Καλόν μήνα και αν είπαμε, η ευχή δεν έπιασε – είχε «καλώδιο» ξέφραγο και της έκλεψαν τον «χαλκό». Ανοιξη μπήκε, όμως παγώσαμε. Ο υπόλοιπος κόσμος γυρίζει, ωστόσο, με τον μηχανικό τρόπο του και θυμίζει ότι η ζωή συνεχίζεται με ανθισμένες κερασιές, λαϊκή συμπόνια, βόρειο σέλας, υπερπήδηση πυράς, τεχνολογικά επιτεύγματα, αφρικανούς μπαλαδόρους, δρομείς της άμμου, στροβίλους του χιονιού, με την Γκρέτα σε νέες περιπέτειες και με άλλα δολώματα φακών. Οι φωτογραφίες της εβδομάδας
05/03/2023, 13:57
Οι κερασιές στο πάρκο του Τόκιο μέθυσαν το πουλάκι και καλωσόρισαν με ανθοφόρους πανηγυρισμούς την άνοιξη, η οποία στα μέρη μας έκανε τη σκληρότερη δυνατή εισβολή – γλυκό καρέ, αισιόδοξο, ύμνος στον αδιάρρηκτο κύκλο του χρόνου και της ζωής
REUTERS/Issei Kato
▲
Μακάρι τα λούτρινα να έδιωχναν τα βάσανα των παιδιών όλων των σεισμοπλήκτων σε όλον τον κόσμο, δυστυχώς όμως θαύματα δεν μπορούν να κάνουν τα κουκλάκια – πάντως οι φίλαθλοι της Μπεσίκτας, λαϊκής ομάδας της Κωνσταντινούπολης, έδειξαν ευαισθησία
REUTERS/Stringer
▲
Πώς χαιρόμαστε εμείς όταν κάνουμε Κούλουμα και χαζεύουμε χαρταετούς στον θολό από τη σοροκάδα ουρανό του Υμηττού και του Αιγάλεω; Κάπως έτσι χαίρονται και οι Σουηδοί όταν μαζεύονται στους παγερούς δρόμους της Στοκχόλμης για να φωτογραφίσουν το βόρειο σέλας
Alo Lorestani/TT News Agency/via REUTERS
▲
Δεν τιμούν τον Αϊ-Γιάννη τον Πρόδρομο οι Κινέζοι, έτσι έχουν τα δικά τους πυρολατρικά έθιμα όχι τον Ιούνιο, αλλά στο τέλος του χειμώνα: εδώ βλέπουμε έναν χωρικό τη στιγμή της υπερπήδησης της πυράς – εκεί το κάνουν για να ξορκίσουν την κακοτυχία
John Ricky/Anadolu Agency via Getty Images
▲
«Ονειρα παγετώνων» λέγεται αυτή η εγκατάσταση του τούρκου καλλιτέχνη Ρεφίκ Αναντόλ που στέκεται και τη θαυμάζει και καλά κάνει (διότι η φαλκίδευση της εμπιστοσύνης του δημιουργού στο έργο του ουδένα αρτίστα ωφέλησε, διαχρονικώς) – ότι παρουσιάζεται στο Ντουμπάι είναι, επίσης, ευτύχημα: ο πεινασμένος για ψύχος παγάκια ονειρεύεται
Cedric Ribeiro/Getty Images for Art Dubai
▲
Καρέ που τραβήχτηκε με αφορμή τις προεδρικές εκλογές της Νιγηρίας: ο φωτογράφος πήγε σε ένα γήπεδο της κακιάς ώρας, σαν τις δικές μας αλάνες προ του ’80, για να δείξει με δυναμισμό ένα εξαγώγιμο προϊόν της Αφρικής, τους μπαλαδόρους της
REUTERS/Esa Alexander
▲
Από τη γενέτειρα του Νίκου Καββαδία, το μακρινό Χαρμπίν της Μαντζουρίας (Κίνα), έρχεται αυτή η εικόνα: στο πάρκο «Στάλιν», «σε έναν τόπο όπου συχνάζουν ηλικιωμένοι» κατά το φωτογραφικό πρακτορείο, κάποιος κάνει μονόζυγο – μάλλον κάτι θα ‘χει το νερό εκεί και «ατσαλώνει» τους παππούδες…
REUTERS/Thomas Peter
▲
Τα οστά αποκαλύφθηκαν από το κουφάρι της καμήλας και λάμπουν στον ήλιο της αλγερινής ερήμου καθώς ο διερχόμενος δρομέας, προσηλωμένος στο καθήκον του, κάνει ότι δεν βλέπει – καρέ-σχόλιο για τη ματαιότητα των άθλων, από τον Μαραθώνιο της Σαχάρας
REUTERS/Borja Suarez
▲
