Η ζωή των ανθρώπων που κοιμούνται και ξυπνούν στην Ειδομένη, περιμένοντας να ανοίξουν τα σύνορα της ΠΓΔΜ. Η μάχη για το φαγητό και για λίγα ξύλα, η απόγνωση και ένα μωράκι που γεννήθηκε στην προσφυγιά
11/03/2016, 09:55
6 Μαρτίου/ Οι γονείς πλένουν όπως μπορούν το νεογέννητο μωρό τους που πέρασε τα πρώτα του 24ωρα σε αυτόν τον σκληρό κόσμο, στα σύνορα Ελλάδας - ΠΓΔΜ
REUTERS/Alexandros Avramidis
▲
6 Μαρτίου/ Το καμιόνι με τα ξύλα έχει φθάσει στην Ειδομένη. Αυτός που θα καταφέρει να πάρει λίγα θα κοιμηθεί κάπως ζεστά τη νύχτα
Photo by Dan Kitwood/Getty Images/Ideal Images
▲
6 Μαρτίου/ Ζωή μέσα στις λάσπες, ο αγώνας για λίγα ξύλα είναι καθημερινός
REUTERS/Marko Djurica
▲
7 Μαρτίου/ Ενας πατέρας προσφέρει στο παιδί του ένα κρουασάν
REUTERS/Ognen Teofilovski
▲
8 Μαρτίου/ Λίγο μετά τη βροχή και πριν από την επόμενη. Ενα προσφυγόπουλο ποζάρει με φόντο τις σκηνές
REUTERS/Marko Djurica
▲
8 Μαρτίου/ Παιχνίδι στα λασπόνερα
REUTERS/Marko Djurica
▲
9 Μαρτίου/ Ενας ημίγυμνος άνδρας κοιτά τον ουρανό -μάλλον προσεύχεται-
REUTERS/Stoyan Nenov
▲
10 Μαρτίου/ Αμέτρητα χέρια στον αέρα για να πιάσουν ένα από τα τρόφιμα που πετάνε τα συνεργεία από τα οχήματα τροφοδοσίας
REUTERS/Stoyan Nenov
▲
10 Μαρτίου/ Στην ουρά για λίγο φαγητό
REUTERS/Stoyan Nenov
▲
10 Μαρτίου/ Τρία αβγά στον αέρα, τα έχουν πετάξει προς τους πρόσφυγες από το όχημα τροφοδοσίας. Το ποιος θα τα πιάσει χωρίς να σπάσουν θα κρίνει ποιο παιδί θα τραφεί...
REUTERS/Stoyan Nenov
▲
11 Μαρτίου/ Τοπίο στην ομίχλη. Ξημέρωμα στον καταυλισμό της Ειδομένης. Μια φωτιά που διακρίνεται αριστερά χρησιμεύει για να «σπάσει» το κρύο
REUTERS/Stoyan Nenov
▲
11 Μαρτίου/ Ενας άντρας τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια συμπλοκής μέσα σε φορτηγό με τρόφιμα