Ευτυχώς, ο Ερως είναι δημοκρατικός θεός και δεν αφορά μόνο τους ποιητές. Φτερουγίζει και στην αγορά, συντρέχοντας ζαχαροπλάστες, ανθοπώλες, άλλους μικρομαγαζάτορες, τους πάντες. Κατά κάποιον αδυσώπητο τρόπο, και μέσα στον πόλεμο φωλιάζει ο Ερως – μπορεί και στο πεδίο του γάμου. Δικές του και οι (περισσότερες) φωτογραφίες της εβδομάδας
19/02/2023, 12:08
Ακόμη και στο Φρέαρ του Σαν Πατρίτσο (κτίσμα του 16ου αι. που βρίσκεται στο Ορβιέτο της Ούμπρια, στη μέση της Ιταλίας) κατέβηκαν οι ερωτευμένοι ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου για να πανηγυρίσουν: 54 μέτρα κάτω από τη γη, στα έγκατα του πηγαδιού, ο φωτισμός είναι κατάλληλος, ενώ αδιάκριτος είναι μόνο ο φακός – κανείς δεν έχει μάτια για άλλη, καμιά δεν έχει μάτια για άλλον
REUTERS/Yara Nardi
▲
Χάπενινγκ στο Πεκίνο, ειδικά για τον εορτασμό του Αγίου Βαλεντίνου: ο στρουμπουλός Ερως με τα ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά παίζει το βιολάκι του στη στέρνα, δίπλα του η καλλονή προσμένει (ή μήπως αναπολεί;) τη μεγάλη αγάπη, ενώ το ρόδο-τέρας την προσεγγίζει από πίσω άλικο, ξαναμμένο και κάπως απειλητικό – επιθετικός ερωτισμός κινεζικού τύπου
REUTERS/Tingshu Wang
▲
Η σχέση ΗΠΑ-Ρωσίας είναι παλιά, βαθιά, ψημένη στα καλά και στα άσχημα, προπάντων όμως παντρεμένη με την ευθύνη αποτροπής του πυρηνικού ολέθρου, έτσι καρπίζει αθορύβως στα μείζονα, ανατολικότερα του Ντονμπάς – τη δυναμική της πιστοποιεί αυτό το καρέ από τις εξοχές της Μόσχας, εκεί όπου ένας αστροναύτης της NASA (δεξιά) και τρεις κοσμοναύτες της Roscosmos συνεκπαιδεύτηκαν σε «άσκηση επιβίωσης»
Andrey Shelepin/GCTC/Roscosmos/Handout via REUTERS
▲
Αλλά και η μεταπολεμική (Β’ΠΠ) γερμανική αγάπη για τον «αμερικανό φίλο» δεν εξαντλείται με το φιλμ του Βιμ Βέντερς: προτού τα Leoprad φθάσουν στο Κίεβο, θα παρελάσουν τα καρναβαλικά άρματα στην Κολωνία, ένα εκ των οποίων δείχνει τον Πούτιν (δεξιά) αγκαλιά με τον οξαποδώ – οι εκτυφλωτικές ερυθροφούξια αποχρώσεις υπαινίσσονται ότι ο ασπασμός τους είναι επακόλουθο κολασμένου πάθους
REUTERS/Thilo Schmuelgen
▲
Ο ποδηλάτης στον δρόμο του και οι κούκλες στη βιτρίνα: σε αυτό το μοσχοβίτικο κατάστημα μόδας, όπως και σε όλα τα άλλα της Ρωσίας, πλέον πωλούνται νυφικά και τουαλέτες μόνο ντόπιας παραγωγής, αφού οι φίρμες ραπτικής παγκοσμίου τζίρου συμμορφώθηκαν προς τις Δυτικές κυρώσεις και εγκατέλειψαν τη χώρα – δεν την εγκατέλειψαν όμως οι εραστές
EPA/SERGEI ILNITSKY
▲
Αξιολάτρευτος ο προσεκτικός πλην άνετος βηματισμός του μανεκέν (σε συνδυασμό με το ύφος), και ας είναι της πρόβας και όχι της κανονικής επίδειξης των ενδυμάτων του οίκου Carolina Herrera για τη φθινοπωρινή και χειμερινή σεζόν – στιγμιότυπο από την Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης
REUTERS/Andrew Kelly
▲
Ζωγραφιά-«εγκατάσταση» του «καλλιτέχνη δρόμου» Bansky σε βρετανικό λαϊκό τοίχο, υποτίθεται για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου: δείχνει κακοποιημένη νοικοκυρά του ’50 (τη γιαγιά του;) να χαίρεται που έχει σκοτώσει τον σύζυγό της και έχει κρύψει το πτώμα του σε καταψύκτη – κακόγουστο, ψυχαναγκαστικό σχόλιο για την αθώα του αίματος ημέρα των ερωτευμένων, για τον έρωτα τον ίδιο και την εργατική τάξη που αναπαράγει τη δύναμή της με αυτόν
