Μέρες τώρα σκέφτομαι τι να σας παρουσιάσω αυτή την εβδομάδα. Διαβάζω διάφορα έντυπα και βιβλία μαγειρικής, ιστορικές συνταγές αλλά δεν βγάζω άκρη. Εντωμεταξύ, ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου, που πλησιάζει, τριγυρίζει συνεχώς στο μυαλό μου.
Μιλάμε για την κατοχική κουζίνα σε μια εποχή που ευτυχώς έχουμε αφθονία. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα οι ποικιλίες για τα ουζάκια δίνουν και παίρνουν, ιδιαίτερα μετά το τέλος της παρέλασης. Καλέσματα γιορτινά με κάθε λογής εδέσματα μιας και δεν υπάρχει «εθνικό φαγητό» που να μας δεσμεύει. Κρίση μεν, στις γιορτινές μέρες όμως το παρακάμπτουμε ως γεγονός, η σύμπνοια μας σώζει.
Η Ελλάδα έχει παράδοση στην ανακήρυξη των εθνικών επετείων στο ξεκίνημα και όχι στο τέλος των γεγονότων που τις συγκροτούν. Ενώ θα έπρεπε να γιορτάζουμε στις 12/10, στην απελευθέρωση της Αθήνας ή στις 18/10, στην Έλευση της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, αντιθέτως γιορτάζουμε ως εθνική μας επέτειο την αρχή του πολέμου, η οποία σημαδεύτηκε από μια μεγάλη νίκη. Να μην ξεχνάμε ότι μετά την απελευθέρωση η πατρίδα μας δεν πρόλαβε να γιορτάσει. Ακολουθούν τα Δεκεμβριανά, η Βάρκιζα, και ένας σωρός γεγονότα που οδηγούν στον εμφύλιο πόλεμο.
Η 28η Οκτωβρίου συμβολίζει την απόλυτη σύμπνοια και ενότητα μεταξύ των Ελλήνων. Η μεγάλη ελληνική νίκη ενάντια στον φασισμό και το σκοτάδι. Νίκη πανευρωπαϊκού και ίσως και παγκοσμίου χαρακτήρα για την υπεράσπιση της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της δημοκρατίας. Δεν ήταν τυχαία η νίκη του 1940 ενάντια στους Ιταλούς. Δεν ήταν τυχαία η σύμπνοια. Η πείνα ήταν μαζική, οι ψυχές υπέφεραν ανεξαρτήτως χρώματος.
Το καθημερινό τραπέζι γεμάτο πατατόφλουδες, λαχανίδες, τσουκνίδες. Τους νεκρούς δεν τους δήλωναν όλους, ώστε να μη χρειάζεται να καταθέσουν το δελτίο του συσσιτίου. Ρακένδυτοι, σκελετωμένοι ψάχνουν στα σκουπίδια. Ρετσίνα, σταφίδα και ελπίδα τους κράτησαν ζωντανούς. Ελπίδα για ζωή, ελευθερία και ειρήνη. Τον πόλεμο τον ζούσαν και δεν τον αναζητούσαν, τη ζωή τους ήθελαν. Τη βόλτα στη λιακάδα, τον καφέ, όχι από ρεβίθι, τον κανονικό. Ψωμί κανονικό, όχι 30 δράμια ανά άτομο, όπως έλεγε το δελτίο.
Πολλά βιβλία και άρθρα για την κατοχική μαγειρική…