Χρόνο με το χρόνο, αυτό το ωφέλιμο μα και νόστιμο λαχανικό γίνεται πιο γνωστό, η παραγωγή του εξαπλώνεται κι έτσι αργά μεν αλλά σταθερά αρχίζει να πωλείται όλο και σε περισσότερα σημεία, που βέβαια είναι οι μεγάλες λαϊκές αγορές, κυρίως των Αθηνών. Σε σούπερ μάρκετ δεν έχει τύχει να συναντήσω ακόμα και θα ήθελα να μου πείτε αν το έχετε δει εσείς.
Όποτε το βρίσκω προσπαθώ να το μαγειρέψω με όσο περισσότερους τρόπους γίνεται αφού βέβαια, πρώτα φτιάξω τα φοβερά και τρομερά κέιλ τσιπς μου. Τα τσιπς αυτά δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα πατατάκια, κι αυτό δεν το λέω μονάχα εγώ, αλλά όλοι όσοι τα έχουν δοκιμάσει και κυρίως θα επικαλεστώ τις γνώμες των μικρών παιδιών που τρε-λαί-νο-νται γι΄αυτά και ξέρετε πως στα πατατάκια δεν βρίσκουν εύκολα υποκατάστατο!
Ωστόσο επειδή το μικρόβιο της αναζήτησης το έχω μέσα μου, θέλω να δοκιμάζω και να πειραματίζομαι με τα υλικά μου και σε άλλες παρασκευές. Τα κέιλ, λοιπόν, τα χρησιμοποίησα φέτος για πρώτη φορά σε μακαρονάδα. Μια μακαρονάδα με απλές, ξεκάθαρες γεύσεις, που αφήνει το λαχανικό αυτό να παίξει μπάλα και να επικρατήσει πάνω στο ουδέτερο μακαρόνι.
Η μακαρονάδα αυτή συνδυάζει δύο συνταγές αν εξαιρέσει κανείς το λεμόνι. Την κλασική ιταλική aglio, olio e peperoncino και τα kale chips στα οποία αναφέρθηκα πριν.
Τα κέιλ σοτάρονται –σχεδόν τηγανίζονται- σε ελάχιστο ελαιόλαδο και γίνονται αρκετά τραγανά. Πάνω τους πέφτει η πιπεριά τσίλι, το μπούκοβο και το λεμόνι δίνοντάς τους αψάδα και οξύτητα. Είναι ομολογουμένως μια αρκετά καυτερή μακαρονάδα με ιδιαίτερη γεύση.