Κάθε φορά, που ξοδεύω ώρες χαζεύοντας σε ξένα μπλόγκ μαγειρικής, σταματώ πάντα και θαυμάζω τις φωτογραφίες με κίνηση και κυρίως με «ζωή». Εκείνες που ο πρωταγωνιστής είναι το φαγητό και όχι ο άνθρωπος, αλλά παρόλα αυτά άνθρωπος και φαγητό γίνονται ένα.
Ο άνθρωπος υπάρχει εκεί τόσο-όσο χρειάζεται για να τις κάνει πιο ζεστές και οικείες. Για το λόγο αυτό συλλέγω τις φωτογραφίες αυτές όπου τις βρω, και τις ταξινομώ σε έναν πίνακα που έχω δημιουργήσει στο Pinterest και τον έχω ονομάσει «in hands». Μπαίνω εκεί συχνά και χαζεύω. Με μαγεύει το πως ο φωτογράφος έχει καταφέρει να εναρμονίσει τον άνθρωπο με το φαγητό δείχνοντας σε πρώτο πλάνο πάντα αυτό και όχι αυτόν.
Λατρεύω να βλέπω χέρια να κόβουν φρούτα, να πλάθουν ζυμάρι, να κρατούν ένα παγωτό χωνάκι που στάζει, να πασπαλίζουν αλεύρι, να τρίβουν παρμεζάνα, πλένουν σταφύλια, να σπάνε καρύδια, να διαχωρίζουν τον κρόκο από το ασπράδι, να γεμίζουν ποτήρια με γάλα, να βουτούν μια μαντλέν μέσα σε σοκολάτα, να προσφέρουν ένα κομμάτι τούρτας, να ξεφλουδίζουν μια μπανάνα, να ανακατεύουν μια σούπα ή να στύβουν σαγκουίνια. Πολλές μάλιστα φορές μπαίνουν στο πλάνο κι άλλα σημεία του σώματος κι εκεί πια απογειώνεται η τέχνη της φωτογραφίας.