Εκείνο που κάνει το πιάτο διαφορετικό, είναι ότι φτιάχνεται με τα «αζήτητα» από ένα μπούτι προσιούτο (ή χαμόν), δηλαδή τα λιπάκια που καλύπτουν το μπούτι και τα οποία συνήθως οι αλλαντοπώλες κόβουν και πετούν πριν κόψουν τις λεπτές πεντανόστιμες φέτες του αλλαντικού.
Για μένα αυτά τα κομμάτια είναι γεμάτα γεύση και άρωμα, κι έτσι εξασφαλίζω όσα περισσότερα μπορώ πείθοντας την πωλήτρια να μην τα πετάξει εις τον κάδο, αλλά να μου τα δώσει.
Τα ρεβίθια αυτά είναι από τα νοστιμότερα πιάτα που έχετε γευθεί, και τα οικονομικότερα!
Ποιος είπε ότι το καλό πρέπει να είναι και ακριβό;