Η τόρτα πασκουαλίνα (torta pasqualina), η πασχαλινή πίτα της Γένοβας έχει καταγραφεί ήδη από τον 15ο αιώνα, ενώ κατά τον 16ο αιώνα πέρασε και στον «Κατάλογο των εφευρετών πραγμάτων που τρώγονται και πίνονται» του λόγιου καλοφαγά Ορτένσιο Λάντο. Συνήθως φτιάχνεται κατά την περίοδο του Πάσχα και κρύα είναι μάλλον πιο νόστιμη, οπότε ήταν ιδανική για το καθιερωμένο πικ νικ στην εξοχή, που συνηθιζόταν την Δευτέρα του Πάσχα.
Τα υλικά της απλά και εποχικά: φρέσκα χορταρικά (σπανάκι, σέσκουλα ή αγκινάρες), μπόλικα αβγά, λίγο φρέσκο τυρί και φύλλο για πίτα, από απλό ζυμάρι χωρίς μαγιά, φτιαγμένο με αλεύρι, νερό και παρθένο ελαιόλαδο, που οι Ιταλοί το λένε «τρελή ζύμη» (pasta matta). Παραδοσιακά ανοίγονται 33 πολύ λεπτά φύλλα, όσα και τα χρόνια του Χριστού. Αλλά η τόρτα πασκουαλίνα κρύβει μέσα της και άλλους συμβολισμούς, όπως τα αυγά, τα οποία τα συναντάμε και στην ορθόδοξη παράδοση, αρχαίο σύμβολο για την αναγέννηση, την ζωή και την άνοιξη.