, έστω, Γερμανικό Ποιμενικό. Η πατέντα τού «WOW», όπως είναι το βαφτιστικό του αυτοκινήτου, αναφέρεται σε μικρού μεγέθους σκύλους. Εννοούνται αυτά.
Πάντως, ανεξαρτήτως προτάσεων από τις εταιρείες, ισχύει και ένας επιπλέον κυνοφιλικός νόμος: ο σκύλος πρέπει να είναι δεμένος από κάποιο σταθερό σημείο. Οπως και εσύ. Η ζώνη ισχύει για όλους. Αλλά και δεν πρέπει να γυρνοβολά στο πίσω κάθισμα με το κεφάλι έξω. Σ’ αυτήν την περίπτωση και τα μάτια του ζώου εκτίθενται αλλά και, σε ένα πιθανό φρενάρισμα, θα πέσει πάνω σου από την αδράνεια. Δεν τον θες αυτόν τον τραυματισμό. Ακόμα χειρότερα; Κάτι τρελές που οδηγούν με το τσιουάουα στην αγκαλιά. Μόνο η Πάρις Χίλτον τα κάνει αυτά. Αλήθεια, πού χάθηκε αυτό το κορίτσι;
