Αγρια Ζωή: μερικά από τα καλύτερα κλικ του 2024
Δείτε μερικές από τις βραβευμένες συμμετοχές του φετινού 60ού διαγωνισμού «Wildlife Photographer of the Year 2024», που διοργανώνει το Natural History Museum, London (Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Λονδίνο). Οι εκπληκτικές εικόνες αφηγούνται την ιστορία ενός πλανήτη υπό πίεση
«Θυελλώδης σκηνή». Ο Γουίλιαμ Φόρτεσκιου επισκέφθηκε το Εθνικό Πάρκο Σερενγκέτι την εποχή των βροχών και παρακολούθησε αρκετές φορές τα λιοντάρια να ζευγαρώνουν πριν απεικονίσει τη σκηνή με φόντο σύννεφα καταιγίδας φωτισμένα από τον ήλιο που δύει. Πεδιάδες Ναμίρι, Σερενγκέτι, Τανζανία© Will Fortescue / Wildlife Photographer of the Year
▲
«Πολύτιμα πετρώματα». Ο Σάμιουαλ Στόουν παρακολούθησε έναν τσαλαπετεινό να μεταφέρει συνεχώς πέτρες στη φωλιά του, στον κορμό μιας ιτιάς. Οι τσαλαπετεινοί, εξαιρετικά έξυπνα και προσαρμοστικά πουλιά, φτιάχνουν κάθε χρόνο καινούργια φωλιά με διάφορα υλικά: κλαδιά, φτερά, μαλλί, βρύα, λάσπη και κοπριά ζώων. Bushy Park, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο© Samual C Stone / Wildlife Photographer of the Year
▲
«Ο Τελευταίος Τόπος Ανάπαυσης». Ο Ράντι Ρόμπινς εντυπωσιάστηκε από την ασυνήθιστη ομορφιά της παγωμένης μορφής αυτού του ελαφιού στο δάσος. Ενα χειμωνιάτικο πρωινό, ελέγχοντας τις κάμερες των μονοπατιών κοντά στο σπίτι του, ο Ράντι βρήκε το πτώμα αυτού του ελαφιού και κατέγραψε αυτή την οδυνηρή στιγμή με το smartphone του πριν προλάβει να λιώσει ο πάγος. Κοντά στο Σούζανβιλ της Καλιφόρνιας, ΗΠΑ© Randy Robbins / Wildlife Photographer of the Year
▲
«Φεγγαροκυνηγός». Ο Σίνγκτσαο Τζου παρακολουθούσε μια ομάδα γάτων Πάλλας (ή μανούλ) στο παγωμένο οροπέδιο του Χουλούν Μπουίρ για αρκετές ημέρες κατά τη διάρκεια των γιορτών για την κινεζική Πρωτοχρονιά τον Φεβρουάριο του 2023. Λίγο πριν από την αυγή, καθώς έδυε το φεγγάρι, ο φωτογράφος βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με αυτή τη γάτα, ακριβώς τη στιγμή που είχε πιάσει ένα μικρό πουλί. Χουλούν Μπουίρ, Εσωτερική Μογγολία, Κίνα© Xingchao Zhu / Wildlife Photographer of the Year
▲
«Ακολουθώντας τους πάγους». Σε μια εντυπωσιακή στιγμή της αποστολής της στην Ανταρκτική, διάρκειας εννέα εβδομάδων, η Ταμάρα Σταμπς εντόπισε δίπλα στο πλοίο φώκιες που είχαν αποκοιμηθεί ανάμεσα σε κομμάτια θαλάσσιου πάγου. Αυτές οι δύο έπαιρναν έναν υπνάκο με τα ρουθούνια τους στην επιφάνεια του νερού. Είχαν ανασηκωθεί για να μπορέσουν να πάρουν μια πιο βαθιά ανάσα. Θάλασσα Γουέντελ, Ανταρκτική© Tamara Stubbs / Wildlife Photographer of the Year
▲
