Η πίτα στην Ελλάδα είναι κάτι μαγικό, αφού ξεφυτρώνει παντού και ικανοποιεί όλα τα γούστα. Αρκεί λίγη ζύμη, μια γέμιση, κι ένα σκέπασμα, που δεν είναι υποχρεωτικά ζύμη (π.χ. ένα μίγμα σαν την μπεσαμέλ).
Έτσι κι εγώ σήμερα φτιάχνω την Πίτα του Θωμά, που είναι μια ανοιχτή πίτα, παραλλαγή κρεατόπιτας. Η ανάγκη για την πίτα αυτή δημιουργήθηκε από το αρνί του Πάσχα. Τρως μία, τρως δύο, στο τέλος λες «δεν κάνω και κάτι άλλο για ποικιλία;»
Η διαχείριση των υπολειμμάτων αποτελεί κριτήριο για την μαγειρική ικανότητα ενός ανθρώπου. Ακόμη και ο πιο άσχετος μπορεί να κάνει ένα ανεκτό πιάτο με εξαιρετικά υλικά. Το θέμα είναι τι κάνεις όταν τα υλικά είναι «διαφορετικά», όπως στην περίπτωση των υπολειμμάτων.
Παίρνω το κρέας και το κόβω κομματάκια. Προσθέτω δυόσμο, μαϊντανό και ξύσμα από φλούδα λεμονιού.
Σε ένα τηγάνι με βαθύ πάτο μαραίνω ροδέλες από κολοκυθάκια, με δενδρολίβανο, ρίγανη, ξερά κρεμμύδια και σκόρδο.
Αφού μαραθούν τα κολοκυθάκια και κρυώσουν, τα προσθέτω στο κρέας, μαζί με ελληνικό παραδοσιακό γιαούρτι (από αυτά που έχουνε την πέτσα από επάνω και είναι ξυνούλικα), ένα αυγό, και λίγο τραχανά.