Το φετινό φθινόπωρο είναι από τα καλύτερά μου. Κρατάει πολύ, έχει ωραία δροσιά, στα μανάβικα και στις λαϊκές βρίσκεις μερικά καλοκαιρινά ακόμη, ενώ έχουν κάνει την εμφάνισή τους τα χειμωνιάτικα φρούτα και λαχανικά. Σ’ αυτό το μεταίχμιο των εποχών μ’ αρέσει να φτιάχνω μαρμελάδα δαμάσκηνο.
Σκέτο φρούτο και λεμόνι, ούτε καν βανίλια που μερικές φορές είναι ωραίο να την προσθέτεις στις μαρμελάδες. Και γίνεται μια από τις πιο νόστιμες μαρμελάδες, με βαθύ κόκκινο χρώμα, πληθωρικό, όπως πληθωρική είναι και η γεύση της. Κι αν τα δαμάσκηνα δεν είναι αρκετά, προσθέτω μερικά κορόμηλα ή και βανίλιες. Έτσι, για το παιχνίδι.
Κάποιοι προσθέτουν λίγο νερό σε κάποια φρούτα, όπως το μήλο και τα δαμάσκηνα. Πράγματι, το νερό διευκολύνει τα φρούτα να βγάλουν γρήγορα τα δικά τους υγρά, απελευθερώνει την πηκτίνη τους και τα προφυλάσσει από το να κολλήσουν στον πάτο τη κατσαρόλας.
Αναλογία νερού / φρούτου
- Ο γενικός κανόνας λέει όγκο νερού λιγότερο από τον μισό όγκο φρούτων, αν είναι πολύ ζουμερά, όπως οι φράουλες και τα μούρα.
- Όγκος νερού ίσος με τον όγκο των φρούτων για ζουμερά είδη, όπως τα ροδάκινα, τα βερίκοκα και τα δαμάσκηνα.
- Διπλάσιος όγκος νερού για στεγνά και σκληρόφλουδα φρούτα, όπως τα εσπεριδοειδή, τα μήλα, τα αχλάδια και τα κυδώνια.