Εχεις προγραμματίσει (δηλαδή εγώ) να πεταχτείς στο ψαράδικο και να μαγειρέψεις γαύρο λαδορίγανη, έλα, όμως, που στις 9πμ αρχίζει ο «Καθρέφτης» στο Α’ Πρόγραμμα και δεν θέλεις να τον χάσεις με τίποτα! Αυτό γίνεται κάθε μέρα. Τα υπέροχα μουσικά κομμάτια, που διαλέγει ο Χρήστος Μιχαηλίδης, μαζί με την κόσμια και ψύχραιμη αντιμετώπιση της καθημερινότητας με καθηλώνουν μέχρι να τελειώσει η εκπομπή του.
Να μην ξεχάσω και το ραδιοφωνικό ένθετο της Βάλιας Καϊμάκη για τα social media και γενικά τον διαδικτυακό μας κόσμο, που τα περιμένω κάθε μέρα πώς και πώς. Με τούτα και με κείνα κάνω ότι μπορώ για να παρατείνω την παραμονή μου στην κουζίνα κάθε πρωί, καθυστερώ και την έναρξη της δουλειάς (όταν μπορώ)…
Αναβάλλεται, λοιπόν, ο γαύρος για την Παρασκευή, που ο Μιχαηλίδης δεν έχει εκπομπή. Και για να μην σας μπερδεύω με το δεύτερο πρόσωπο, εγώ είμαι που τα κάνω όλα αυτά: ανοίγω ντουλάπια, κατεβάζω ρύζι και μπαχαρικά, βγάζω από ψυγείο βρασμένα φασόλια, καρότα, πράσα, κρεμμυδάκια και λίγο μαϊντανό για πασπάλισμα.
Αυτό έκανα (κι αν θέλετε κάντε το κι εσείς και θα με θυμηθείτε) και νάτο έτοιμο, στήθηκε το μεσημεριανό μας χωρίς πολλά-πολλά, και ήταν πραγματικά θαυμάσιο. Πολύχρωμο, όπως οι μουσικές του «Καθρέφτη», εύπεπτο και υγιεινό, όπως μας προτρέπει εμμέσως πλην σαφώς ο φίλος μου -συνάδελφος και παλιός συμφοιτητής στο Μαθηματικό- με τόσους γιατρούς, που μιλάει κάθε μέρα. Τούτων λεχθέντων, του αφιερώνω αυτό το ζουμερό φασουλόρυζο και είμαι (σχεδόν) σίγουρη ότι θα του αρέσει. Και στη Βάλια βεβαίως. Και σε σας, βεβαίως.