Θέλετε κάτι ορεκτικό; Εδώ τα πράγματα είναι πολύ απλά. Θα μπορούσα να μη δώσω οδηγίες συνταγής και απλά να σας πω, «Κοιτάξτε τη φωτογραφία». Χαρακτηριστικό άλλωστε των συνταγών του τόπου μου, είναι η απλότητα που τις διακατέχει.
Η Κρήτη έχει μία αφαιρετική τάση στα πιάτα της, με δύο τρία, το πολύ τέσσερα υλικά, σκαρώνεις φαγητό στο πεντάλεπτο.
Εδώ οι παρέες δεν κανονίζονται μέρες πριν. Ο φίλος απλά σου χτυπά την πόρτα και εσύ του βγάζεις το «βρισκούμενο» με λίγο τσικουδιά.
Εγώ λοιπόν σήμερα στην ξαφνική επίσκεψη έβγαλα λίγο τυρί -γραβιέρα και ανθότυρο- με αλατσολιές, νερατζολιές και παξιμάδι, παντζάρια από το μεσημέρι με λαδόξιδο και σκορδάκι, σκορδουλάκους τουρσί που πάντα έχω σε βαζάκι, λίγες παπούλες και αγκινάρες τουρσί.
Στο ψυγείο είχα λίγα μανιτάρια και σύγλινο, τα τσιγάρισα και τους έβαλα ρίγανη από το Αμάρι. Το τραπέζι το ΄στρωσα με το τίποτα, έψησα και στο γκάζι δυο τηγανιές πατάτες με τριμμένη γραβιέρα από πάνω και ρίγανη.