Οι Υποτροφίες για Φωτορεπορτάζ Ian Parry θεσπίστηκαν προς τιμήν του βρετανού φωτογράφου των Sunday Times, Ιαν Πάρι, ο οποίος σκοτώθηκε το 1989, σε ηλικία μόλις 24 ετών, σε αεροπορικό δυστύχημα στη Ρουμανία. Κάθε χρόνο επιβραβεύουν νέους και υποσχόμενους φωτορεπόρτερ από όλον τον κόσμο, ενώ, εκτός από χρηματικό ποσό, οι νικητές λαμβάνουν έμπρακτη βοήθεια για την προώθηση της δουλειάς τους. Για το 2023 η μεγάλη νικήτρια ήταν η Ουκρανή Νικολέτα Στογιάνοβα, με τη Ρουμάνα Αλεξάντρα Κορκόντ και τον Αιγύπτιο Σαλ Αμπντελραχμάν να κερδίζουν το δεύτερο βραβείο Tom Stoddart και έναν έπαινο, αντίστοιχα
28/12/2023, 15:00
«Το σώμα ενός τανκ με την καρδιά ενός ελικοπτέρου». Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η φετινή νικήτρια Νικολέτα Στογιάνοβα παρέμεινε στην Οδησσό για να αιχμαλωτίσει με τον φακό της τον άγριο λυρισμό του πολέμου
Nikoletta Stoyanova / IPPG 2023
▲
Εκκένωση οικισμού από άνδρες του Ερυθρού Σταυρού
Nikoletta Stoyanova / IPPG 2023
▲
«Ο πόλεμος σε αυτή την πόλη ξεκίνησε το 2014»
Nikoletta Stoyanova / IPPG 2023
▲
Πολίτης του Μπαχμούτ περιπλανιέται στη βομβαρδισμένη πόλη στους 10 βαθμούς υπό το μηδέν, φορώντας γυαλιά ηλίου
Nikoletta Stoyanova / IPPG 2023
▲
«10 χιλιόμετρα από το Ντονέτσκ» τιτλοφορείται αυτο το στρατιωτικό πορτρέτο, τραβηγμένο σε ουκρανικό χαράκωμα
Nikoletta Stoyanova / IPPG 2023
▲
«Aνθισμένη κερασιά εν μέσω ερειπίων»
Nikoletta Stoyanova / IPPG 2023
▲
«Μαύρος καπνός πάνω από τη Χερσώνα»
Nikoletta Stoyanova / IPPG 2023
▲
«Πρωί και παράπονο (morning and moaning - το λογοπαίγνιο στον αγγλικό τίτλο) στη Χερσώνα»
Nikoletta Stoyanova / IPPG 2023
▲
Η σπιτική αυλή της Σουζάνα και του Βίκτωρ Πούσκας. Εχουν λίγες κότες και έναν σκύλο για να φυλάει το σπίτι. Τον χειμώνα η Σουζάνα ξυπνάει πριν τον Βίκτωρα για να ανοίξει μονοπάτι στο χιόνι και να ανάψει φωτιά
Alexandra Corcode / IPPG 2023
▲
Η Σουζάνα Πούσκας, γεννημένη το 1927, και ο Βίκτωρ Πούσκας, γεννημένος το 1925, ζουν στο πατρικό του Βίκτωρα, σε ένα μικρό χωριό στην επαρχία Μπίστριτσα-Νασαούντ της Ρουμανίας. Τα βράδια, ο Βίκτορ, που είναι τυφλός, περιμένει τη Σουζάνα να στρώσει το κρεβάτι του και να αλλάξει ρούχα, ενώ ακούει δυνατά τηλεόραση
Alexandra Corcode / IPPG 2023
▲
Δυο γείτονες λύνουν τους κόμπους της γραβάτας, της ζώνης και των κορδονιών του Βίκτωρ στο φέρετρό του πριν από την τελετή της κηδείας, ενώ η Σουζάνα και η ανιψιά της Καμέλια στέκονται δίπλα τους. Σύμφωνα με μια ρουμανική προκατάληψη, το λύσιμο των κόμπων σημαίνει ότι οι πενθούντες μπορούν να συνεχίσουν τη ζωή τους, ενώ ο σκεπασμένος καθρέφτης στην αριστερή γωνία διασφαλίζει ότι οι νεκροί δεν θα επιστρέψουν βλέποντας τον εαυτό τους στον καθρέφτη
Alexandra Corcode / IPPG 2023
▲
Εναν μήνα μετά την επίθεση, η Σουζάνα πλένεται σε μια λεκάνη στην κουζίνα του σπιτιού της. Μη έχοντας τρεχούμενο νερό, πρέπει να ζεστάνει το νερό που φέρνει από το πηγάδι της αυλής. Για το μαγείρεμα και για να ζεσταθούν χρησιμοποιούν μια ξυλόσομπα
Alexandra Corcode / IPPG 2023
▲
Ο Βίκτωρ ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο Sângeorzul Nou. Ο ιερέας τον διαβάζει ενώ οι γείτονες και οι ανιψιοί βοηθούν να τοποθετηθεί το φέρετρο στον τάφο, όπου είναι επίσης θαμμένοι η κόρη και ο γαμπρός του
Alexandra Corcode / IPPG 2023
▲
Παρά τη δουλειά και τις δύσκολες συνθήκες, τα περισσότερα παιδιά στο χωριό Χαρίντ πηγαίνουν σχολείο και πολλά από αυτά φιλοδοξούν να πάνε στο πανεπστήμιο, όπως η Νάιρα, που ονειρεύεται να γίνει μια μέρα χειρουργός, όπως ο διάσημου αιγύπτιος καρδιοχειρουργός Μαγκντί Γιακούμπ, και ο Αμπντέλ Ράχμαν, που ονειρεύεται να γίνει μηχανικός
Sahl Abdelrahman / IPPG 2023
▲
Τα παιδιά ξεκινούν τη μέρα τους πριν την ανατολή του ήλιου, για να δουλέψουν στα χωράφια. Θα συνεχίσουν να εργάζονται μέχρι το μεσημέρι
Sahl Abdelrahman / IPPG 2023
▲
Οι ανήλικοι παίρνουν χαμηλούς μισθούς σε σύγκριση με τις προσπάθειες που καταβάλλουν. Με τα χρήματα κάποιοι από αυτούς θα αγοράσουν καινούργια ρούχα για το σχολείο και το Ραμαζάνι, ενώ άλλοι συνεισφέρουν στα έξοδα του σπιτιού
Sahl Abdelrahman / IPPG 2023
▲
Η δεκάχρονη Γιασμίν εργάζεται από τα έξι της. Μαζεύει βαμβάκι για να βοηθήσει την οικογένειά της στο Φαγιούμ
Sahl Abdelrahman / IPPG 2023
▲
Τα παιδιά μεταφέρονται στη δουλειά με ένα φορτηγό που μπορεί να μεταφέρει μόνο 12. Παρ' όλα αυτά, 40 παιδιά στριμώχνονται στην οροφή του αυτοκινήτου, με τα περισσότερα να κρέμονται από την πόρτα