Η μόδα δεν θα υπήρχε χωρίς τους δημιουργούς της οι οποίοι με τη φαντασία και τη φιλοσοφία τους δημιουργούν μοναδικές συνθέσεις, πραγματικά αριστουργήματα της haute couture. Θέλοντας να αποτίσει φόρο τιμής σε μερικούς από τους πιο διάσημους και ταλαντούχους εκπροσώπους της υψηλής ραπτικής, η ιταλική La Repubblica αποφάσισε να παραθέσει ξεχωριστές ατάκες τους, όσον αφορά τη μόδα, το στιλ και την ομορφιά, ατάκες που αναδεικνύουν με λίγες λέξεις τη νοοτροπία δημιουργών που έφεραν επανάσταση στην ένδυση από τις αρχές του 20ού αιώνα έως σήμερα.
Κοκό Σανέλ: «Εγώ δεν κάνω μόδα. Εγώ είμαι η μόδα»
Η Γκαμπριέλ Μπονέρ Σανέλ, διάσημη ως Κοκό, έζησε αρκετά (πέθανε τον Ιανουάριο του 1971 σε ηλικία 87 ετών) ώστε να αντιληφθεί πλήρως την επαναστατική επίδραση που είχαν οι δημιουργίες της στον χώρο της μόδας. «Με πρακτικό πνεύμα και εξαιρετική διορατικότητα, σχεδίασε την γκαρνταρόμπα και την εικόνα της σύγχρονης γυναίκας, από το παντελόνι, σύμβολο ενός κάζουαλ αλλά εξαιρετικά εκλεπτυσμένου στιλ, έως τη μαρινιέρα, από το “μικρό μαύρο φόρεμα” έως το εμβληματικό άρωμα “Chanel Νο 5” και το ταγέρ», υπενθυμίζει η ιταλική εφημερίδα.
Ιβ Σεν Λοράν: «Τα πιο ωραία ρούχα που μπορούν να ντύσουν μια γυναίκα είναι τα μπράτσα του άνδρα που αγαπά. Αλλά για όποιες δεν είχαν την τύχη να βρουν αυτήν την ευτυχία, εγώ είμαι εδώ»
Πρωτοπόρος του prêt-à-porter αλλά και δημιουργός εξαιρετικών συνθέσεων υψηλής ραπτικής (στην οποία τον μύησε ο μέντοράς του Κριστιάν Ντιόρ) ο Ιβ Σεν Λοράν υπήρξε ένας από πιο αγαπημένους στιλίστες του 20ού αιώνα, καθώς με τις ρηξικέλευθες στιλιστικές προτάσεις του επηρέασε καθοριστικά τον χώρο της μόδας και της αμφίεσης των γυναικών, συμβάλλοντας, ταυτόχρονα, σημαντικά στη χειραφέτησή τους.
Ελσα Σκιαπαρέλι: «Ενα φόρεμα δεν είναι απλώς ύφασμα, ένα φόρεμα είναι μια σκέψη»
Η ανατρεπτική ιταλίδα κορυφαία εκπρόσωπος της υψηλής ραπτικής υπήρξε αναμφίβολα μια ιέρεια του στιλ, «βασίλισσα της μόδας», όπως την αποκάλεσαν, μια πραγματική καλλιτέχνις, σημείο αναφοράς της οποίας υπήρξε πρωτίστως ο σουρεαλισμός. Μια από τις πιο γνωστές δημιουργίες της, το εικονιζόμενο περίφημο Skeleton Dress (1938), το σχεδίασε μαζί με τον Σαλβαδόρ Νταλί, ενώ συνεργάστηκε επίσης με τον Ζαν Κοκτό, την Μέρετ Οπενχάιμ και τον Αλμπέρτο Τζακομέτι. Σε αντίθεση με την Κοκό Σανέλ που ήθελε οι γυναίκες να νιώθουν άνετα μέσα στα ρούχα τους, η Σκιαπαρέλι ήθελε να αισθάνονται τολμηρές και ανεξάρτητες, φορώντας ακόμη και ένα καπέλο σε σχήμα παπουτσιού ή ένα κολιέ φτιαγμένο με έντομα.
