Εχοντας εγκαταλειφθεί εδώ και δεκαετίες, υπήρχε ο κίνδυνος να το καταπιεί η ζούγκλα. Πρόκειται για το ιστορικό άσραμ, όπου το 1968 οι Beatles πέρασαν τους τρεις πιο παραγωγικούς μήνες της κοινής τους πορείας, επιδιδόμενοι στον διαλογισμό και στη γιόγκα, δίνοντας υπαίθριες συναυλίες, γράφοντας μουσική και καπνίζοντας ενίοτε και κανένα τσιγαριλίκι, όπως γράφει ο Κάρλο Πιτσάτι της La Repubblica σε ανταπόκρισή του από το Τσενάι (πρώην Μαντράς) της Ινδίας.
Εκεί το κουαρτέτο από το Λίβερπουλ συνέθεσε τα περισσότερα από τα τραγούδια του «The Beatles», του ένατου και μοναδικού διπλού άλμπουμ του θρυλικού συγκροτήματος, που κυκλοφόρησε το 1968 και έμεινε στην ιστορία ως το «The White Album».
Τα «Σκαθάρια» μυήθηκαν επίσης στα μυστικά του υπερβατικού διαλογισμού, παρέα με τον Ντόνοβαν, τη Μία Φάροου και τον Μάικ Λοβ (των «Beach Boys»), με τον ιταλό δημοσιογράφο να κάνει χαρακτηριστικά λόγο για μια «ινδική άνοιξη» των βρετανών μουσικών.
Το Ασραμ των Beatles, όπως είναι πλέον γνωστό, εγκαταλείφθηκε τη δεκαετία του 1990, ενώ το 2003 πέρασε υπό την εποπτεία της τοπικής δασοφυλακής, καθώς είχε γίνει σταδιακά πόλος έλξης θαυμαστών των «Σκαθαριών» από όλον τον κόσμο. Παρότι εγκαταλελειμμένο και βυθισμένο μέσα στη ζούγκλα, το 2015 άνοιξε ξανά για το κοινό και το 2018, με αφορμή την 50ή επέτειο από την άφιξη των Beatles εκεί, φιλοξενήθηκε μια έκθεση, στην οποία μάλιστα έδωσε το παρών και ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ.
Σύντομα, όμως, το αναχωρητήριο, που τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 ήταν η έδρα της διάσημης Διεθνούς Ακαδημίας Διαλογισμού, την οποία ίδρυσε ο γκουρού γιόγκι Μαχαρίσι Μαχές, πρόκειται να αναπαλαιωθεί, με απόφαση της κυβέρνησης του κρατιδίου Ουταράχαντ, η οποία ανέθεσε τις εργασίες στο ίδιο αρχιτεκτονικό γραφείο που σχεδίασε το νέο Κοινοβούλιο στο Νέο Δελχί και ανέλαβε την αποκατάσταση του ερημητηρίου του Μαχάτμα Γκάντι. Στόχος είναι να καταστεί διεθνής τουριστικός προορισμός.
Το αναχωρητήριο, γνωστό στα χίντι ως Τσοράσι Κούτια (σημαίνει 84 καλύβες), βρίσκεται κοντά στην πόλη Ρισικές (παγκόσμια πρωτεύουσα της γιόγκα) κατά μήκος του Γάγγη, στους πρόποδες των Ιμαλαΐων, σε ένα ανέγγιχτο ακόμα σημείο της ζούγκλας.
Ανεγέρθηκε το 1963 χάρη σε μια δωρεά ύψους 100.000 δολαρίων στον Μαχαρίσι Μαχές από τη δισεκατομμυριούχο αμερικανίδα κληρονόμο Ντόρις Ντιουκ. Ο ινδός γκουρού κατασκεύασε 25 πέτρινες κωνοειδείς καλύβες, εκ των οποίων, ωστόσο, πρόκειται να αποκατασταθούν μόνο οι 12, με τις υπόλοιπες 13 απλώς να συντηρούνται, ώστε να μπορούν οι επισκέπτες να πάρουν μια γεύση των συνθηκών που επικρατούσαν όταν φιλοξενήθηκαν εκεί οι Beatles.
Ο ανταποκριτής της Repubblica στην Ινδία αναφέρει σχετικά πως όταν ο Ρίνγκο Σταρ είδε τις καλύβες, είπε πως ήταν σαν ένα «κάμπινγκ πνευματικότητας». Μαζί με τα «Σκαθάρια» ήρθαν επίσης σύζυγοι, μουσικοί και φίλοι. Ωστόσο τα τέσσερα καταλύματα που ανεγέρθηκαν επί τούτω για τη φιλοξενία των Τζον Λένον, Πολ ΜακΚάρτνεϊ, Τζορτζ Χάρισον και Ρίνγκο Σταρ επιπλώθηκαν πολυτελώς, ενώ οι υπόλοιποι φιλοξενούμενοι την περνούσαν σπαρτιάτικα στις πέτρινες καλύβες. Ολοι τους, όμως, συνέβαλαν στο να αλλάξουν οι σχέσεις μεταξύ της Ινδίας και της Δύσης, εγκαινιάζοντας τον προσκυνηματικό τουρισμό στα άσραμ, ο οποίος πλέον είναι μια κερδοφόρα βιομηχανία.
Εκείνη την εποχή οι Beatles ήθελαν απλώς να ξεφύγουν, να ξεχαστούν, να γλιτώσουν, έστω και προσωρινά, από την τεράστια φήμη τους, να γαληνεύσουν τις ψυχές τους και να εμπνευστούν. Και τα κατάφεραν χάρη στις διδασκαλίες του Μαχαρίσι Μαχές και τον υπερβατικό διαλογισμό.
Οταν ήρθε η ώρα της επιστροφής στην Ευρώπη, τον Απρίλιο του 1968, διατυπώθηκαν κατηγορίες εναντίον του ινδού ασκητή για άσεμνη συμπεριφορά προς ορισμένες από τις γυναίκες της κουστωδίας των Beatles. Χρόνια αργότερα ο Χάρισον του ζήτησε συγγνώμη για τη συκοφαντία. Οταν ρώτησαν τον γιόγκι αν τους είχε συγχωρήσει, απάντησε: «Δεν θα μπορούσα ποτέ να θυμώσω με αγγέλους».