Μία απόκοσμη Καλιφόρνια αποκαλύπτεται μέσα από τις εκπληκτικές ασπρόμαυρες εικόνες που τράβηξε ο Γουίν Μπούλοκ στο Μοντερέι. Η έκθεση της γκαλερί Laurence Miller στη Νέα Υόρκη με τίτλο «Narurally» παρουσιάζει τη δουλειά του διεθνούς φήμης αμερικανού φωτογράφου και την αφοσίωση του στην φύση, «ως την πηγή των πιο ουσιαστικών αληθειών»
19/06/2021, 09:15
«Οι πυλώνες», 1958. «Η φωτογραφία μου είναι ο καλύτερος τρόπος που ξέρω για να με φέρει πιο κοντά σε μερικά από τα μυστήρια της ύπαρξης. Το να δημιουργήσω μια καλή εικόνα είναι μέρος της αναζήτησης μου»
«Θαλασσογραφία», 1955. Το 1946, ο Γουίν Μπούλοκ μετακόμισε με την οικογένεια του στο Μοντερέι της Καλιφόρνιας -ένα μέρος διάσημο τόσο για τη φυσική ομορφιά του όσο και για την καλλιτεχνική του κοινότητα. Εκεί εμπνεύστηκε σημαντικά από τον συνάδελφο φωτογράφο Εντουαρντ Γουέστον, τον οποίο γνώρισε το 1948. Ως μέντορας του στην αρχή, ο Γουέστον καθοδήγησε τον Μπούλοκ σε οπτικές -με σεβασμό- εξερευνήσεις του τοπίου γύρω από την κεντρική ακτή της Καλιφόρνιας
«Το κατάρτι», 1968. «Τα μυστήρια βρίσκονται παντού τριγύρω μας, ακόμη και στα γνώριμα πράγματα, περιμένοντας μόνο να γίνουν αντιληπτά», γράφει ο Μπούλοκ
«Η Μπάρμπαρα μέσα από το παράθυρο», 1956. Οι φωτογραφίες του Μπούλοκ «υποδηλώνουν ότι η κατανόηση της φύσης είναι η κατανόηση του εαυτού μας και πως η αρμονία έγκειται στο να αγκαλιάσουμε την αλήθεια ότι είμαστε το ίδιο πράγμα»
«Αγόρι που ψαρεύει», 1959. Ο Μπούλοκ άρχισε να εισάγει την ανθρώπινη φιγούρα στη φωτογραφία τοπίου τη δεκαετία του 1950. Αυτό αποδείχθηκε καθοριστικό στην ανάπτυξη της ξεχωριστής φωνής του ως καλλιτέχνη
«Κάκτος», 1958 . «Οποτε βρίσκω τον εαυτό μου κολλημένο στους τρόπους που σχετίζομαι με τα πράγματα, επιστρέφω στη φύση. Είναι ο βασικός δάσκαλός μου και προσπαθώ να ανοίξω ολόκληρo το είναι μου σε αυτό που έχει να πει»
«Γυναίκα και Σκύλος στο Δάσος», 1953. Αυτό που αποτυπώνεται στις φωτογραφίες του Μπούλοκ, είναι ένα όραμα για ανθρώπους φωλιασμένους μέσα σε έναν φυσικό κόσμο που είναι ταυτόχρονα θαυμάσιος και μυστηριώδης
«Γυναίκα στους Αμμόλοφους», 1972. «Διαφωνώ απολύτως με την πεποίθηση ότι η φύση δημιουργήθηκε μόνο για ανθρώπινη χρήση. Τα ανθρώπινα όντα δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος και εάν θέλουν να συντηρηθούν, είναι ζωτικής σημασίας να συνειδητοποιήσουν πόσο στενά συνδεδεμένοι είναι με την υπόλοιπη φύση», είχε πει ο Μπούλοκ