Εφτασε λοιπόν η ώρα της βασιλόπιτας που θα τη μοιραστούμε για να μας γλυκάνει μόλις αλλάξει ο χρόνος με ευχές να είναι καλύτερος από τον προηγούμενο. Και για όσους κερδίσουν το φλουρί η χαρά θα είναι διπλή.
Στο Bostanistas μας θα βρείτε ό,τι είδους βασιλόπιτα λαχταράτε: πολίτικη ή σμυρνέικη, φουσκωτή, αφράτη και γλυκιά που γίνεται με τις συνταγές που έφεραν μαζί τους στην Ελλάδα οι πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη και τη Μικρά Ασία· αθηναϊκή βασιλόπιτα κέικ, αρωματισμένη με εσπεριδοειδή, μπαχαρικά και με ζαχαρωμένα φρούτα ή χωρίς· αλβανική όλο αμύγδαλο και ασπράδια, ακόμη και με στέβια και ελαιόλαδο θα σας προτείνουμε αν δεν πρέπει να βάλετε στο στόμα σας ζάχαρη.
Ομως οι βασιλόπιτες δεν είναι απαραίτητα γλυκές. Αυτό είναι ένα έθιμο που ήρθε εξ Ανατολών. Στην παλιά Ελλάδα ήταν αλμυρές και οι νοικοκυρές τις έφτιαχναν με ό,τι είχε ο τόπος τους. Στην Ηπειρο, για παράδειγμα, έφτιαχναν πίτα «σουλιώτισσα» με προβατίνα, στη Ρούμελη εκτός από κρεατόπιτα έφτιαχναν και γιορτινή τυρόπιτα, γαλατόπιτα ή και χορτόπιτα και στην Καρδίτσα βασιλόπιτα με τραχανά, είπαμε ότι είχε ο καθένας. Φλουρί, νόμισμα δηλαδή, δεν υπήρχε πάντα. Την τύχη συμβόλιζε άλλοτε ένα κουκούτσι και άλλοτε ένα κλαδάκι ή ένα κομματάκι από κεραμίδι.
Αλλά όπως και αν την έκαναν οι παλιές νοικοκυρές, όπως και να την κάνουμε τώρα, το κόψιμό της γεμίζει την ψυχή μας κάθε χρόνο τέτοια μέρα με τρυφερές αναμνήσεις. Και αυτό είναι που έχει σημασία. Σας εξομολογούμαι ότι φέτος δεν προλαβαίνω να τη φτιάξω, δεν θα μπορούσε όμως να λείπει από το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι μας.
Ας είναι καλά η οικογένεια των άξιων αρτοποιών Προδρομίδη εδώ απέναντι, που μας καλομαθαίνουν και με τη σπιτική τους βασιλόπιτα (τύπου κέικ όπως την προτιμούμε εμείς οι Αθηναίες).
Φαντάζομαι ότι και πολλές / πολλοί από σας δεν προλαβαίνετε αλλά θα τιμήσετε τους φούρνους και τα ζαχαροπλαστεία της γειτονιάς σας. Καλά θα κάνετε.
Χρόνια πολλά και καλά, λοιπόν.
Ας είναι καλύτερο το 2024 για όλους. Ηρεμο, γλυκό, χωρίς βία και αδικαιολόγητους θανάτους. Ολόψυχα το εύχομαι.
Κ.Τρ.