Θέλεις κάτι ωραίο που να χτυπήσει κόκκινο ο ουρανίσκος και δεν ξέρεις τι ψάχνεις. Διαβάζεις συνταγές, ανοίγεις βιβλία, κιτάπια, τίποτα. Βλέπεις εκπομπές στην τηλεόραση, ακούς ραδιόφωνο, καμία έμπνευση. Μάλλον δεν ξέρεις τι θέλεις όταν έχεις πληθώρα.
Μην κουράζεσαι, θυμήσου. Εκεί θα βρεις την απάντηση. Θυμήσου την επιστροφή από το σχολείο με καλομαγειρεμένο φαγητό που ήταν το «τυράκι» για το διάβασμα. Για να χαλαρώσεις πριν την πάλη, ξέρεις, θυμάσαι.
Θυμήσου το Σάββατο το βράδυ, νωρίς λέμε, τις πρώτες εφηβικές εξόδους που είχες μανία με τα burgers ή τα club sandwiches με μεγάλα ποτήρια Coca-Cola και τους υποτιθέμενους γαμπρούς να κάνουν διάφορα τρελά για τους κοιτάξεις. Παράδεισος.
Να σε πάω λίγα χρόνια μετά στα πρώτα ξενύχτια με επιστροφή και λίγα οχτάρια από τα σφηνάκια καμικάζι, που έψαχνες και κανένα σουβλάκι και ίσως και κανένα παγωτό.
Μετά, φοιτηταριό να κάνεις μακαρονάδες ή πατάτες τηγανιτές τις πρώτες πρωινές ώρες, άντε και καμιά επιδρομή σε φούρνο που μόλις είχε ανοίξει για να χτυπήσεις έστω ψωμί με λάδι πριν κοιμηθείς. Άλλο εσύ. Άλλο ο φούρναρης. Ε, λοιπόν, εντάξει φτάνει η κραιπάλη.
Δείτε ολόκληρο το κείμενο και τη συνταγή εδώ