Ηταν το πρωτάθλημα που άρεσε σε πολύ κόσμο. Το κύρος του δεν αφορούσε μόνο τη Γερμανία. Το DTM, βασικά με πρωταγωνιστές τα BMW M3 (E30) και Mercedes-Benz 190 E 2.3-16, είχε το θέαμα πίστας με αυτοκίνητα που ήταν, υποτίθεται, κοντά στα αντίστοιχα καθημερινά 316 και 190, μάχες με τους τροχούς να απέχουν χιλιοστά μεταξύ τους και όριο πραγματικό. Αρχές ’90 είχε αποσυρθεί η Ford και φαινόταν ότι το ντέρμπι θα συνεχιζόταν αποκλειστικά μεταξύ Μονάχου (βλ. BMW) και Στουτγάρδης (βλ. Mercedes). Δεν είχε υπολογιστεί ο παράγοντας Ινγκολσταντ (βλ. Αudi).
Τότε δηλαδή που η Audi αποφάσισε να ρίξει στο τραπέζι ένα τεράστιο τετράθυρο τετρακίνητο, το Audi A8. Κάτι σαν τη λιμουζίνα της στην γκάμα. Η εταιρεία, έχοντας πλέον κλείσει το κεφάλαιο του Group B με τα quattro, και με αφορμή τον θάνατο του Χένρι Τοϊβόνεν (με Lancia), που σηματοδότησε την αυλαία του πιο θρυλικού πρωταθλήματος ράλι, θέλησε να μεταφέρει τη δράση στο περιβάλλον του ασφάλτινου και αυστηρά πισταδόρικου DTM.
Αρκετές βλεφαρίδες σηκώθηκαν με έκπληξη βλέποντας το Audi V8 DTM να βάζει τη δύναμή του κάτω, εκεί όπου τα BMW και Mercedes υπέρστρεφαν θεαματικά μεν, χάνοντας χρόνο δε. Η εικόνα ήταν απροσδόκητη, έστω κι αν πίσω από το τιμόνι βρισκόταν μια οδηγάρα της εποχής, ο Χανς-Γιόακιμ Στουκ.
Εν μέσω μάλιστα της σεζόν, κατατέθηκαν ενστάσεις με την απαίτηση να απαγορευθεί η συμμετοχή του Audi στον θεσμό αλλά, αρχικά τουλάχιστον, δεν εισακούστηκαν και το V8 DTM ολοκλήρωσε τη χρονιά με επτά νίκες στους 22 αγώνες, σιγουρεύοντας έτσι τον τίτλο, προς μεγάλη έκπληξη και δυσαρέσκεια των δύο άλλων γερμανών κατασκευαστών.
Αξίζει να αναφερθεί πως η σεζόν αρχικά ξεκίνησε με ένα μόνο αυτοκίνητο, από τη Schmidt Motorsport που είχε την εργοστασιακή υποστήριξη, και στη διάρκειά της συμπεριελήφθη και ένα δεύτερο, με οδηγό τον πολλά υποσχόμενο τότε αστέρα των αγώνων kart, Xoύμπερτ Χάουπτ.
Την επόμενη χρονιά, το 1991, η ΒMW μπήκε δυναμικά στη σεζόν κερδίζοντας τους τέσσερις πρώτους αγώνες. Ωστόσο από εκεί και πέρα η σταθερότητα απόδοσης του Audi V8 DTM απέδωσε καρπούς και κατέκτησε ξανά τον τίτλο κάνοντας το back-to-back στο DTM, σερί που δεν είχε επαναληφθεί ποτέ στο παρελθόν.
Ωστόσο, το 1992 ήρθε το τέλος. Με κοινή απόφαση, BMW και Mercedes-Benz κατέθεσαν ένσταση όσον αφορά τη νομιμότητα του στροφαλοφόρου άξονα του Audi. Λίγες μόλις μέρες πριν τον αγώνα στη Νυρεμβέργη η ομάδα της Audi θεώρησε πως είχε πάρει ό,τι είχε να πάρει από το Γερμανικό Πρωτάθλημα Τουρισμού και απεσύρθη. Οι φήμες επιβεβαιώθηκαν εμμέσως.
Με το συγκεκριμένο Audi V8 DTM που βλέπετε είχε κερδίσει τρεις φορές αγώνες ο Στουκ. Επίσης, με το ίδιο αυτοκίνητο είχε τρέξει, τόσο το ’91 όσο και το ’92, ο έτερος της τότε ομάδας, ο Χάουπτ. Μάλιστα σε αυτόν ανήκει το συγκεκριμένο από το 2014, από όταν του παραχωρήθηκε, δηλαδή, από το Μουσείο της Audi.
Mε αριθμό σασί LN000049, ολικό μηχανολογικό rebuild, με τα μεταγενέστερα αυτοκόλλητα της Audi Sport, βάρος στα 1.300 κιλά, έναν επίσης μεταγενέστερο κινητήρα V8 4.2 λίτρων που προσέφερε επιπλέον ροπή και ελαφρώς χαμηλότερες σ.α.λ., είναι το μεγάλο τετράθυρο ιστορικό αγωνιστικό που έκλεισε στόματα. Πωλείται επιπλωμένο από τον οίκο Sotheby’s, με εκτιμώμενη τιμή μεταξύ 750.000 και 1 εκατ. ευρώ.