Οι πίτες αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια της ελληνικής κουζίνας. Η παραδοσιακή κουζίνα χαρακτηρίζεται από μια ευρηματική τακτική όπου η νοικοκυρά έπρεπε να επινοήσει φαγητά που μπορούσαν να μαγειρευτούν με τα όποια διαθέσιμα τρόφιμα, ώστε να χορτάσει η, μεγάλη συνήθως, αγροτική οικογένεια. Κι έτσι δημιουργήθηκαν κάθε λογής πίτες, αλμυρές και γλυκές, σε όλον τον ελλαδικό χώρο.
Τα διαθέσιμα τρόφιμα (κηπευτικά, χόρτα του βουνού, ελαιόλαδο, φρέσκα μυρωδικά) συμπληρώνονταν από τα γαλακτοκομικά, το βούτυρο και τα αυγά και, αφού η νοικοκυρά, με μαεστρία, άνοιγε το σπιτικό φύλλο έφτιαχνε αριστουργήματα.
Οι πιο βιαστικές έφτιαχναν στα γρήγορα έναν χυλό με αλεύρι και τον ανακάτευαν με χορταρικά, αυγά, τυριά, τραχανά, κ.α., και σκάρωναν μια «γυμνή» πίτα, χωρίς φύλλο. Σήμερα λοιπόν θα σας δείξω μια διαφορετική μελιτζανόπιτα η οποία είναι σε αυτή τη λογική.
Πρόκειται για μια νόστιμη πίτα με μελιτζάνες, λίγη φέτα, μυρωδικά, κεφαλογραβιέρα και ένα χυλό από αλεύρι ολικής δίκοκκου σιταριού. Η δόση αυτή είναι μεγάλη, για ένα στρογγυλό ταψί 28-29εκ., αλλά εσείς μπορείτε να φτιάξετε την μισή, εάν θέλετε.