Έχει και άλλοτε επισημανθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φροντίζει τακτικά να αντιγράφει πρακτικές του ΠΑΣΟΚ των δεκαετιών του ΄70 και του ΄80. Και ο Αλέξης Τσίπρας να αντιγράφει ή να μιμείται ενέργειες του Ανδρέα Παπανδρέου.
Κάτι παρόμοιο έγινε και χτες με την άρνηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ να παραστεί στις εκδηλώσεις για την ανάληψη της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Ελλάδα.
Το γεγονός αυτό μας οδηγεί 35 χρόνια πίσω. Το 1979 η Ελλάδα εντάχθηκε στην (τότε) ΕΟΚ. Όμως, το ΠΑΣΟΚ αποχώρησε από τη Βουλή και δεν πήρε μέρος στην ψηφοφορία για την κύρωση της συμφωνίας ένταξης (μαζί αποχώρησε και το ΚΚΕ). Και στις 28 Μαίου του ίδιου έτους ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν παρέστη στη «φιέστα» (αυτή τη φρασεολογία χρησιμοποίησαν τότε οι προσκείμενες στο ΠΑΣΟΚ εφημερίδες για την τελετή που είχε γίνει-πού αλλού;-στο Ζάππειο).
Βέβαια το γεγονός εκείνο ήταν πολύ σημαντικότερο από το χτεσινό για την ανάληψη της προεδρίας. Πάντως, τα προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ μέσα ενημέρωσης χρησιμοποίησαν την ίδια φρασεολογία (δείτε εδώ).
Άλλη ομοιότητα: το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου το 1979 ήταν ήδη αξιωματική αντιπολίτευση και κάλπαζε προς την εξουσία, την οποία κατέκτησε δυο χρόνια μετά. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα είναι σήμερα αξιωματική αντιπολίτευση. Βέβαια είναι δύσκολο να πει κανείς ότι καλπάζει προς την εξουσία, αλλά φαίνεται ότι έχει πολλές πιθανότητες να κερδίσει την πρώτη θέση στις επόμενες εκλογές.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε καλλιεργήσει τότε τον αντιευρωπαϊσμό, αλλά εκμεταλλεύθηκε, ως κυβέρνηση, όλες τις δυνατότητες και ευκαιρίες που έδινε η ένταξη στην ΕΟΚ. Ο Αλέξης Τσίπρας και η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα βήμα πίσω σε αντιευρωπαϊσμό από το τότε ΠΑΣΟΚ. Απλώς χτες τον εκδήλωσε με λάθος τρόπο, επικαλούμενος τη «φιέστα» Σαμαρά-Βενιζέλου, ενώ η προεδρία ανήκει στη χώρα. Έτσι, έχασε την ευκαιρία να πει από κοντά στον Μπαρόζο ότι θα του… πάρει τη θέση (ο Τσίπρας είναι υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν).
Ο Ανδρέας Παπανδρέου προσάρμοσε σταδιακά τον αντιευρωπαϊσμό του. Και κάποια στιγμή, στα πρώτα χρόνια της πρωθυπουργίας του, όταν ρωτήθηκε γιατί δεν έβγαλε τη χώρα από την ΕΟΚ, όπως είχε ρητά υποσχεθεί προεκλογικά, είχε δώσει την εξής παροιμιώδη απάντηση: «Επειδή το κόστος της αποχώρησης θα ήταν πολύ μεγαλύτερο από το κόστος της παραμονής μας»!
Ο Ανδρέας ήταν μεν πολιτικάντης, για να μαζεύει ψήφους, αλλά πολύ ρεαλιστής όταν κυβέρνησε. Ο Τσίπρας τον αντιγράφει σε κάποιες μεθόδους του και μένει να δούμε, αν κυβερνήσει, πώς θα εξηγήσει τη δική του προσαρμογή.
Κατά τα τα άλλα δεν χάνει ποτέ την αξία της η ρήση του Μαρξ για την ιστορία, που επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα (ή και ανάποδα).