Οι Ελληνες (και οι Ελληνίδες) –τόσο οι παντρεμένοι (και οι παντρεμένες) όσο και οι λεύτεροι (και οι λεύτερες)– λογαριάζουμε με τις παραδοσιακές συμβάσεις μας σαν αργυρή επέτειο τα 25 έτη γάμου, σαν χρυσή στα 50 και σαν αδαμάντινη τα 60 έτη. Και… στοπ.
Διότι, πώς να το κάνουμε, δεν βγαίνουν τα άτιμα τα χρόνια, ακόμη και αν έχεις παντρευτεί στα δέκα χρόνια σου με το κοριτσάκι του διπλανού θρανίου, ακόμη και αν η δόξα και η τιμή στεφάνωσαν πραγματικά όλον τον έγγαμο βίο σου, ακόμη και αν έχεις τον Θεό τον ίδιο μπάρμπα. Ελα όμως που τα χρόνια –άτιμα είναι, είπαμε– καμιά φορά… βγαίνουν (για να σπάνε πλάκα μαζί μας δηλαδή, όχι για τίποτε άλλο).
Για την εξαιρετικά σπάνια περίπτωση του γάμου που διαρκεί 80 έτη υπάρχει, όπως λέει η Corriere della Sera, η φράση «δρύινη επέτειος». Επειδή η αιωνόβια βαλανιδιά δεν στολίζει μόνο παράσημα ηρώων με τα φύλλα της, αλλά ριζώνει βαθιά μέσα στη γη, υψώνει ρωμαλέο τον κορμό της και διεκδικεί την αθανασία, τουλάχιστον ως σύμβολό της. Επειδή η δρυς συμβολίζει τον αέναο κύκλο της ζωής – άλλο θέμα αν την ξυλεύεται ο κάθε ξεπαγιασμένος όταν αυτή κάποια στιγμή γονατίζει από τον κεραυνό του πανδαμάτορος.
Για το ζεύγος των Αμερικανών Τζον και Σάρλοτ Χέντερσον, των οποίων τα χρόνια ζωής αθροιζόμενα δίνουν τον αριθμό 211, η επέτειος των 80 ετών γάμου είναι γεγονός! Οι άνθρωποι θα γιορτάσουν τη δρύινη επέτειό τους την ερχόμενη Κυριακή και έχουν γίνει θέμα στα αμερικανικά και διεθνή media.
Στη διάρκεια του κοινού βίου τους δεκατέσσερις αμερικανοί πρόεδροι πέρασαν από τον Λευκό Οίκο, γράφει η ιταλική εφημερίδα. Στις 22 Δεκεμβρίου 1939, την ημέρα του γάμου τους που έγινε με μάρτυρες δύο φίλους, στο τιμόνι των ΗΠΑ βρισκόταν ο μεγαλύτερος πρόεδρός τους, ο Φράνκλιν Ρούζβελτ, ο άνθρωπος που θα έβγαζε την Αμερική μέσα από την κόλαση του Β’ ΠΠ ασυγκρίτως πιο πλούσια και ασυγκρίτως πιο εξοπλισμένη: υπερδύναμη. Ισως ο Ρούζβελτ ήταν ο «καλός οιωνός» για τον γάμο του Τζον και της Σάρλοτ, η Corriere όμως θυμάται την Τζούλι Γκάρλαντ και τον «Μάγο του Οζ».
Πώς και έζησαν όχι τόσο πολύ, αλλά τόσο πολύν καιρό μαζί; Δεν είναι «θαύμα»; Οχι, λέει η Σαρλοτ: αγαπούσαν και φρόντιζαν ο ένας τον άλλον. Οχι, λέει και ο Τζον: ήταν σαν δύο πολύ καλοί συνεργάτες, δεν προσπάθησαν ποτέ να ξεπεράσουν ο ένας τον άλλον, ο γάμος τους δεν ήταν σύγκρουση, όσο πιο κοντά βρισκόταν ο ένας στον άλλον τόσο πιο μακριά πήγαιναν μαζί.
Tο «παλαιότερο εν ζωή ζευγάρι του κόσμου», λοιπόν, απέδειξε ότι η αγάπη αντέχει στη δοκιμασία του χρόνου. Και ενίοτε επιβραβεύεται από τρίτους – ακόμη και από το βραβείο Γκίνες, λόγου χάρη, όπως συνέβη τον περασμένο Νοέμβριο.
Ο Τζον και η Σάρλοτ γνωρίστηκαν στο Πανεπιστήμιο του Τέξας το 1934, τους αρέσει να διηγούνται ιστορίες από τα παλιά, ωστόσο δεν ζουν εκεί, λένε όσοι τους συναναστρέφονται. Τους χαρακτηρίζουν «ευγενικούς και συμπαθητικούς» ανθρώπους. Και οι δύο έχουν ακόμη καλή υγεία και υποστηρίζουν ότι το μυστικό της μακροημέρευσης είναι ένας ευτυχισμένος γάμος και το ζην με μέτρο.
«Μέχρι πριν από μερικά χρόνια μάς άρεσε να ταξιδεύουμε, ειδικά με κρουαζιέρες» λέει ο Τζον. «Εχουμε ταξιδέψει στη Νότια Αμερική, στη Σκανδιναβία, στην Κίνα και σε δεκάδες άλλους προορισμούς. Τώρα, βέβαια, πρέπει να επιβραδύνουμε…» Η Corriere περιγράφει το «μέτρο» του Τζον: ένα ποτήρι κρασί πριν από το δείπνο του, καθόλου τσιγάρα, λίγη γυμναστική στο γυμναστήριο του κέντρου ευγηρίας στο Οστιν, όπου πλέον το ζευγάρι ζει.
Εκεί θα τελειώσει ένας γάμος που ξεκίνησε με μήνα του μέλιτος σε ξενοδοχείο των 7 δολαρίων και είχε απ’ όλα τα καλά εκτός από παιδιά.