Κάπου ανάμεσα στις δύο εποχές, να σου μήνυμα ελπίδας οι κατακόκκινες φράουλες, να επιβεβαιώνουν ότι η άνοιξη βρίσκεται εδώ και το καλοκαίρι καταφθάνει.
Κάθε χρόνο γεμίζουν τους πάγκους σε μανάβικα και λαϊκές όλο και πιο νωρίς, περί τα τέλη του Απρίλη θα είναι στην καλύτερη εποχή τους: θελκτικές, άλλες μεγάλες, άλλες μικρότερες – που συνήθως είναι και πιο γευστικές.
Ανυπόμονα κουβάλησα τα πρώτα -για φέτος- κεσεδάκια το σαββατοκύριακο, έχοντας κατά νου το απλούστατο αγαπημένο του σπιτιού φραουλένιο γλύκισμα: απλωμένες σε ρηχό μπολ, πασπαλισμένες με ζάχαρη, λίγο αλκοόλ (κουαντρώ ή γκραν μαρνιέ) και ξεχασμένες εντός ψυγείου για μια-δυο ώρες. Οι χυμοί τους γίνονται μυρωδάτο σιρόπι που τις περιλούζει τόσο ταιριαστά!
Αφού η λαχτάρα μας ικανοποιήθηκε, κατέφυγα στην ιδέα για τα απλούστερα, ίσως, μπισκότα με φράουλες στη λογική των scones.
Βουτυράτα, αφράτα και ζουμερά – το καλύτερο καλωσόρισμα για τις χυμώδεις κυρίες…