Αν και παιδί του κάμπου, με γοήτευσαν τα ψάρια και τα θαλασσινά. Η σχέση μου μαζί τους ξεκίνησε… ανορθόδοξα. Την ανακάλυψή τους οφείλω σε κάτι γλαφυρά μικρά κείμενα του Ποταμιάνου, τυπωμένα σε κάποιο περιοδικό (;) που χρησιμοποιούσαμε για περιτύλιγμα στο μπακάλικο του πατέρα μου. Ένας μαγικός θαλασσινός κόσμος ανοιγόταν μπροστά μου. Αργότερα αγόρασα όλα τα βιβλία του (εκδόσεις του Βιβλιοπωλείου της Εστίας) που συγκέντρωναν αυτά τα μικρά κείμενα – μαργαριτάρια απλότητας και παραστατικότητας γύρω από τη ζωή στο θαλασσινό νερό.

Σ’ ένα από αυτά τα κείμενα διάβασα πως το μελάνι του χταποδιού που λέγεται «ολιός», οι ψαράδες, τον καιρό εκείνο, το έψηναν στα κάρβουνα βάζοντάς το μέσα στα φύλλα ενός κρεμμυδιού. Μαγικός μεζές – ψητό κρεμμύδι γεμιστό με χταποδομελάνι.

Δείτε το πλήρες κείμενο εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News