Το αγοράκι με το πετεινάρι, οι αγελάδες με το βοσκόπουλο, ακόμη τα άλογα κούρσας με τους τζόκεϊ, είναι οι παραμυθένιοι ήρωες του άλμπουμ. Το όχημα των ονείρων τους δεν είναι διαστημικό, αλλά ένα τρενάκι με θωράκιση από γύρη και σανό. Κομπάρσοι στο έργο μας, άνθρωποι και χώροι: αστυνομικοί, εργάτες, ντεφιλέ, υπάλληλοι γραφείου, το Βατικανό, γερμανικά λαγούμια. Επίφοβα τέρατα, τα «ούφο» και τα ρομπότ (όμως εμείς θα νικήσουμε, αδέλφια!)
17/09/2023, 18:48
«Τι είσαι εσύ» ρώτησε ο μικρός Γκάμπριελ το μεγάλο πουλί, και εκείνο του απάντησε: «Είμαι ο Βαραπάου, το γιγάντιο πετεινάρι». Με αυτόν τον βωβό διάλογο νηπίων, τον ακατάληπτο από τους μεγάλους, άρχισε μια αθάνατη φιλία κάπου στη Βραζιλία
REUTERS/Ueslei Marcelino
▲
Βουκολικές ομορφιές: ροδομάγουλο βοσκόπουλο της Βαυαρίας σαλαγάει το κοπάδι των αγελάδων στην πορεία καθόδου από τα αλπικά λιβάδια προς τα πεδινά, εκεί όπου τα ζώα θα ξεχειμάσουν
Daniel Kopatsch/Getty Images
▲
Οι επίσημοι καθυστέρησαν να προσέλθουν, έτσι η ορθοστασία ξεχαρβάλωσε το άγημα – μπροστά στο μέγαρο του Σαντιάγο είχαν παραταχθεί αστυνομικοί, όχι στρατιωτικοί, άρα υπάρχουν ελαφρυντικά
REUTERS/Ivan Alvarado
▲
Ανατριχιαστική ψύχρα Ταρτάρων: απολιθώματα οργανισμών που δεν ανήκουν στο ανθρώπινο είδος παρουσιάστηκαν στο Μεξικό, σε εκδήλωση «ουφολόγων» – τα εκθέματα αυτά κάποτε είχαν ζωή, όμως δεν κατέφθασαν από ψηλά, λέει, αλλά από χαμηλά…
REUTERS/Henry Romero
▲
O Κιμ στο τρένο δείχνει συμπαθής, αφού μοιράζεται την ίδια χαρά με όλα τα μαγεμένα από τον σιδηρόδρομο παιδάκια της Γης – ας ζηλέψουμε, όμως, διότι ο συρμός είναι προσωπικός, καταδικό του παιχνίδι (τέτοιο δεν έχει καν ο Χάρι Πότερ)
KCNA via REUTERS
▲
Ιρλανδέζικες ιπποδρομίες με καλλιτεχνικό ενδιαφέρον: ποντάρεις σε άλογο κουτσό, πιάνεις αέρα (και άλλα τινά), όμως σε αποζημιώνει ο ουρανός και το αντικαθρέφτισμα της κούρσας στα νερά – καρέ παρηγορητικό, για τη μαύρη ώρα της χασούρας
REUTERS/Clodagh Kilcoyne
▲
Το εικαστικό είδος ονομάζεται land art και μάστορας αυτού τυγχάνει ο γαλλοελβετός SAYPE – το συγκεκριμένο έργο με το χέρι και την καρέκλα το τοποθέτησε στην Place des Nations της Γενεύης, μπροστά στο κτίριο του ΟΗΕ
REUTERS/Denis Balibouse
▲
Επιδείξεις ρούχων για το καλοκαίρι του 2024 έγιναν στο Πεκίνο – αισιόδοξο από γεωπολιτικής απόψεως το ντεφιλέ, διότι τι να το κάνεις το τσίτι άμα ξεσπάσει ο πόλεμος και πρέπει να τυλιχτείς με κάποια σημαία
REUTERS/Tingshu Wang
▲
Σύνθεση με λευκές τεθλασμένες γραμμές, μαυροκόκκινες αποχρώσεις και εργατική κεφαλή με κράνος ασφαλείας – το καρέ από το γερμανικό λαγούμι μεταφοράς «πράσινου» ηλεκτρισμού μπορεί να εκληφθεί και σαν σοβιετικός πίνακας
REUTERS/Kai Pfaffenbach
▲
Εργάτες κινεζικού βιομηχανικού πάρκου αρμαθιάζουν μπαμπού για να στεγνώσουν προτού καταλήξουν στη γραμμή παραγωγής – το καρέ εκπέμπει φως, γήινο, εργατικό και αισιόδοξο
Zhu Haipeng/VCG via Getty Images
▲
Ο πάπας της Ρώμης απολαμβάνει τον κλοιό δεκατεσσάρων «πετάλων» που σχηματίζουν ολάνοιχτες βεντάλιες σε παράταξη στεφάνης άνθους – πετυχημένο σόου από ασιάτισσες ρωμαιοκαθολικές στην πιάτσα του Βατικανού
Vatican Media/Handout via REUTERS
▲
Το ρωσικό διαστημόπλοιο Soyuz MS-24 εκτοξεύτηκε από το Καζακστάν – υπάρχει, άραγε, επί Γης ψυχή αθώα, κατάπληκτη με την αμερικανορωσική σύνθεση του πληρώματός του;
REUTERS/Maxim Shemetov
▲
Η Μίκα το ρομπότ, τεχνολογικό εξάμβλωμα που εδώ «συσκέπτεται με εργαζομένους», διοικεί την πολωνική εταιρεία «Dictador» («Δικτάτορας»...) η οποία πουλάει κολομβιανό ρούμι – όπως λέει και το αρχαίο άσμα, «βάλε μου να πιω και ξαναβάλε μου, αυτή η γυναίκα είναι το φινάλε μου»