Επιστροφή στην πόλη, διακοπές τέλος, όλοι σε πρόγραμμα, αλλά το μυαλό ακόμα στο καλοκαίρι φυσικά!
Ποιος δεν αναπολεί τα δροσερά μπάνια στις υπέροχες θάλασσές μας και τ’ αυγουστιάτικα βράδια την ώρα που είναι στο δρόμο για τη δουλειά; Πιστέψτε με, σας καταλαβαίνω…
Στην περίπτωσή μου, το μυαλό γυρίζει στην αγαπημένη μου Ιθάκη, και σε όσα πέρασα εκεί και φέτος.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βράδια βρέθηκα ν΄ ακούω ιστορίες από τα παλιά, από την αγαπημένη θεία Πηνελόπη, που σε ταξιδεύει με τόση μαεστρία στο τότε, που ταυτίζεσαι με τους ανθρώπους των αφηγήσεων και νομίζεις πως είσαι κάποιος απ’ αυτούς…
Ακούω με προσοχή τις περιγραφές της για τις ιστορικές ημέρες των σεισμών του 1953, που έπληξαν και την Ιθάκη. Μια τεράστια καταστροφή μέσα από τα μάτια ενός νέου κοριτσιού, που απ΄ όσα λέει, θα πρέπει να είχε δει και τη διασκεδαστική πλευρά, μιας και όπως διηγείται, δεν ξεχνά πως πέρασαν εκείνο το καλοκαίρι που έζησαν έξω, μόνο με κουβέρτες και σεντόνια, χωρίς να νοιάζονται για τις δυσκολίες που υπήρχαν.
Ιστορίες από μια άλλη Ιθάκη, πολλά χρόνια πριν, με έρωτες, χωρισμούς, σεισμούς και… κοτόπουλα!
Μέσα στη μαγευτική διήγησή της για τις μέρες μετά τους σεισμούς του ’53, η θεία Πηνελόπη θυμάται ολοκάθαρα και μας τονίζει πως για μέρες έτρωγαν μόνο κοτόπουλο. Και μιας και μιλάμε για την Ιθάκη, αλλά και για τα κοτόπουλα που έτρωγαν εκείνες τις μέρες, αποφασίζω να φτιάξω την παραδοσιακή συνταγή του νησιού. Κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο… αλλιώς! Συγκεκριμένα, ψημένο στην «τσερέπα», ένα σκεύος από πηλό ζυμωμένο με τρίχες από κατσίκα, το οποίο μπαίνει σαν καπάκι στο ταψί πριν ψηθεί.
Κι επειδή στην πόλη δεν έχω τσερέπα, όπως κι εσείς, φτιάχνω το φαγητό στο φούρνο μέσα σε γάστρα και το αποτέλεσμα δε με απογοητεύει καθόλου!