Κριστιάν Ντιόρ: «Μετά τις γυναίκες, τα λουλούδια είναι το πιο ωραίο πράγμα που ο Θεός δώρισε στον κόσμο»
«Τα τριαντάφυλλα ήταν τα αγαπημένα λουλούδια του Monsieur Dior και οι κήποι το πάθος του», αναφέρει η ιταλική εφημερίδα, οπότε δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση που σήμερα ένα γιγάντιο γλυπτό τριαντάφυλλο με μακρύ μίσχο και χρωματιστά πέταλα (Rose II του Ισα Γκέντσκεν) δεσπόζει στο κέντρο της ανακαινισμένης μπουτίκ στο νούμερο 30 της Rue Montaigne στο Παρίσι, την έδρα του οίκου Dior.
Καρλ Λάγκερφελντ: «Να σκέφτεστε ροζ αλλά να μην το φοράτε»
Ο ιδιοφυής Κάιζερ της μόδας που εγκατέλειψε τα εγκόσμια πριν από μία τριετία, σε ηλικία 85 ετών, προκαλούσε (και προσέφερε τροφή για σκέψη) τόσο με τις εκπληκτικές δημιουργίες του όσο και με τα λεγόμενά του. Σε καμία περίπτωση δεν έλειπε το ροζ χρώμα από τις πάμπολλες κολεξιόν που σχεδίασε ο περίφημος γερμανός μόδιστρος ως επικεφαλής των οίκων Fendi και Chanel που στην φωτογραφία τον χειροκροτεί η Κλόντια Σίφερ. Ωστόσο τα αγαπημένα του χρώματα ήταν το μαύρο και το άσπρο. «Το άσπρο και το μαύρο πάντα φαίνονται μοντέρνα, ό,τι κι αν σημαίνει αυτή η λέξη», είχε αναφέρει σχετικά.
Βαλεντίνο: «Οταν βλέπεις μια γυναίκα ντυμένη στα κόκκινα, αισθάνεσαι μεγάλη ανακούφιση»
Την 11η Μαΐου ο Βαλεντίνο Κλεμέντε Λουντοβίκο Γκαραβάνι, όπως είναι το πλήρες όνομά του, συμπλήρωσε ενενήντα χρόνια ζωής, κατά την οποία χάρη στο ταλέντο του χρίστηκε «αυτοκράτορας της μόδας», ντύνοντας με τα ανεπανάληπτα βραδινά του φορέματα ηθοποιούς, από τη Ρώμη έως το Χόλιγουντ, και Πρώτες Κυρίες, μεταξύ των οποίων περιλαμβανόταν και η Τζάκι Κένεντι, για την οποία σχεδίασε και το νυφικό της για τον γάμο της με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Οσον αφορά τη ιδιαίτερη σχέση του με το κόκκινο χρώμα, οφείλεται στην εντύπωση που του προκάλεσε, όταν ήταν ακόμη φοιτητής, μια ηλικιωμένη γυναίκα με άσπρα μαλλιά που φορούσε ένα κόκκινο βελούδινο φόρεμα και έτυχε να συναντήσει ο νεαρός Βαλεντίνο στην Οπερα της Βαρκελώνης
Τζόρτζο Αρμάνι: «Εξαλείφω τις διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών. Προσέδωσα στον άντρα την ηρεμία, την ευλυγισία, την απαλότητα μιας γυναίκας. Και στη γυναίκα την άνεση, την κομψότητα του άντρα»
Λίγες ημέρες μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ο Τζόρτζο Αρμάνι επέλεξε να παρουσιάσει τη νέα του κολεξιόν Φθινόπωρο/Χειμώνας 2022-2023 χωρίς μουσική υπόκρουση για να εκφράσει την αλληλεγγύη του στην Ουκρανία και στον λαό της. Τα μοντέλα βάδιζαν στην πασαρέλα μέσα σε μια απόκοσμη σιωπή, φορώντας κοντά σακάκια σε παστέλ αποχρώσεις και λαμπερά, μαύρα και ασημί φορέματα με παγιέτες. Ο 87χρονος δημιουργός, σε ανάρτησή του στο Instagram, ανέφερε ότι έλαβε την απόφαση ως «ένδειξη σεβασμού για όλους τους ανθρώπους που εμπλέκονται σε αυτό το τραγικό συμβάν. Το καλύτερο μήνυμα που μπορούμε να μεταδώσουμε αυτή τη στιγμή είναι ότι δεν θέλουμε να γιορτάσουμε τίποτα γιατί αυτό που συμβαίνει είναι τόσο θλιβερό». Σε βίντεο από την επίδειξη που κοινοποίησε ο οίκος Αρμάνι ακούγεται μόνο το χειροκρότημα του κοινού.
