Η ιστοσελίδα ταξιδιωτικής φωτογραφίας Capture the Atlas δημοσίευσε την έβδομη έκδοση της συλλογής «Φωτογράφος του Γαλαξία της χρονιάς» με τις καλύτερες εικόνες του Γαλαξία από ολόκληρο τον κόσμο. Τραβήχτηκαν όλες την περυσινή χρονιά, σε απομακρυσμένα, μαγικά τοπία, χωρίς φωτορύπανση, και με σύγχρονες κάμερες, ικανές να καταγράφουν ζωηρές λεπτομέρειες και χρώματα στον νυχτερινό ουρανό, ξεπερνώντας αυτό που μπορούν να αντιληφθούν τα μάτια
24/05/2024, 13:30
«Ατμοσφαιρικά πυροτεχνήματα», Ντορντόν, Γαλλία. Τον περασμένο χειμώνα, ο Ζουλιάν Λουτέν αποτύπωσε το «χειμωνιάτικο» τόξο του Γαλαξία πάνω από ένα μεσαιωνικό κάστρο, στη Γαλλία. Ο εκπληκτικός ουράνιος θόλος φωτιζόταν από μια λάμψη που έμοιαζε με πολύχρωμα σύννεφα. Αυτό το φυσικό φαινόμενο, γνωστό ως χημειοφωταύγεια, συμβαίνει λόγω μιας χημικής αντίδρασης στην ανώτερη ατμόσφαιρα, που εκπέμπει αμυδρό φως. Διακρίνονται (από αριστερά προς τα δεξιά) ο Σείριος και ο αστερισμός του Ωρίωνα, ο Αρης, οι Πλειάδες, το Νεφέλωμα Καλιφόρνια, η Κασσιόπη, το Διπλό Σμήνος στον αστερισμό του Περσέα και ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας
Julien Looten / Milky Way photographer of the year
▲
«Ανθισμένη Ερημος», Πολιτειακό Πάρκο Γκόμπλιν Βάλεϊ, Γιούτα, ΗΠΑ. Αγριολούλουδα ανθίζουν μπροστά από ένα σύμπλεγμα ανεμοδαρμένων βράχων που ονομάζονται «Τρεις Αδελφές», στο πάρκο της Γιούτα. Βρίσκεται σε ένα απομακρυσμένο σημείο του οροπεδίου του Κολοράντο, μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα, με αποτέλεσμα έναν από τους πιο σκοτεινούς ουρανούς της χώρας
Marcin Zajac / Milky Way photographer of the year
▲
«Η φωλιά των λιονταριών», Ερημος Ατακάμα, Χιλή. Η εικόνα τραβήχτηκε στη διάρκεια μιας περιπετειώδους νύχτας στο οροπέδιο της ερήμου Ατακάμα, μια δυνητικά επικίνδυνη περιοχή λόγω του χαρακτηρισμού της ως καταφυγίου ορεινών λιονταριών. Η αψίδα του Γαλαξία υψώνεται σε όλο το μεγαλείο της πάνω από το παρθένο τοπίο, δημιουργώντας μια πραγματικά μαγευτική σκηνή
Lorenzo Ranieri / Milky Way photographer of the year
▲
«Η ματαιοδοξία της ζωής», Ερημος Γουάντι Ρουμ, Ιορδανία. Το concept αυτής της λήψης ήταν να τονιστεί η έντονη αντίθεση μεταξύ της απεραντοσύνης του Σύμπαντος και της μικροσκοπικής φύσης της ανθρωπότητας. Προκαλεί σκόπιμα τον θεατή να εστιάσει σε μια μικρή φιγούρα, που υπογραμμίζει την ασημαντότητά μας, ενώ στο φόντο κυριαρχεί ο μαγευτικός πυρήνας του Γαλαξία
Mihail Minkov / Milky Way photographer of the year
▲
«Γαλάζια Λίμνη Κάτω από τα Αστέρια», έρημος Ατακάμα, Χιλή. Το Γαλαξιακό κέντρο έλαμπε ψηλά στον ουρανό, με το Ζωδιακό φως να το συμπληρώνει υπέροχα στα δεξιά του. Το γαλάζιο χρώμα της λίμνης ήταν τόσο αληθινό όσο τα αστέρια στον ουρανό, προσθέτοντας μια νότα μαγείας στη σκηνή, όταν ο Γιούρι Μπελέτσκι αποτύπωσε αυτή τη θέα σε ένα από τα πιο απομακρυσμένα σημεία της ερήμου Ατακάμα
Yuri Beletsky / Milky Way photographer of the year
▲
«Τα Ταχίνας», Μιραδόρ ελ Ταμπονάλ Νέγκρο, Τενερίφη, Ισπανία. Τα Κανάρια Νησιά, ιδιαίτερα η Τενερίφη, προσφέρουν ιδανικές συνθήκες για αστροφωτογραφία. Στο Εθνικό Πάρκο Τέιδε, που βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 2.000 μ., ο καθαρός ουρανός είναι σχεδόν πάντα εγγυημένος, με τα χαμηλότερα σύννεφα να θωρακίζουν τα φώτα της πόλης, ελαχιστοποιώντας τη φωτορύπανση. Αυτή η εικόνα πετυχαίνει τον στόχο της εντυπωσιακά, αποτυπώνοντας τη μαγευτική λάμψη του Γαλαξία στο παρθένο σκηνικό του νυχτερινού ουρανού της Τενερίφης, με τα φυτά έχιουμ (Ταχίνας) ή «δόξα της Τενερίφης» σε πρώτο πλάνο
Maximilian Höfling / Milky Way photographer of the year
▲
