«Ο γιος μου Μάριος πέθανε υπέρ πατρίδος! Αθάνατος! Εγινε ο Ικαρος της καρδιάς μας».
Είναι τα λόγια της μητέρας του υποσμηναγού Μάριο-Μιχαήλ Τουρούτσικα, συγκυβερνήτη του F-4E Phantom II της Πολεμικής Αεροπορίας που συνετρίβη την περασμένη Δευτέρα στον Κυπαρισσιακό, στον τελευταίο αποχαιρετισμό στο παιδί της στον ιερό ναό του Προφήτη Ηλία, στην Τρίπολη, όπου σε κλίμα συγκίνησης τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία για τον αδικοχαμένο πιλότο.
Στην τελετή το «παρών» έδωσαν τόσο η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, όσο και ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως και ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, ο υφυπουργός, Νίκος Χαρδαλιάς, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος και οι αρχηγοί των τριών Οπλων: ο αρχηγός ΓΕΑ, αντιπτέραρχος Θεμιστοκλής Μπουρολιάς, ο αρχηγός ΓΕΣ, αντιστράτηγος Αγγελος Χουδελούδης και ο αρχηγός ΓΕΝ, αντιναύαρχος Ιωάννης Δρυμούσης.
Στην εξόδιο ακολουθία παρέστη και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, συνοδευόμενος από τον πρώην Α/ΓΕΕΘΑ και πρώην υπουργό Εθνικής Αμυνας, Ευάγγελο Αποστολάκη, και τον αρμόδιο τομεάρχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Θοδωρή Δρίτσα (φωτογραφία κάτω).
Λίγο μετά τις 9.30 έφθασαν, συντετριμμένοι, οι γονείς του αδικοχαμένου πιλότου.
Η φωνή «παιδί μου», από τον πατέρα, αντήχησε έξω από τον ιερό ναό όταν έφθασε το φέρετρο με τη σορό του, σκεπασμένο με τη γαλανόλευκη, στους ώμους συνάδελφων του από την 338 Μοίρα της 117 Πτέρυγας Μάχης. Προπορευόταν το ξίφος και το πηλήκιο του υποσμηναγού.
«Εγινες ο Ικαρος της καρδιάς μας»
Λίγοι άντεξαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους στο άκουσμα του επικήδειου που εκφώνησε η μάνα του πιλότου:
«Μάριε αγόρι μου γλυκό αστέρι της ψυχής μου πάντα χαμογελαστός ποτέ δεν με είχες στενοχωρήσει. Ήρεμος και χαμογελαστός. Δεν παραπονιόσουν ποτέ και για τίποτα. Ήσουν δοτικός. Ήσουν ο γιος που θα ήθελε κάθε μάνα στην αγκαλιά της, ο καλύτερος αδερφός για τα αδέρφια σου ο καλύτερος εγγονός για τους παππούδες σου, ο καλύτερος σύντροφος για την κοπέλα σου την Ζωή μας. Από μικρός ήθελες να γίνεις πιλότος. Λάτρευες την ταχύτητα τις μηχανές τα αεροπλάνα. Εθεσες υψηλούς στόχους και και τα κατάφερες. Εγινες ο Ικαρος της καρδιάς μας. Όλη η Ελλάδα βλέπει το πρόσωπό σου και φωνάζει Αθάνατος. Εσύ και ο Στάθης δεν θα ξεχαστείτε ποτέ. Θα σας κουβαλάει όλη η Ελλάδα στην ψυχή της.
»Για μένα ήσουν, είσαι και θα είσαι το παιδί μου. Ο αγγελάκος μου, ο άγγελός μου που τόσο θαύμαζα. Και πόσο περήφανη με έχεις κάνει. Και πόσο να ξερες θα μου λείψεις. Θα αφιερώσω δυο στίχους στον Μάριο, στον Στάθη σε όλους όσοι χάθηκαν και θα συνεχίσουν να πετάνε για την πατρίδα μας. Ο αετός πεθαίνει στον αέρα, ελεύθερος και δυνατός. Καλό ταξίδι παιδί μου και όσο αναπνέω δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Ο γιος μου Μάριος πέθανε υπέρ πατρίδος! Αθάνατος!»
«”Πατέρα, η Ελλάδα δεν μου χρωστάει. Εγώ μόνο χρωστάω στην Ελλάδα”» ήταν τα λόγια του υποσμηναγού που μετέφερε ο πατέρας του.
«Πιστεύω ότι το χρέος του το πλήρωσε. Πέθανε νωρίς αλλά γεμάτος Ελλάδα», κατέληξε ο Κώστας Τουρούτσικας.
Εκ μέρους της Πολεμικής Αεροπορίας τον επικήδειο λόγο εκφώνησε συμμαθητής της τάξης του Μάριου:
«Ολοι εμείς θρηνούμε τη λεβεντιά που χάθηκε, τον άνθρωπο, τον αξιωματικό που έφυγε για το αιώνιο ταξίδι.
»Η οικογένεια σου και τα στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας θα σε διαφυλάσσουν στη μνήμη τους
»Η πατρίδα σε κατατάσσει στους ήρωες που θυσιάστηκαν για την ελευθερία της».
Ο τελευταίος αποχαιρετισμός στον Μάριο Τουρούτσικα πριν την ταφή του στο κοιμητήριο Αγίου Ιωάννη Πικερνίου, στο χωριό της οικογένειάς του, έγινε υπό την ιαχή «Αθάνατος». Η μητέρα του δεν άντεξε τη συναισθηματική φόρτιση και λιποθύμησε στα χέρια συγγενών της.
