Θα μπορούσε η αναβίωση των drive-ins, μιας μορφής διασκέδασης που κυριάρχησε στις ΗΠΑ κατά τη δεκαετία του 1950, να αποτελέσει τη λύση στο πρόβλημα της απρόσκοπτης και ασφαλούς παρακολούθησης μαζικών θεαμάτων – είτε πρόκειται για ένα κινηματογραφικό έργο είτε για μια θεατρική παράσταση ή ακόμα και για μια συναυλία – στην εποχή του κορονοϊού;
«Ναι» υποστηρίζει σε κείμενό του ο Πάολο Μερεγκέτι της Corriere della Sera, υπενθυμίζοντας πως το πρώτο drive-in άνοιξε τις πύλες του το μακρινό 1921 στο Ντάλας και δεν ήταν σινεμά αλλά εστιατόριο το οποίο προσέφερε στους Τεξανούς τη δυνατότητα να προμηθεύονται και να καταναλώνουν επιτόπου και δίχως να εγκαταλείπουν τα αγαπημένα τους αυτοκίνητα φαγητά και ποτά.
Την προηγούμενη εβδομάδα ο Στιούαρτ Μέρφι, γενικός διευθυντής της English National Opera, ανακοίνωσε πως τα μέλη του καλλιτεχνικού δυναμικού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής της Αγγλίας προετοιμάζονται ήδη – εξ αποστάσεως φυσικά επί του παρόντος – για τις πρώτες παραστάσεις όπερας σε ντράιβ – ιν που πρόκειται να δώσουν τον ερχόμενο Σεπτέμβριο ενώπιον τουλάχιστον 300 οχημάτων καθώς επίσης και μοτοσυκλετών και ποδηλάτων που θα συγκεντρωθούν στους εξωτερικούς χώρους του Alexandra Palace στο Βόρειο Λονδίνο.
«Πιστεύω πως αυτή η πρωτοβουλία θα μπορούσε να προσελκύσει το ενδιαφέρον μιας ολόκληρης νέας γενιάς, των ανθρώπων που λατρεύουν τα αυτοκίνητά τους, αλλά και να καθησυχάσει το παραδοσιακό κοινό της όπερας ότι θα είναι όλοι απόλυτα ασφαλείς», επισήμανε ο κ. Μέρφι στον Guardian, αναφέροντας επίσης πως «αντί να χειροκροτούν ή να φωνάζουν “μπράβο”, οι θεατές θα μπορούσαν να ανάβουν τους προβολείς τους ή να κορνάρουν. Θέλουμε να προσπαθήσουμε να τετραγωνίσουμε τον κύκλο, επιτρέποντας στους ανθρώπους να βιώσουν μια μαζική εμπειρία, παραμένοντας συγχρόνως ασφαλείς», πρόσθεσε.
Οσον αφορά τον κινηματογράφο, την κατεξοχήν μορφή ψυχαγωγίας και διασκέδασης που ανέδειξε περισσότερο από κάθε άλλη τα drive-ins, στις ΗΠΑ από τα 330 ντράιβ-ιν σινεμά (ενώ στα τέλη της δεκαετίας του 1950 ήταν 4.000) που εξακολουθούν να λειτουργούν ακόμα, μετά την επιβολή των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης, ανοιχτά παρέμειναν λιγότερα από είκοσι πέντε αλλά αυτό σύντομα θα μπορούσε να αλλάξει. Γιατί στη Γερμανία, μετά το κλείσιμο των παραδοσιακών σινεμά στα μέσα Μαρτίου, οι ντράιβ – ιν κινηματογράφοι που λειτουργούν στη χώρα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, ένας στο Εσσεν και ένας στην Κολωνία, άρχισαν να κάνουν χρυσές δουλειές.
Στις αρχές του μήνα, για παράδειγμα, περισσότερα από 500 οχήματα μετέβησαν στους χώρους του «Autokino Essen», στην περιφέρεια της ομώνυμης πόλης, για να παρακολουθήσουν από κοντά και σε μια τεράστια οθόνη το «Manta Manta», μια γερμανική κωμωδία που σημείωσε τεράστια επιτυχία, όχι πέρυσι αλλά πριν από σχεδόν μια τριακονταετία, το 1991. «Δεν έχει σημασία τι προβάλλουμε, οι άνθρωποι θέλουν απλά να βγουν έξω και να παρακολουθήσουν μια ταινία», εξήγησε ο διευθυντής του γερμανικού ντράιβ- ιν, μιλώντας στο Hollywood Reporter.
Οι ντράιβ-ιν κινηματογράφοι αποτελούν και για τους πολίτες της Νότιας Κορέας μια λυτρωτική διέξοδο από τη δύσκολη καθημερινότητα που βιώνουν τις τελευταίες πολλές εβδομάδες λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Οι Νοτιοκορεάτες ζουν υπό το φάσμα της Covid -19 από τον περασμένο Φεβρουάριο, γεγονός που εξηγεί γιατί σχεδόν καθημερινά (ανάλογα με την ταινία που προβάλλεται) επικρατεί το αδιαχώρητο στα ντράιβ – ιν σινεμά της χώρας, ακόμα και στο Ντέγκου, επίκεντρο της επιδημίας στην ασιατική χώρα των 51,6 εκατομμυρίων κατοίκων όπου έως σήμερα έχουν καταγραφεί περί τα 11.000 κρούσματα αλλά μόλις 243 θάνατοι.
Στους αμερικανικούς ντράιβ-ιν κινηματογράφους προς το παρόν η κίνηση δεν έχει αυξηθεί σημαντικά, κυρίως επειδή δεν κυκλοφορούν νέες χολιγουντιανές παραγωγές. Αυτό, ωστόσο, δεν αλλάζει το γεγονός πως τα ντράιβ – ιν βιώνουν αναπάντεχα μια νέα χρυσή εποχή, παρότι πλέον οι άνθρωποι τα επιλέγουν όχι για να απομονωθούν, ούτως ώστε να ερωτοτροπήσουν στο ημίφως, όπως συνέβαινε κατά το παρελθόν, αλλά για να συμμετάσχουν σε μια συλλογική δραστηριότητα, για να βρεθούν κοντά σε άλλους ανθρώπους, για να αισθανθούν πως ανήκουν σε μια κοινότητα και ζουν ξανά σχεδόν φυσιολογικά, παρακολουθώντας μια ταινία μέσα από την ασφάλεια των αυτοκινήτων τους.