Διασώστες μεταφέρουν ένα θύμα του σεισμού βαδίζοντας πάνω σε συντρίμμια, καθώς οι προσπάθειες αναζήτησης επιζώντων στην πόλη Τζιντιρές των 25.000 κατοίκων συνεχίζονται | REUTERS/Khalil Ashawi/File Photo
Θέματα

Από τη βόμβα του Εγκέλαδου στις βόμβες του Ασαντ

Μετά τον φονικό σεισμό στη Συρία, όταν ο κουρνιαχτός από τα κτίρια που κατέρρευσαν αιωρούνταν ακόμα στον αέρα, και ενώ άνθρωποι σε απόγνωση έσκαβαν με γυμνά χέρια για να σύρουν έξω από τα χαλάσματα νεκρούς και τραυματίες, κυβερνητικές δυνάμεις έβαλαν κατά ανταρτών στην πόλη Μαρέα, 25 χλμ. βόρεια του Χαλεπίου
Protagon Team

«Οι δονήσεις, οι νεκροί, το σκοτάδι, η παγωνιά, η πείνα, ο φόβος. Και ο Ασαντ. Από τις επτά πληγές της Συρίας, η τελευταία είναι η χειρότερη», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Φραντσέσκο Μπατιστίνι της Corriere della Sera, γράφοντας για την ανείπωτα τραγική κατάσταση που επικρατεί στην εμπόλεμη χώρα μετά το ξύπνημα του Εγκέλαδου τα ξημερώματα της προηγούμενης Δευτέρας στην όμορη Τουρκία.

«Μια σεισμική δόνηση δύο λεπτών κατάφερε να τελειώσει τη δουλειά δώδεκα ετών πολέμου, θάβοντας τους πιο κακόμοιρους, που ζούσαν ήδη έγκλειστοι σε προσφυγικούς καταυλισμούς και χάρτινες πόλεις. Αλλά το καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ ξέρει πώς να μετατρέπει το χειρότερο σε χείριστο», προσθέτει.

Και, δυστυχώς, κυριολεκτεί, λαμβάνοντας υπόψη πως λίγες μετά τον σεισμό, όταν ο κουρνιαχτός από τα κτίρια που κατέρρευσαν αιωρούνταν ακόμα στον αέρα, και ενώ άνθρωποι σε απόγνωση έσκαβαν με γυμνά χέρια για να σύρουν έξω από τα χαλάσματα νεκρούς και τραυματίες, κυβερνητικές δυνάμεις έβαλαν κατά ανταρτών στην πόλη Μαρέα, 25 χλμ. βόρεια του Χαλεπίου.

Η Αλίσια Κερνς, πρόεδρος της ειδικής επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της βρετανικής Βουλής, έκανε λόγο για μια «πραγματικά σκληρή και ειδεχθή επίθεση», ενώ ο Τζέιμς Κλέβερλι, ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, παρότι τη χαρακτήρισε «εντελώς απαράδεκτη», σημείωσε πως είναι ενδεικτική της στάσης και των προθέσεων του συριακού καθεστώτος.

Αλλά κατά των σεισμόπληκτων ανταρτών της Συρίας δεν έβαλαν μόνον τα τανκς του Ασαντ στο πεδίο. Εβαλε και η 19χρονη Ζεΐν αλ Ασαντ, η δεύτερη θυγατέρα του σύρου δικτάτορα, μέσω του Διαδικτύου. Οχι από τη Δαμασκό, αλλά από το Λονδίνο, όπου μεγάλωσε και ζει πλουσιοπάροχα μαζί με τη μητέρα της, Ασμά αλ Ασαντ.

Απευθυνόμενη στους followers της στο Instagram, αφού παρέθεσε έναν σύνδεσμο συγκέντρωσης πόρων για τους σεισμόπληκτους του Ιντλίμπ, μια από τις πόλεις που επλήγησαν περισσότερο αλλά ελέγχεται από τους αντάρτες, έγραψε τα εξής: «Παρακαλώ να προσέχετε σε ποιους κάνετε δωρεές. Αυτή είναι μια ομάδα που υποστηρίζει τρομοκράτες στο Ιντλίμπ. Οι δωρεές δεν θα πάνε στο Χαλέπι, στη Λαττάκεια ή στη Χάμα» (οι οποίες βρίσκονται σε περιοχές που ελέγχονται από τις δυνάμεις του Ασαντ).