Επιθυμία της οικογένειας ήταν αντί στεφάνων να συγκεντρωθούν χρήματα για τη στήριξη του «Χαμόγελου του Παιδιού» και του γηροκομείου Τρίπολης, καθώς ο Μάριος-Μιχαήλ Τουρούτσικας είχε ιδιαίτερη ευαισθησία για τους ηλικιωμένους.
Με τιμές αντιπτεράρχου
Η κηδεία του υποσμηναγού, όπως και αυτή του σμηναγού Τσιτλακίδη την Παρασκευή στο Νευροκόπι, κυβερνήτη του Phantom που χάθηκε στα νερά του Ιονίου, θα γίνουν με τιμές αντιπτεράρχου.
Η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων αποφάσισε να αποδώσει την μέγιστη τιμή στους δύο αδικοχαμένους πιλότους. Κατόπιν εισήγησης του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου, το Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ) σε έκτακτη, διά περιφοράς, συνεδρίασή του το απόγευμα της Τετάρτης, αποφάσισε την προαγωγή αμφότερων στον τιμητικό βαθμό του αντιπτέραρχου.
Πλήθος κόσμου, φίλοι και συγγενείς του υποσμηναγού ακολούθησαν την πομπή από τον Ιερό Ναό Προφήτη Ηλία στην Τρίπολη έως το χωριό Πικέρνι.
Αφού ολοκληρώθηκε η ταφή, άγημα της Πολεμικής Αεροπορίας έριξε βολές στον αέρα και ακολούθησε η ανάκρουση του Εθνικού Υμνου.
Στεφάνι κατέθεσε στο μνήμα η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ ο αρχηγός ΓΕΑ παρέδωσε το ξίφος και τη σημαία που κάλυπτε το φέρετρο του υποσμηναγού, στην οικογένειά του.
Τα Rafale και τα Phantom
Σε δηλώσεις του στο Μega, o πατέρας του Μάριου Τουρούτσικα τόνισε ότι το παιδί του «εκτός από καλός πιλότος, είχε κατορθώσει να εκμηδενίσει το “εγώ” του. Δεν υπήρχε “εγώ” σε αυτό το παιδί, δεν τον είχα ακούσει ποτέ να πει “πατέρα, θα πάρω εκείνο”. Μιλούσε μόνο με το “εσείς”. Με φίλους και γνωστούς, αν μιλήσετε, θα σας πουν πως δεν υπήρχε “εγώ” σε αυτό το παιδί».
«Μία ημέρα πριν πεθάνει, είχαν έρθει οι φίλοι του. Είχαν βγει μια παρέα έξω το Σάββατο το βράδυ και είχαν μαζί τους ένα παιδί σχεδόν με ειδικές ανάγκες, το οποίο εγώ δεν το ήξερα. Το παιδί μου είπε ότι “με αγαπούσε πολύ ο Μάριος, με έπαιρνε πάντα μαζί του”. Εβαζε τον εαυτό του κάτω απ’ όλους κι αυτό είναι που με σκοτώνει… Μία καλή ψυχή να χαθεί στα 30 του χρόνια… Δεν θα μπορέσουμε να συνέλθουμε ποτέ», περιέγραψε ο Κώστας Τουρούτσικας.
Κάθε φορά που ο γιος του έκανε νυχτερινές πτήσεις, η ανησυχία ήταν πάντα μεγάλη: «Δεν άντεχα να χτυπήσει το τηλέφωνο μετά τις 10 το βράδυ», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Την περασμένη εβδομάδα μού είπε ότι δύο συνάδελφοί του ζήτησαν να πετάξουν με Rafale. Του λέω “καλά, γιατί δεν δήλωνες κι εσύ;”. Μου είπε ότι “δεν είναι η ώρα μου ακόμα, πατέρα”. Ηθελε να κάτσει λίγο ακόμα εκεί, έτσι μου είπε πει», ήταν η συνομιλία με τον γιο του που θέλησε να μοιραστεί ο Κώστας Τουρούτσικας.
Για τα αίτια της συντριβής του Phantom, o πατέρας του υποσμηναγού είπε:
«Αυτή τη στιγμή δεν με ενδιαφέρει να μάθω το γιατί. Η μία πιθανότητα είναι να είχε βλάβη το αεροπλάνο, σωστά; Μου έλεγε ότι τα αεροπλάνα αυτά δεν έχουν πρόβλημα και το ήξερε. Οι ίδιοι οι πιλότοι δεν έκαναν κάποιο check πριν πετάξουν; Το παιδί μου δεν γυρνάει πίσω.
»Με πληγώνει που το παιδί δεν μπόρεσε να πάρει την τύχη του αεροπλάνου στα χέρια του. Να πω ότι πετούσε μόνος του στο Αιγαίο και σκοτώθηκε; Οτι πήγε να αναχαιτίσει έναν Τούρκο και σκοτώθηκε; Θεωρώ πως εμένα ο πόνος μου θα ήταν πιο ελαφρύς. Το ότι το παιδί δεν είχε τη δυνατότητα να αντιδράσει, αυτό είναι που με πληγώνει. Το ότι σκοτώθηκε για την πατρίδα, κάπως μου απαλύνει τον πόνο…».