Ποιος πρέπει να ανταμείβεται με «βαρέα»; Οποιος κουβαλάει την Γκρέτα σαν σακί με πατάτες ή όποιος (έχει βαρεθεί να) τη φωτογραφίζει; Αμείλικτα διλήμματα θέτει στο νορβηγικό ασφαλιστικό σύστημα αυτό το καρέ από τη σύλληψη της σουηδέζας οικολόγου έξω από το υπουργείο Οικονομίας στο Οσλο
Alf Simensen/NTB/via REUTERS
▲
Τεχνητώς νοήμων «σκύλος» σουλατσάρισε στο hi tech μίτινγκ Mobile World Congress που φιλοξένησε η Βαρκελώνη – το ρομποτάκι απαθανατίστηκε σε πολλές σέλφι πολλών εραστών της υψηλής τεχνολογίας
REUTERS/Nacho Doce
▲
Το Νιού Τζέρσι δεν είναι δικό μας, γειτονιά της Αττικής ή της Θεσσαλονίκης, όμως αυτό το καρέ δείχνει ότι στην ασχήμια τους όλα τα αστικά περιβάλλοντα μοιάζουν ανεξαρτήτως... ντεσού (ΑΕΠ, πυρηνική ισχύς, ΤΑΙΠΕΔ, κ.λπ.): μια ματιά στο κουβάρι των καλωδίων στους στύλους και πάνω από τον χιονισμένο δρόμο στέλνει τον όποιον ρεμβασμό περίπατο
Fatih Akta/Anadolu Agency via Getty Images
▲
Τα κωνοφόρα της Σλοβενίας είναι ψηλά, πολύ ψηλά, και ο φινλανδός σκιέρ είναι μικρούλης, τόσο μικρούλης – σκηνή από εποχικούς αγώνες η οποία θυμίζει ένα παλιό ιταλικό τραγουδάκι με ψηλές, πολύ ψηλές παπαρούνες και μικρές, πολύ μικρές παπίτσες…
REUTERS/Borut Zivulovic
▲
Σιβηρικό τοπίο από την… Καλιφόρνια: στα ορεινά της αμερικανικής Πολιτείας με το ήπιο κλίμα και τους εκλεκτούς αμπελώνες έχουν παγώσει ακόμη και οι τηλεπικοινωνιακοί πύργοι από το δριμύ ψύχος που ακολούθησε τις βαριές χιονοπτώσεις
REUTERS/David Swanson
▲
Το αγαλματάκι της παραμυθένιας Μικρής Γοργόνας του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν, κλασικό αξιοθέατο της Κοπεγχάγης, πλέον αναγνωρίζει στις μπάμπουσκες ή ματριόσκες εκλεκτική συγγένεια, αφού στον βράχο του κάποιος ζωγράφισε τη ρωσική σημαία – η τουριστική προστιθεμένη αξία στο σημείο είναι, πάντως, ολοφάνερη
Ritzau Scanpix/Ida Marie Odgaard via REUTERS
▲
Ζωντανή μπάμπουσκα (γιαγιάκα) από περιοχή υπό ουκρανικό έλεγχο στην επαρχία Μπαχμούτ του Ντονέτσκ (Ντονμπάς) απλώνει με λαχτάρα το χέρι για να πάρει το ψωμί από το φορτηγό της διανομής τροφίμων – ψωμί, το επιμύθιο κάθε παραμυθιού στον πραγματικό κόσμο
REUTERS/Lisi Niesner
▲
Με τη φράση «solar farm» (ηλιακή φάρμα) η λακωνική λεζάντα του φωτογραφικού πρακτορείου περιέγραψε αυτό το κομμάτι τής (καταπράσινης) αγγλικής υπαίθρου που στοχοποίησε ο υψιπετής φακός – όντως, τα πολλά λόγια περιττεύουν…
REUTERS/Toby Melville
▲
Ασπασμός σε φρικαλέου γούστου πίνακα κατά τη διάρκεια επίσημης Ρεπουμπλικανικής σύναξης στο Μέριλαντ: τα φτηνά σεβάσματα της συνέδρου δεν είναι τίποτα μπροστά στον ασεβέστατο ευσεβισμό του ζωγράφου που παραλλήλισε τα Πάθη Του με τα παθήματα του Τραμπ – για λογαριασμό τους, ήμαρτον
REUTERS/Nathan Howard
▲
Εικόνα που δεν θα ξεχάσει ο Ελληνας, όσα χρόνια και αν περάσουν: θρήνος για την αδικοχαμένη νεολαία μας και θλίψη για τους διαλυμένους σιδηροδρόμους μας – γνήσια λαϊκό και κοινωνικό μεταφορικό μέσο ήταν κάποτε το τρένο, όχημα ανάπτυξης για την ενδοχώρα και ελπίδας για το εργατικό δυναμικό, συνδεδεμένο κιόλας με λαμπρές ημέρες του έθνους…