Ολα να βγουν στο τραπέζι σε παράταξη: το τσάι που μας ήρθε δώρο από τον οίκο τσαγιού Madras και το φυλάμε ως λάφυρο πολύτιμο, μέλι, τζίντζερ και λεμόνι.
Και προαιρετικά λίγα γαριφαλάκια, μια σταλιά καυτερή πιπεριά στη μύτη του κουταλιού, κι αν δεν σ΄αρέσει το μαύρο τσάι κάν’το πράσινο ή βάλε τσάι του βουνού. Σπουδαίο κι αυτό.
Μετανιωμένος για τα κιλά των κουραμπιέδων που εξαφάνισα, τα διπλά κιλά μελομακάρονα και το συνεχές μάδημα στο τρυφερό ψητουδάκι, η δεύτερη ημέρα του χρόνου με βρίσκει με τσάι και ενοχές, καμία συμπάθεια, αποτοξίνωση επειγόντως να ελαφρύνει το στομάχι και να καθαρίσει η συνείδηση.
Έχουμε και λέμε…
Δείτε τη συνταγή εδώ.