Valentine?s day mascara @banksy/via REUTERS
▲
Στιγμιότυπο από τη μαζική και τελετουργική άφιξη των νυφών στην πλατεία του Καράκας όπου τελέσθηκαν γάμοι ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου: «Νo se puede vivir sin amar» βοούν και οι πέτρες σε όλη τη Βενεζουέλα και στα πέριξ εύφορα χώματα με τους ζεστούς ανθρώπους, τουτέστιν «δεν μπορείς να ζεις χωρίς αγάπη» – ψέματα;
REUTERS/Leonardo Fernandez Viloria
▲
«Ωρη εράν, ώρη δε γαμείν, ώρη δε πεπαύσθαι» λέει ο αρχαίος στίχος της «Παλατινής», δηλαδή «καιρός ν’ αγαπήσεις, καιρός να παντρευτείς, καιρός να πάψεις και να ξαποστάσεις», όπως τον απέδωσε ο αείμνηστος Ανδρέας Λεντάκης – οι εικονιζόμενοι Μεξικανοί, πάντως, είναι νεόνυμφοι και απολαμβάνουν το γαμήλιο φιλί τους: η κυρία είναι 66 ετών και ο κύριος 86 ετών
REUTERS/Daniel Becerril
▲
Ο Αμπντουλκερίμ είναι ένα 16χρονο παλικαράκι από το Καχραμανμαράς, δηλαδή από την πόλη του σεισμικού επικέντρου: η λεζάντα του πρακτορείου μάς πληροφορεί ότι είναι άστεγος και διαμένει σε καταυλισμό που φτιάχτηκε σε κάποιο γήπεδο, όμως δεν αναφέρει τίποτα για τους γονείς του – το καρέ δείχνει ότι μια φτερωτή ψυχούλα τού απαλύνει τον καημό για τα ανείπωτα βάσανα
REUTERS/Nir Elias
▲
Ο Κανέλος, ο σκύλος από την Αντιόχεια, δεν είναι διασώστης, αλλά διασωθείς: πορτογάλοι πυροσβέστες τον έβγαλαν αλώβητο από τα μπάζα του κτιρίου που τον καταπλάκωσε, όμως δεν το πιστεύει ο δόλιος
EPA/JOAO RELVAS
▲
Στον ουρανό δεν σχηματίζουν, βέβαια, ερωτευμένες καρδιές τα αέρια που αφήνει το ινδικό σμήνος ακροβατικών αεροπλάνων, όμως η δουλειά του πιλότου πολεμικού αεροσκάφους δεν είναι παίξε και γέλασε, προϋποθέτει «καρδιά» και τόλμη – καρέ από την έκθεση Aero India 2023
REUTERS/Samuel Rajkumar
▲
Βραζιλιάνικο εθιμικό κέφι στο «σαμπαδρόμιο» του Σάο Πάολο, από μέλη των «σχολών» σάμπα: πλουμιστές στολές, εκτυφλωτικά χρώματα, φτερά και πούπουλα, λικνίσματα και πόζες – και διασκεδαστική φασαρία που είναι αδύνατον να καταγράψει ο φακός, σε αντίθεση με τη μίμηση(;) του φλερτ
REUTERS/Carla Carniel
▲
Ο διάσημος βιεννέζικος Χορός της Οπερας, που τα τελευταία χρόνια έπεσε θύμα κορονοϊκών λοκντάουν, επιτέλους άνοιξε με αέρινο στροβιλισμό των γυναικών – οι άντρες, ακίνητοι στο στιγμιότυπο, καμαρώνουν τις ντάμες τους και ετοιμάζονται να υποκύψουν στα θέλγητρα της Τερψιχόρης και, αν σταθούν τυχεροί, και της Ερατούς
REUTERS/Nina Riggio
▲
Ο καλοκάγαθος άνθρωπος αγαπάει τα ζώα, όμως δεν τα ερωτεύεται: εδώ βλέπουμε μία Ινδή να αγκαλιάζει ένα μοσχαράκι συμμετέχοντας στην εθνικιστικής έμπνευσης καμπάνια αντικατάστασης του «ξενόφερτου εθίμου» του Αγίου Βαλεντίνου με εκδηλώσεις στοργής προς τις αγελάδες – πλάσματα συμβολικά της ινδουιστικής πίστης μάλλον, παρά στοιχεία ζωικού κεφαλαίου
REUTERS/Amit Dave
▲
Καρέ από το Ντονέτσκ του Ντονμπάς υπαινίσσεται όχι τον έρωτα και τον θάνατο, αλλά τον πόλεμο και τον θάνατο: δείχνει ένα χωράφι με μαραμένα ηλιοτρόπια, καμένα από το ψύχος και την αναστολή της ζωής στο Μπαχμούτ όπου μαίνονται σφοδρές μάχες – η προοπτική της φωτογραφίας είναι ένας δεύτερος υπαινιγμός, μάλλον για τη διάρκεια του πολέμου σε βάθος χρόνου