Ντονατέλα Βερσάτσε: «Το ρούχο θέλει ψυχή, όποιος το επιδεικνύει στην πασαρέλα το ζωντανεύει, από μόνο του δεν θα μπορούσε να φέρει το σωστό μήνυμα»
Η Ντονατέλα Βερσάτσε ανέκαθεν περηφανευόταν για τα πανέμορφα μανεκέν και τις πάμπολλες πιστές φίλες του οίκου. Ωστόσο η κατεξοχήν εκπρόσωπος του περίφημου ιταλικού luxury brand, που είναι ιδιαίτερα της μόδας μεταξύ των πάσης φύσεως αστέρων, είναι η ίδια η 67χρονη σχεδιάστρια, η οποία συχνά πυκνά φοράει στο κόκκινο χαλί τις πληθωρικές συνθέσεις της, που σχεδιάζει από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν αναγκάστηκε, με τον πλέον επώδυνο τρόπο, να διαδεχθεί τον αδελφό της Τζάνι Βερσάτσε.
Μιούτσα Πράντα: «Για μένα είναι σημαντικό να προβλέπω πού πηγαίνει η μόδα»
Στην πραγματικότητα, η Μιούτσα Πράντα προηγείται της κατεύθυνσης που παίρνει η μόδα εδώ και τουλάχιστον σαράντα χρόνια, από το τέλος της δεκαετίας του 1970, όταν πήρε στα χέρια της τα ηνία της οικογενειακής επιχείρησης που ίδρυσε ο παππούς της το 1913. Χαράσσοντας επί δεκαετίες τάσεις, η Prada κατάφερε να καταστεί όχι απλώς ένα επιτυχημένο brand αλλά σύμβολο ύφους και κύρους.
Ζαν-Πολ Γκοτιέ: «Το “καλό γούστο” είναι μπανάλ. Η εκκεντρικότητα είναι σικ, το καλό γούστο παραλύει»
Τα παρατσούκλια δεν βγαίνουν ποτέ τυχαία και εάν ο Ζαν-Πολ Γκοτιέ (επάνω, με την Μαντόνα) είναι γνωστός ως το «enfant terrible», το τρομερό παιδί, της μόδας, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι από τότε που έκανε το ντεμπούτο του, το 1976, δεν σταμάτησε να φέρνει τα πάνω κάτω στον χώρο της υψηλής ραπτικής, ανατρέποντας τις όποιες συμβάσεις θεωρούσε ανούσιες και ανιαρές. Αυτοδίδακτος, αντικομφορμιστής και οραματιστής, φόρεσε φούστες στους άνδρες και κορσέδες στις γυναίκες, ενώ με τις «σκανδαλώδεις» επιδείξεις του επανακαθόρισε την έννοια της ομορφιάς και διεύρυνε τα όρια ανάμεσα στη μόδα και στο θέαμα.