Είτε τυλιγμένες σε φύλλο ή «ξεβράκωτες», τελείως γυμνές – όποια μορφή και αν έχουν, οι πίτες είναι αναμφισβήτητα το έδεσμα-πασπαρτού κάθε τραπεζιού. Με το μεγάλο αποθεματικό τους δε σε συνταγές και παραλλαγές, η πιο βολική λύση για την περίοδο της νηστείας: με μια απλή σαλάτα γίνονται πλήρες, χορταστικότατο γεύμα. Εξαιτίας ευκολίας όλοι αγαπάμε λίγο περισσότερο τις γυμνές, δηλαδή τις φτιαγμένες χωρίς φύλλο. Στην ουσία πρόκειται για χυλό μέσα στον οποίο ανακατεύεται η γέμιση και μαζί ψήνονται στον φούρνο, «μπλέτσι» κατά τους Ηπειρώτες. Οσο έκφυλη, λοιπόν, και αν ακούγεται η πίτα μας, τόσο σεμνή, προσηνής και ευλαβική είναι. Το γέμισμα αλλάζει μαζί με την εποχή: από εδώ και πέρα χόρτα άγρια ή καλλιεργημένα αλλά και αρωματικά βότανα, που βρίσκονται στην καλύτερη στιγμή τους. Η ξεδιάντροπη στο άκουσμα κυρία προσγειώθηκε στο τραπέζι της καθαράς Δευτέρας και η αδιάφορη όψη της σε καμία περίπτωση δεν υποσχόταν μια πλούσια γεύση από κρεμμύδια, σπανάκι και ευωδιαστά μυρώνια. Αμέσως ζήτησα να μάθω πώς.
Δείτε το πλήρες κείμενο εδώ.