«Θανατηφόρο δάγκωμα». Γονατισμένος στη βάρκα, ο Ιαν Φορντ κατέγραψε τη στιγμή που ένα τζάγκουαρ δάγκωσε θανάσιμα στο κρανίο έναν ανυποψίαστο αλιγάτορα καϊμάν. Ο Ιαν είχε ειδοποιηθεί με τον ασύρματο ότι ένα τζάγκουαρ είχε εντοπιστεί να περιφέρεται στις όχθες ενός παραπόταμου του Σάο Λουρένσο. Περιφέρεια Παντανάλ, πολιτεία Μάτο Γκρόσο, Βραζιλία. © Ian Ford / Wildlife Photographer of the Year
▲
«Καθαρά σαν κρύσταλλο». Ο Τζέισον Γκάλεϊ απεικόνισε μια μαμά μανάτο με το μωρό της να κολυμπούν σε ένα λιβάδι με θαλάσσιους ζωστήρες (eelgrass), που είναι η αγαπημένη τους τροφή. Ο Γκάλεϊ έχει φωτογραφίσει πολλά μικρά μανάτους με τις μαμάδες τους αλλά αυτή είναι η αγαπημένη του εικόνα, χάρη στην έκφραση του μωρού και το φόντο του βιότοπου τον οποίο αποκατέστησε η τοπική κοινότητα βελτιώνοντας την ποιότητα του νερού, με αποτέλεσμα τον χειμώνα 2022/2023 να καταγραφεί εδώ ο μεγαλύτερος αριθμός μανάτων από ποτέ. Χάντερ Σπρινγκς, ποταμός Κρίσταλ, Φλόριδα, ΗΠΑ © Jason Gulley / Wildlife Photographer of the Year
▲
«Περιστροφή και άλμα». Ο Χοσέ Μανουέλ Γκραντίο αψήφησε τις θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν για να παρακολουθήσει μια ερμίνα να πηδάει ψηλά στον αέρα πάνω από το χιόνι. Ο χειμώνας, εξάλλου, είναι η αγαπημένη του εποχή για φωτογράφιση. Οταν εντόπισε αυτή την ερμίνα είδε την παράστασή της σαν μια «έκφραση πληθωρικότητας», καθώς το μικρό θηλαστικό εκσφενδονιζόταν μέσα στο φρέσκο χιόνι. Ατόζ, Βουργουνδία-Φρανς-Κοντέ, Γαλλία© Jose Manuel Grandío / Wildlife Photographer of the Year
▲
«Αράχνη Ζίγκι». Ο Λαμ Σουν Τακ εξερευνούσε τα υψίπεδα της Μαλαισίας όταν εντόπισε μια αράχνη Ντέιβιντ Μπόουι με έντονα χρώματα που κουβαλούσε έναν σάκο αυγών, σκαρφαλωμένη σε σπασμένα κλαδιά δίπλα σε ένα ποτάμι. Ο φωτεινός λευκός δίσκος με τα αυγά στα σαγόνια της αράχνης και το πορτοκαλί σώμα της ξεχώριζαν από τα καταπράσινα βρύα. Υψίπεδα Κάμερον, Παχάνγκ, Μαλαισία© Lam Soon Tak / Wildlife Photographer of the Year
▲
«Η δύναμη των αριθμών». Ο Τέο Μπόσμπουμ έδειξε πώς συνδέονται μεταξύ τους τα μύδια για να αποφύγουν την απομάκρυνσή τους από την ακτογραμμή, στη δυτικότερη παραλία της ηπειρωτικής Ευρώπης στην Πορτογαλία. Στον Τέο αρέσει να φωτογραφίζει είδη που συνήθως δεν θεωρούνται όμορφα ή σημαντικά, για να αναδείξει τη μη εκτιμημένη σημασία τους. Και τράβηξε αυτή την εικόνα από ψηλά με έναν μακρύ, λεπτό, ευρυγώνιο φακό μακροσκοπικής λήψης με προβολέα. Πράια ντα Ούρσα, Σίντρα, Πορτογαλία© Theo Bosboom / Wildlife Photographer of the Year
▲