Τα μπουκαλόδεντρα της Σοκότρα ανθίζουν μόνο για μερικές εβδομάδες τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, προσφέροντας ένα μαγευτικό θέαμα, ενώ ο νυχτερινός ουρανός του νησιού είναι ο πιο σκοτεινός που υπάρχει. Η φωτογράφος ήταν 11 εβδομάδων έγκυος στο δεύτερο παιδί της όταν επισκέφθηκε τη Σοκότρα, και παρά τις δυσκολίες της κατασκήνωσης και των ολονύκτιων γυρισμάτων, βρήκε την εμπειρία αξέχαστη
Rositsa Dimitrova / Milky Way photographer of the year
▲
«Καθαρό Καλωσόρισμα», Λαγκούνα ντε λος Τρες, Παταγονία, Αργεντινή. Αυτή ήταν η πρώτη φωτογραφία που τράβηξε ο Φρανσέσκο νταλ’Ολμο στην Παταγονία, φτάνοντας στη λιμνοθάλασσα γύρω στις 7 το πρωί. Παρά τους φόβους για κρύο, βροχή και αέρα, η υποδοχή που του έγινε ήταν ασυνήθιστη: σχεδόν τρεις ημέρες καθαρού ουρανού τού χάρισαν μια σπάνια εικόνα της κορυφογραμμής του Φιτζ Ρόι, πλαισιωμένης από την αψίδα του Γαλαξία
Francesco Dall’Olmo / Milky Way photographer of the year
▲
Η Ρέιτσελ Ρόμπερτς απαθανάτισε τη μεγαλοπρεπή αψίδα του Γαλαξία πάνω από το απομακρυσμένο καταφύγιο «Bluff Hut», ένα από τα πιο σκοτεινά μέρη του πλανήτη, προσβάσιμο μόνο μετά από απαιτητική πεζοπορία ή πτήση με ελικόπτερο
Rachel Roberts / Milky Way photographer of the year
▲
Η εικόνα καταγράφει τη συναρπαστική σκηνή στο καταφύγιο διατήρησης στις απομακρυσμένες περιοχές της Κεντρικής Αυστραλίας, όπου ο νότιος Γαλαξίας εκτείνεται με χάρη πάνω από έναν εντυπωσιακό σχηματισμό πολύχρωμων βράχων από ψαμμίτη. Είναι μια περιοχή που αποπνέει μοναδική γοητεία, με τις ζωντανές αποχρώσεις και τους εκπληκτικούς γεωλογικούς σχηματισμούς να δημιουργούν ένα μαγευτικό τοπίο
Baillie Farley / Milky Way photographer of the year
▲
«Κορυφή Καράντρας, η Αψίδα του Γαλαξία Πάνω από το Πέρασμα Βρσιτς», Σλοβενία. Το Βρσιτς (Vršič) είναι το υψηλότερο οδικό πέρασμα της Σλοβενίας στις Ανατολικές Ιουλιανές Αλπεις, που συνδέει την Ανω Καρνιόλα με την κοιλάδα Τρέντα. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από την κορυφή Πρέντνιε ρομπίτζιε (Prednje robičje), σε υψόμετρο 1.941 μ., καθώς ο φωτογράφος κατευθυνόταν προς το Βρσιτς, θέλοντας να αποτυπώσει πιθανώς την αψίδα του Γαλαξία, την τελευταία της χειμερινής σεζόν, πάνω από χιονισμένες κορυφές
Matej Mlakar / Milky Way photographer of the year
▲
Αυτό το τοπίο που μοιάζει με τον Αρη βρίσκεται στις όχθες της Αρχαίας Λίμνης Μάνγκο, με τα αρχαιότερα ανθρώπινα λείψανα εκτός Αφρικής. Είναι μια απομακρυσμένη τοποθεσία, πολύ σημαντική για όλη την ανθρωπότητα, όπου μπορεί κανείς να ατενίσει τον ίδιο απόλυτα σκοτεινό ουρανό που είδαν πριν από 100.000 χρόνια οι πρώτοι Αυστραλοί. Η ομορφιά του άνυδρου, χαραγμένου από τον άνεμο τοπίου και του υπέροχου ουρανού επισκιάζεται μόνο από την πλούσια ιστορία της περιοχής
John Rutter / Milky Way photographer of the year
▲
«Μητέρα Αρκευθος», Τζεμπέλ Σαμς, Ομάν. Η σοφία της αρκεύθου (αγριοκυπαρίσσι) αποκαλύπτεται στις γερασμένες ρίζες της, στριμμένες και σμιλεμένες για χιλιετίες, υπομένουσες τη φθορά του χρόνου και αμέτρητα εμπόδια. Μόνο μία σταθερά παραμένει: η βαθιά σύνδεση με τον νυχτερινό ουρανό και τον Γαλαξία. Οι δρόμοι τους συμπλέκονται και συγκλίνουν, καταλήγοντας σε μια τέλεια ευθυγράμμιση, όπως σε αυτή τη μοιραία περίπτωση κοσμικού χορού στην ησυχία της νύχτας, που αποτύπωσε με τον φακό του ο Μπενγιαμίν Μπεϊρακάτ
Benjamin Barakat / Milky Way photographer of the year
▲
«Λίμνη των Κεραυνών», Εθνικό Πάρκο Αοράκι/Μάουντ Κουκ, Νέα Ζηλανδία. Ο Γαλαξίας που αναδύθηκε πάνω από το ψηλότερο βουνό της Νέας Ζηλανδίας, το Αοράκι/Μάουντ Κουκ, μια χειμωνιάτικη νύχτα με σπάνιες αλπικές καιρικές συνθήκες, και καθρεφτίστηκε στη λίμνη, δημιούργησε στον φωτογράφο την αίσθηση ότι είχε προσγειωθεί σε άλλον πλανήτη