Ισως ο σημαντικότερος ηθοποιός της γενιάς του -και σίγουρα ο πιο πολυβραβευμένος- ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά ότι εγκαταλείπει τον κινηματογράφο. Διάλεγε με εξαιρετική προσοχή τους ρόλους του, ιδίως από τότε που πήρε το πρώτο του Οσκαρ. Αφήνει έτσι μια παρακαταθήκη συγκλονιστικών ερμηνειών. Ας ελπίσουμε ότι κάποιος θα τον μεταπείσει
21/06/2017, 10:36
Σε έναν μικρό αλλά χαρακτηριστικό ρόλο στο «Γκάντι» (1982) του σερ Ρίτσαρντ Ατένμπορο. O Nτέι-Λιούις είναι 25 ετών.
Sony
▲
Με τον Αντονι Χόπκινς στο «Bounty» (1984), το ριμέικ της κλασικής «Ανταρσίας του “Μπάουντι”». Σκηνοθέτης ο Ρότζερ Ντόναλντσον
Dino De Laurentiis Company
▲
Σε έναν δεύτερο ρόλο, στο «Δωμάτιο με Θέα» (1985) του Τζέιμς Αϊβορι
CBS/Fox Home Video
▲
Με τον Γκόρντον Γουάρνικι, στο «Ωραίο μου Πλυντήριο» (1985) του Στίβεν Φρίαρς
Channel Four Films
▲
Με τον Στίβεν Ράιτ, στη μάλλον άτυχη κωμωδία καταστάσεων «Stars and Bars» (1988) του Πατ Ο' Κόνορ
Columbia Pictures
▲
Με τη Ζυλιέτ Μπινός στην «Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι» (1988), την κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του Μίλαν Κούντερα από τον Φίλιπ Κάουφμαν
The Saul Zaentz Company
▲
Με την Μπρέντα Φρίκερ, ως παραπληγικός Κρίστι Μπράουν στο «Αριστερό μου Πόδι» (1989) του Τζιμ Σέρινταν, του σκηνοθέτη που αναβάθμισε τον Ντέι-Λιούις ως ηθοποιό παγκόσμιου βεληνεκούς. Η συγκλονιστική ερμηνεία του τότε 32χρονου Ντέι-Λιούις του χάρισε το πρώτο του Οσκαρ
Miramax
▲
Στο «Eversmile, New Jersey» (1989) που στην Ελλάδα προβλήθηκε με τον τίτλο «Χαμογελάστε, παρακαλώ». Ο Ντέι Λιούις σε έναν ρόλο περιοδεύοντος οδοντιάτρου στη Νότια Αμερική...
Miramax
▲
Στον «Τελευταίο των Μοϊκανών» (1992) του Μάικλ Μαν, το φιλμ που τον καθιέρωσε και ως άνδρα που ονειρεύονται οι γυναίκες
Twentieth Century Fox Film
▲
Με τη Μισέλ Φάιφερ, στο ρομαντικό δράμα «Τα Χρόνια της Αθωότητας» (1993) του Μάρτιν Σκορτσέζε, σκηνοθέτη που θα ξανασυναντούσε μετά από μια δεκαετία
Columbia Pictures
▲
Ως Τζέρι Κόνλον στο μνημειώδες φιλμ του Τζιμ Σέρινταν «Εις το όνομα του πατρός» (1993). Για την ερμηνεία του ήταν υποψήφιος για Οσκαρ, το οποίο έχασε από τον Τομ Χανκς για το «Φιλαδέλφεια»
Universal Pictures
▲
Με τη Γουινόνα Ράιντερ, γνωστή του και από «Τα Χρόνια της Αθωότητας», στις «Μάγισσες του Σάλεμ» (1996) του Νίκολας Χάντερ, βασισμένο στο έργο του Αρθουρ Μίλερ
Twentieth Century-Fox Film Corporation
▲
Με την Εμιλι Γουότσον στο «The Boxer» (1997) του Τζιμ Σέρινταν. Μετά από αυτό το φιλμ ο Ντέι-Λιούις είχε ουσιαστικά αποσυρθεί από το σινεμά και είχε μετακομίσει στη Φλωρεντία. Χρειάστηκε η πειθώ του Σκορτσέζε για να επιστρέψει στην ηθοποιία
Universal Pictures
▲
Η επιστροφή στην οθόνη. Με τον Λεονάρντο ντι Κάπριο στο «Συμμορίες της Νέας Υόρκης» (2002) του Μάρτιν Σκορτσέζε. Ηταν υποψήφιος για Οσκαρ αλλά το έχασε από τον Αριεν Μπρόντι για τον «Πιανίστα»
Miramax
▲
Με την Καμίλα Μπέιλ στο «Τζακ & Ρόουζ: Μπαλάντα για Δύο», της Ρεμπέκα Μίλερ
ΥοuTube
▲
Με τον Πολ Ντάνο στο αριστουργηματικό «Θα Χυθεί Αίμα» (2007) του Πολ Τόμας Αντερσον. Το δεύτερο Οσκαρ ερμηνείας για τον Ντέι-Λιούις
Miramax
▲
Στο «Nine» (2009) του Ρομπ Μάρσαλ. Ως σκηνοθέτης που παλεύει να ισορροπήσει ανάμεσα στην καριέρα και την προσωπική του ζωή και κυρίως ανάμεσα στις γυναίκες της αυτής της ζωής - εδώ με την Κέιτ Χάντσον
The Weinstein Company
▲
Στο «Lincoln» (2012) του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Ο τρόπος που ενσάρκωσε τον Αβραάμ Λίνκολν -ακόμα και το πώς αναπαρήγαγε σωστά τη λεπτή φωνή του 16oυ προέδρου των ΗΠΑ- του έφερε το τρίτο Οσκαρ α' ανδρικού ρόλου της καριέρας του
DreamWorks
▲
Μια από τις ελάχιστες εικόνες που έχουν διαρρεύσει από την τελευταία ταινία του Ντέι-Λιούις. Το «Phantom Thread» (2017) του Πολ Τόμας Αντερσον βγαίνει στις αίθουσες τον Δεκέμβριο