« Αγκιστρωμένος». Ο Τόμι Τρέντσαρντ τεκμηρίωσε την αλίευση ενός καρχαρία ρέκβιεμ, με το σώμα του κυρτωμένο σε μια τελευταία πράξη αντίστασης. Ο Τόμι ταξίδευε με το πλοίο «Arctic Sunrise» της Greenpeace. Η ερευνητική αποστολή του πλοίου είχε ως στόχο να καταγράψει τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα, δηλαδή την ακούσια αλίευση, στην προκειμένη περίπτωση καρχαριών, από αλιευτικά σκάφη που ψαρεύουν τόνο και ξιφία και να αναδείξει την έλλειψη αποτελεσματικής ρύθμισης της βιομηχανικής αλιείας σε διεθνή ύδατα. Διεθνή ύδατα, Νότιος Ατλαντικός Ωκεανός© Tommy Trenchard / Wildlife Photographer of the Year
▲
«Αφήνοντας τη φωλιά». Ο 11χρονος Σάσα Τζουμάνκα βρήκε δύο κουκουβάγιες που παρακολουθούσαν με περιέργεια τους ανθρώπους που περπατούσαν και τις παρατηρούσε για αρκετές ημέρες σε ένα πάρκο κοντά στο σπίτι του στο Μαξιμιλιανσανλάγκε στο Μόναχο. Είχε ξαναδεί κουκουβάγιες στη γειτονιά, αλλά εξεπλάγη όταν ανακάλυψε αυτές τις κουκουβάγιες τόσο κοντά στην καρδιά της πόλης. Οι κουκουβάγιες εγκαταλείπουν τη φωλιά πριν μπορέσουν να πετάξουν, σε μια φάση γνωστή ως «διακλάδωση». Πηδούν, φτερουγίζουν και σκαρφαλώνουν στα κλαδιά των κοντινών δέντρων για αρκετές εβδομάδες, ενώ ζητούν τροφή από τους γονείς τους, πριν τελικά πετάξουν μακριά. Μαξιμιλιανσανλάγκε, Μόναχο Γερμανία© Sasha Jumanca / Wildlife Photographer of the Year
▲
«Το Κέντρο της Προσοχής». Ξαπλωμένη στο καυτό από τον ήλιο βραχώδες έδαφος με την άμμο να μαστιγώνει το πρόσωπό της, η Τζορτζίνα Στέιτλερ αποτύπωσε μια ομάδα από αρσενικές αγριομέλισσες του Ντόσον (Amegilla dawsoni) ενώ ανταγωνίζονταν για μια θηλυκή. Αυτό το είδος φωλιάζει κατά χιλιάδες στις άνυδρες λεκάνες της Δυτικής Αυστραλίας. Την άνοιξη, οι θηλυκές μέλισσες του Ντόσον βγαίνουν στην επιφάνεια και περιβάλλονται από αρσενικά που ανταγωνίζονται για να ζευγαρώσουν μαζί τους. Μετά το ζευγάρωμα, η θηλυκή μέλισσα σκάβει ένα νέο λαγούμι γεμάτο με γύρη και αυγά, από το οποίο θα βγουν την άνοιξη οι εκκολαπτόμενες μέλισσες. Κοντά στην πόλη Κάρναρβον στη Δυτική Αυστραλία© Georgina Steytler / Wildlife Photographer of the Year
▲
«Στο επίκεντρο». Η εννιάχρονη Σρεγιόβι Μέτα περπατούσε στο δάσος με τους γονείς της όταν εντόπισε αυτή τη σκηνή στο Ρατζαστάν της Ινδίας. Η νεαρή φωτογράφος με το εκπληκτικό ταλέντο έτρεξε στον πατέρα της, ο οποίος κουβαλούσε τις φωτογραφικές μηχανές, και στη συνέχεια έπεσε στο έδαφος για να φωτογραφίσει από χαμηλή γωνία. Το Κεολαντέο, γνωστό για την ορνιθοπανίδα του, προσελκύει μεγάλο αριθμό υδρόβιων πουλιών το χειμώνα, ενώ τα παπαγαλάκια κατοικούν εδώ όλο τον χρόνο κουρνιάζοντας σε μεγάλα δέντρα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας ξεκουράζονται στη σκιά και είναι πιο δραστήρια σε ανοιχτές περιοχές την αυγή και το σούρουπο. Εθνικό Πάρκο Κεολαντό, Ρατζαστάν© Shreyovi Mehta / Wildlife Photographer of the Year
▲
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14