Ανοίγουν τα σχολεία, αντίο τεμπελιά και για τα αγχωμένα μαθητούδια και για όσους τα φροντίζουν: Ξύπνημα από νωρίς για να ψηθεί το κέικ, να φουσκώσει το τυροπιτάκι, να ετοιμαστεί το σάντουιτς εγκαίρως. Για το δικό μας δευτεράκι, ξάδερφος ετών 8, πρότεινα το τρανό κόλπο του Σαββατοκύριακου.
Μαγείρεμα χαλαρό αργά το απόγευμα της Κυριακής, κέικ, μπάρες, τυρόπιτες, ψωμάκια κάθε είδους, νοστιμιές δηλαδή που θα μπουν στο ψυγείο, το βάζο ή τη γυάλα και θα τον χορταίνουν στα διαλείμματα ως την Τετάρτη τουλάχιστον. Ετσι θα έχουμε και το ταπεράκι του γεμισμένο και τη μαμά του χορτάτη (από ύπνο).
Κι επειδή τα πιτσιρίκια πρώτα τρώνε με το μάτι (ή μήπως όλοι μας;), φροντίζουμε για λιχουδιές πρωτίστως δελεαστικές στην όψη και απλές στη γεύση. Εχουμε οι bostanistas κάμποσες τέτοιες…