Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες γαλλίδες ηθοποιούς μεταπολεμικά, αν όχι η πιο σημαντική. Και όντως, η Ζαν Μορό υπήρξε πιο πολυσύνθετη από τον Μπριζίτ Μπαρντό, «μπορούσε να μετατρέπεται από άσχημη σε πανέμορφη μέσα σε δέκα δευτερόλεπτα και ήταν πάντα ο εαυτός της» όπως εξηγούσε ο μέγας Λουί Μαλ. Αυτή η ιέρεια της Εβδομης Τέχνης, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών. Και αυτό είναι ένα φιλμ της ζωής της
31/07/2017, 15:22
Αιφνιδιάστηκε; Ή μια σκηνοθετημένη αισθησιακή πόζα; Ημίγυμνη στο ξενοδοχείο της στο Λονδίνο το 1956, περιμένοντας την καριέρα της να απογειωθεί
Photo by Monty Fresco Jnr./Topical Press Agency/Hulton Archive/Getty Images/Ideal Images
▲
Με τον Λίνο Βεντούρα το 1954 στο «Touchez pas au grisbi» που στην Ελλάδα παίχτηκε με τίτλο «Ας με κρίνει η κοινωνία». Είναι η εποχή που η Μορό παίζει σε γαλλικά b-movies προετοιμαζόμενη, άθελά της, για το σκοτεινό «Ασανσέρ για Δολοφόνους»
Les Films Corona
▲
Στο περίφημο «Ασανσέρ για Δολοφόνους» («Ascenseur pour l'échafaud», 1958) του Λουί Μαλ, την ταινία που εκτόξευσε την καριέρα και το όνομά της
Nouvelles Éditions de Films (NEF)
▲
Με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι στη «Νύχτα» του Μικελάντζελο Αντονιόνι το 1961
United Artists
▲
Ατόφια ομορφιά, χωρίς μακιγιάζ, χωρίς φανταχτερά ρούχα. Στη «Νύχτα» του Αντονιόνι, ένα τολμηρό για την εποχή του φιλμ για την παρακμή ενός παντρεμένου ζευγαριού
United Artists
▲
Αύγουστος 1962. Φωτογράφοι και δημοσιογράφοι περικυκλώνουν την Μορό, λίγο αφότου έχει γίνει γνωστό ότι θα παντρευτεί τον σχεδιαστή Πιέρ Καρντέν
Photo by Reg Lancaster/Express/Getty Images/Ideal Images
▲
Στο «Ευα» (1962) του Τζόζεφ Λόσι, όπου υποδύεται μια σαγηνευτική γυναίκα -τι άλλο;- που κατακτά έναν συγγραφέα, τον Στάνλεϊ Μπέικερ
Paris Film Productions
▲
Ως Μάτα Χάρι στο φιλμ του Ζαν-Λουί Ρισάρ, «Mata Hari, agent H21», το 1964
Photo by Hulton Archive/Getty Images/Ideal Images
▲
Με τον θρυλικό Μάιλς Ντέιβις που έγραψε τη μουσική για το «Ασανσέρ για Δολοφόνους» και απογείωσε το φιλμ σε άλλα επίπεδα υψηλής τέχνης
Photo by Keystone/Getty Images/Ideal Images
▲
Το 1962, με τον Ανρί Σερέ στο πρωτοποριακό για την εποχή του «Jules et Jim» του Φρανσουά Τριφό
Cinédis
▲
O Φρανσουά Σερέ τής ζωγραφίζει ένα μουστάκι, ο υπέροχος μπλαζέ Οσκαρ Βέρνερ παρακολουθεί. Φυσικά στο «Jules et Jim»
Cinédis
▲
Δεκέμβριος 1964, ένα δείπνο στο Παρίσι. Από αριστερά, η Ινγκριντ Μπέργκμναν, ο Ρεξ Χάρισον, η Ζαν Μορό και ο ρωσικής καταγωγής σεναριογράφος και παραγωγός Ανατόλ ντε Γκρόνουαλντ
Photo by Larry Ellis/Daily Express/Hulton Archive/Getty Images/Ideal Images
▲
Στο «Τραίνο» (1964) του Τζον Φρακενχάιμερ
Metro-Goldwyn-Mayer Studios Inc.
▲
Με τον Μπαρτ Λάνκαστερ στο «Τραίνο» (1964)
Metro-Goldwyn-Mayer Studios Inc.
▲
Ζαν Μορό και Μπριζίτ Μπαρντό επανεφευρίσκοντας τον εαυτό τους στο γουέστερν «Viva Maria!» (1965)
Metro-Goldwyn-Mayer Studios Inc.
▲
Πάλι στο «Viva Maria!» (1965). Η Μορό είναι 37 ετών. Η Μπαρντό 31.
Metro-Goldwyn-Mayer Studios Inc.
▲
Με τον Πίτερ Ο Τουλ στο αποτυχημένο «Μεγάλη Αικατερίνη» (1968)
Warner-Pathé Distributors
▲
Πίσω από τον Ρόμπερτ ντε Νίρο και μπροστά από τον Ρόμπερτ Μίτσαμ στο «The Last Tycoon» (1976) του Ελία Καζάν
Paramount Pictures
▲
Η Ζαν Μορό ξανασυναντά τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι στο «Μετέωρο Βήμα του Πελαργού» του Θόδωρου Αγγελόπουλου το 1991
ERT
▲
Στο «Ever After: A Cinderella Story» (1998), στο οποίο πρωταγωνιστούσε η Ντριου Μπάριμορ
Getty Images/Ideal Images
▲
Ως πρόεδρος της κριτικής επιτροπής στο 48ο Φεστιβάλ Καννών το 1995, τραγουδά μαζί με τη Βανέσα Παραντί
REUTERS/Stringer/File Photo
▲
«Κλαπ!» Ως πρόεδρος του Φεστιβάλ των Καννών το 1995