Μέλη της αλγερινής ομάδας διάσωσης και σύροι στρατιώτες αναζητούν επιζώντες στα ερείπια κτιρίου, στο Χαλέπι της Συρίας (REUTERS/Firas Makdesi}

«Καμια συμπόνια. Ούτε για τους νεκρούς, ούτε για τους ζωντανούς. Η συριακή καταστροφή παραμένει στη σκιά· ενός καθεστώτος που αρνείται τη βοήθεια επειδή κατευθύνεται σε περιοχές των ανταρτών· μιας Τουρκίας που μέσα στο χάος έκλεισε τα σύνορά της και στην παρούσα φάση δεν είναι σε θέση να σκεφτεί να επιτρέψει τη διέλευση της βοήθειας με προορισμό τη γειτονική χώρα· μιας διεθνούς κοινότητας που έχει παραλύσει λόγω των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στον Ασαντ και αδυνατεί να παρέμβει σε μια καταστροφική κατάσταση έκτακτης ανάγκης», συνοψίζει ο ιταλός δημοσιογράφος.

Γράφει πως στη Συρία τουλάχιστον 250 χωριά έχουν ισοπεδωθεί, δεκάδες καταυλισμοί προσφύγων έχουν καταστραφεί, 400 κοινότητες έχουν πληγεί, το Χαλέπι, η Χάμα, η Λαττάκεια, το Ιντλίμπ είναι έτοιμες να καταρρεύσουν, ενώ στην πόλη Χαρίμ μετρούν έναν νεκρό ανά 20 κατοίκους και στην Τζιντιρές των 25.000 κατοίκων θρηνούν περισσότερους από 1.000 νεκρούς.

Κανείς δεν πηγαίνει εκεί πέρα από τον νούντσιο του Ποντίφικα στη Συρία, Μάριο Τζενάρι, την καθολική οργάνωση Sant’Egidio, κάποιους ιεραποστόλους και τους εθελοντές της Ερυθράς Ημισελήνου. Δεδομένου ότι δεν μπορούν από μόνοι τους να συνδράμουν ουσιαστικά τους χιλιάδες πληγέντες, ζητούν όλοι το ίδιο πράγμα: να ανασταλούν οι κυρώσεις, ούτως ώστε να επιτραπεί η αρωγή όλων όσοι έχουν ανάγκη, ανεξαρτήτως αν είναι  αντικαθεστωτικοί ή αντιφρονούντες, άραβες ή Κούρδοι, μουσουλμάνοι ή χριστιανοί.

Ο Μπατιστίνι εξηγεί πως οι περιοχές των ανταρτών –οι πλέον πληγείσες, όπου ζουν 5 εκατ. άνθρωποι, οι μισοί από τους οποίους εκτοπίστηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου– στην πραγματικότητα αποτελούν νησίδες σε εδάφη που ελέγχονται, άλλοτε από πολιτοφυλακές προσκείμενες στην Τουρκία, άλλοτε από δυνάμεις του καθεστώτος Ασαντ και άλλοτε από τζιχαντιστικές ομάδες.

Εως σήμερα, ανθρωπιστική βοήθεια στις περιοχές των ανταρτών μπορούσε να φτάσει μέσω του μεθοριακού περάσματος της Μπαμπ αλ-Χάουα, στα τουρκικά σύνορα, αλλά πλέον είναι γεμάτο ερείπια, ενώ η διέλευσή του καθίσταται ακόμη πιο δύσκολη λόγω του πυκνού χιονιού που έπεσε τις προηγούμενες ημέρες.

Ο Μπασάρ αλ Ασαντ δήλωσε, μέσω του αντιπροσώπου του στον ΟΗΕ Μπασάμ Αλ Σαμπάχ, πως «όλη η βοήθεια θα διανεμηθεί», με την προϋπόθεση, όμως, ότι «πρώτα θα περάσει από τη Δαμασκό». Το συριακό καθεστώς δεν παρέλειψε, φυσικά, να ζητήσει, δια στόματος του υπουργού Εξωτερικών Φαϊζάλ Μεκντάντ, την άρση των κυρώσεων. Ωστόσο, «Αμερικανοί και Βρετανοί, Γάλλοι και Γερμανοί δεν θέλουν ο Ασαντ να αγγίξει ούτε ένα πακέτο βοήθειας», σημειώνει ο Μπατιστίνι.

Οι Σύροι της διασποράς αποστέλλουν χρήματα από παντού, από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία, «αλλά είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθούν αυτά τα χρήματα», ανέφερε εκπρόσωπος της ΜΚΟ Molham, η οποία μόνο μέσω του Instagram κατάφερε να συγκεντρώσει 1,5 εκατ. ευρώ. Γιατί «αν δεν είσαι με τον Ασαντ, δεν γίνεται τίποτα».