Από τη στιγμή που δοκίμασα αυτά τα ρεβίθια αποφάσισα ότι κι εγώ έτσι θα τα κάνω από δω και πέρα, με πράσα στον φούρνο.
Το ταπεινό ρεβίθι πιστεύεται ότι έχει γεννηθεί στη Μέση Ανατολή και είναι ο βασιλιάς των οσπρίων (κατά τη γνώμη μου) αφού είναι μια από τις καλύτερες φυσικές πηγές πρωτεΐνης μεγάλης βιολογικής αξίας, πλούσιο σε μέταλλα, φυτικές ίνες, φολικό οξύ και άλλες βιταμίνες, με γεύση γήινη και μεστή.
Στον αραβικό κόσμο τα ρεβίθια λέγονται χούμους, ενώ με το ίδιο όνομα είναι γνωστός ο πουρές βρασμένων ρεβιθιών που αναμειγνύεται με ταχίνι και χυμό λεμονιού και σερβίρεται μαζί με ψημένες πιτούλες ραντισμένος με ελαιόλαδο και λίγο καυτερό κόκκινο πιπέρι. Στη Βόρεια Αφρική τα ρεβίθια είναι απαραίτητο συστατικό πολλών πιάτων με κους κους, όπως και στην Ινδία όπου σερβίρονται με ρύζι και μπόλικα μπαχαρικά.
Στην Ελλάδα γίνονται συνήθως σούπα (κάντε κλικ στο bostanistas.gr, έχουμε μπόλικες συνταγές ) ενώ το αλεύρι τους χρησιμοποιείται για το ανεπιάσιμο -ανέβασμα- του προζυμιού, που χρησιμοποιείται σε πολλά μέρη σε επτάζυμα ψωμιά και παξιμάδια. Επίσης τα ρεβίθια τρώγονται και αποξηραμένα (στραγάλια) μαζί με σταφίδες.
Τα πράσα τούς χαρίζουν μια απίστευτη γλύκα και απαλότητα ενώ το κίμινο μαζί με το φούρνισμα προσθέτουν εκείνη την απαραίτητη τσαχπινιά που θέλει το φαγητό.