Εκείνη την ημέρα, «ημέρα ντροπής», όπως τη χαρακτήρισε ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ την επομένη, ο Ρίτσαρντ «Ντικ» Χίγκινς βρισκόταν στη Χαβάη. Ηταν νύχτα, μεταξύ 6ης και 7ης Δεκεμβρίου 1941, και κοιμόταν στην κουκέτα του στη ναυτική βάση των ΗΠΑ στο νησί Οάχου, όταν τον ξύπνησαν οι εκκωφαντικοί κρότοι των εκρήξεων και ο βρυχηθμός των ιαπωνικών πολεμικών αεροσκαφών που εφορμούσαν στο Περλ Χάρμπορ. Σκοτώθηκαν περισσότεροι από 2.000 αμερικανοί στρατιώτες, ενώ ο Χίγκινς επέζησε από θαύμα.
Είδε ένα ιαπωνικό μαχητικό να πετά πάνω από το κεφάλι του, περίπου 30 μέτρα πάνω από τον στρατώνα όπου βρισκόταν. Το αναγνώρισε από τους «μεγάλους κόκκινους κεφτέδες» που ήταν ζωγραφισμένοι στην άτρακτο και στα φτερά, όπως είπε ο ίδιος σε συνέντευξή του 2008, αναφερόμενος στο κυκλικό κόκκινο έμβλημα της Ιαπωνικής Αυτοκρατορίας. «Δεν είχα καμία αμφιβολία, κατάλαβα αμέσως τι συνέβαινε».
Αφού γλίτωσε από τον θάνατο εκείνη την ημέρα, έζησε μια μεγάλη και πλούσια ζωή. Πριν λίγες ημέρες, όμως, για την ακρίβεια την περασμένη Τρίτη, ο γηραιός επιζών της επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ άφησε την τελευταία του πνοή πλήρης ημερών, σε ηλικία 102 ετών.
Ο Ρίτσαρντ «Ντικ» Χίγκινς γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1921 σε ένα αγρόκτημα της Οκλαχόμα και στα 18 του κατατάχτηκε στο Ναυτικό, όπου υπηρέτησε επί μια εικοσαετία. Στο Περλ Χάρμπορ εκτελούσε χρέη ασυρματιστή μιας μοίρας υδροπλάνων περιπολίας. Αφού αποστρατεύθηκε, προσελήφθη ως αεροναυπηγός μηχανικός στη Northrop Corporation, μετέπειτα Northrop Grumann, όπου εργάστηκε για την ανάπτυξη του στρατηγικού βομβαρδιστικού τύπου stealth B-2 Spirit. Στο πλευρό του, επί 60 χρόνια, βρισκόταν συνεχώς η σύζυγός του Γουίνι Ρουθ, η οποία απεβίωσε το 2004.
Μόλις συνταξιοδοτήθηκε μετακόμισε στο Μπεντ του Ορεγκον, όπου αφιέρωσε πολύ από τον χρόνο του στους νέους: του άρεσε να πηγαίνει σε σχολεία και να μιλάει για τη ζωή του, για τα χρόνια της Μεγάλης Υφεσης και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου: «Ηθελε να διδάξει κάτι, με την ελπίδα να μην επαναληφθούν εκείνες οι τραγωδίες. Και δεν το έκανε ποτέ για τον εαυτό του: πίστευε ότι οι ήρωες ήταν εκείνοι που δεν γύρισαν ποτέ πίσω» εξήγησε η ανιψιά του Αντζελα Νόρτον μιλώντας στο Associated Press.
Εκείνη την ημέρα του Δεκεμβρίου του 1941 σκοτώθηκαν 2.400 αμερικανοί στρατιώτες, ενώ στο νησί υπήρχαν συνολικά 87.000. Σήμερα, έπειτα από σχεδόν 83 χρόνια, εν ζωή παραμένουν μόλις 22.