Ενας στους πέντε καρκίνους που διαγνώστηκαν στην Αυστραλία δεν θα είχε προκαλέσει προβλήματα υγείας στον ασθενή αν δεν είχε ανακαλυφθεί. Πρόκειται για την πιο πρόσφατη μελέτη που αναγνωρίζει το πρόβλημα της υπερδιάγνωσης στις αναπτυγμένες χώρες, η οποία αποτελεί μέρος της πρόληψης, γράφουν οι Times του Λονδίνου.
Ως υπερδιάγνωση ορίζεται η περίπτωση που μία νόσος η οποία έχει διαγνωστεί δεν θα εξελισσόταν ποτέ σε τέτοιο σημείο ώστε να προκαλέσει σοβαρά συμπτώματα ή θάνατο κατά τη διάρκεια ζωής του ασθενούς.
Στη μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Medical Journal of Australia, ειδικοί ανέλυσαν τα δεδομένα του πληθυσμού στους πέντε τύπους καρκίνου όπου είναι πιθανότερο να γίνει υπερδιάγνωση.
Στα συμπεράσματά της αναφέρεται ότι περισσότερα από τα μισά περιστατικά μελανώματος, 22% των καρκίνων του μαστού και το 42% του προστάτη θα έπρεπε να αγνοηθούν και οι ασθενείς να μην κάνουν καμία θεραπεία.
Αντ’ αυτού, οι ασθενείς αντιμετωπίστηκαν με χημειοθεραπεία ή χειρουργείο, θεραπευτικές παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να έχουν διάφορους κινδύνους.
«Η ταχεία ανάπτυξη των προσυμπτωματικών ελέγχων για την πρόληψη του καρκίνου του δέρματος στην Αυστραλία έχει οδηγήσει στην αφαίρεση τεράστιου αριθμού ακίνδυνων κρεατοελιών», αναφέρει ο υπεύθυνος της μελέτης Πολ Γκλασίου, από το Πανεπιστήμιο Μποντ στο Κουίνσλαντ.
«Η πρόληψη έχει τα καλά και τα κακά της. Παρόμοια μελέτη που έχει γίνει στη Βρετανία έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι για κάθε μία γυναίκα που διαγιγνώσκεται με καρκίνο του μαστού, τρεις έχουν υπερδιαγνωστεί», σχολιάζει στους Times η Σοφί Λόους, από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Cancer Research UK.
Ενα από τα προβλήματα στην Αυστραλία είναι ότι οι γιατροί, όταν δεν είναι βέβαιοι για την ακρίβεια μιας διάγνωσης, προτιμούν να βάζουν τον ασθενή σε διαδικασίες, παρά να ρισκάρουν τα χειρότερα, σπεύδει να διευκρινίσει η Σάνχια Αράντα από το Αντικαρκινικό Συμβούλιο της Αυστραλίας.
Λάθος ανάγνωση
Η συγκεκριμένη έρευνα πραγματοποιήθηκε ώστε να αναδείξει τα προβλήματα στις προληπτικές εξετάσεις που υπάρχουν στην Αυστραλία και να ζητήσουν οι επιστήμονες από το υπουργείο Υγείας της χώρας νέα στρατηγική και έρευνα για πιο ακριβείς διαγνώσεις. Στο ίδιο πλαίσιο, ζητούν καλύτερες τεχνικές διάγνωσης (εξειδίκευση γιατρών, μοριακοί και απεικονιστικοί έλεγχοι κ.λπ.), ώστε να μην ταλαιπωρούνται οι ασθενείς. Επίσης, οι αριθμοί αφορούν αποκλειστικά την Αυστραλία.
Ακόμη όμως και αν ισχύει η «οπτική γωνία» των Times στην έρευνα, το ερώτημα που παραμένει είναι εάν ο ασθενής, μόλις μάθει ότι έχει καρκίνο, έστω και πρώιμο, θα επιλέξει να αφήσει μέσα του μία ωρολογιακή βόμβα ή θα μπει σε διαδικασίες για την αφαίρεσή του, ακόμη και αν οι γιατροί του βεβαιώνουν ότι δεν θα «σκάσει» ποτέ.
Και στην Ελλάδα;
Η πρόληψη στην Ελλάδα, πάντως, έχει υψηλά στάνταρντ και ικανότατους, εξειδικευμένους γιατρούς, αλλά το πρόβλημα είναι ότι οι υγιείς πρέπει να ταλαιπωρηθούν για να κάνουν δωρεάν και εύκολα συστηματικό προληπτικό έλεγχο στο ΕΣΥ. Το αντίθετο δηλαδή με τον Αυστραλία, όπου ο έλεγχος είναι εξασφαλισμένος χωρίς ταλαιπωρία και κόστος, αλλά βγαίνουν λάθος διαγνώσεις.