«Κι ύστερα δώδεκα διαλέγοντας, τους πιο αντρειανούς συντρόφους κινούσα, ασκί κρατώντας γίδινο, κρασί γεμάτο μαύρο, γλυκόπιοτο, μου το ’χε ο Μάρωνας, του Ευάνθη ο γιος, χαρίσει, του Φοίβου ο λειτουργός στην Ίσμαρο που ζούσε […] λαγήνες δώδεκα μου γέμισε κρασί γλυκό κι άκρατο, που να το πίνουν μόνο αθάνατοι […]».
— Ομήρου «Οδύσσεια»
Τόπος με ρίζες στην αμπελοκαλλιέργεια που φθάνουν μέχρι την αρχαιότητα, η απομακρυσμένη Θράκη μετράει μόλις τρεις δεκαετίες σύγχρονης οινικής ιστορίας. Οι φιλότιμες προσπάθειες μιας μικρής, αλλά δυναμικής ομάδας οινοποιών έχουν καταφέρει να βάλουν στον χάρτη αυτή την περιοχή με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, εδαφολογικά και κλιματικά, η οποία δίνει κρασιά που αξίζει κανείς να «εξερευνήσει». Η άφιξη του Τσάνταλη στην περιοχή της Μαρώνειας τη δεκαετία του 1990, με την ανάπτυξη ενός αμπελώνα που έως και σήμερα αποτελεί το καμάρι της εταιρείας, έδωσε το έναυσμα για τη δημιουργία μικρών οινοποιείων που διεκδικούν με αξιώσεις μερίδιο στην εγχώρια αλλά και στις αγορές του εξωτερικού.
Η γη των Κικόνων, που εκτείνεται ανάμεσα στον ποταμό Έβρο και στη λίμνη Βιστωνίδα, χάρισε στον Οδυσσέα τον Μάρωνα οίνο, με τον οποίο μέθυσε τον Κύκλωπα Πολύφημο, ενώ το περίφημο γλυκό κρασί της Θάσου θεωρείται ο πρώτος ΠΟΠ οίνος στην ιστορία του κρασιού. Στα αρχαία Άβδηρα οι κάτοικοι τιμούσαν τον θεό Διόνυσο και στις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου οι Θρακιώτες πολεμιστές της πρώτης γραμμής λέγεται ότι είχαν πάντα μαζί τους το δικό τους κρασί. Τη Βυζαντινή περίοδο φαίνεται ότι παραγόταν στην περιοχή ο Ξανθός Οίνος των Βασιλέων, ένας γλυκός οίνος από λευκά σταφύλια, ενώ από την περιοχή της Θράκης πέρασαν σε νεότερους χρόνους και οι Γάλλοι, όταν εξαιτίας της φυλλοξήρας αναζητούσαν αμπελοτόπια ανατολικά και καλλιέργησαν στην περιοχή του Σουφλίου την ποικιλία Cinsault.
Στα προϊστορικά χρόνια, οι εκρήξεις υπόγειων ηφαιστείων δημιούργησαν στην περιοχή των Αβδήρων ένα ιδιαίτερο υπέδαφος, με έντονη την παρουσία του ψαμμίτη, πετρώματος που παίζει καθοριστικό ρόλο στο ιδιαίτερο Ασύρτικο, που πολλοί από τους νέους οινοποιούς της περιοχής αγαπούν να καλλιεργούν. Οδηγώντας από την Αλεξανδρούπολη προς τον πρώτο σταθμό της επίσκεψής μας στη Θράκη και με συνοδεία τον ενθουσιασμό μας για το πρώτο μας ταξίδι μετά από δύο χρόνια περιορισμών, ήμασταν έτοιμες να δούμε καινούργια πράγματα, να δοκιμάσουμε νέα κρασιά και να γευτούμε νέες γεύσεις από την πλούσια τοπική κουζίνα του νομού. Μας υποδέχθηκαν άνθρωποι ζεστοί, που μας εντυπωσίασαν με το πάθος τους και την αγάπη για τον τόπο τους και μας συγκίνησαν με τη φιλοξενία τους.