O αετός της Bundestag, της ομοσπονδιακής Βουλής, και στο μόνιτορ η Πράσινη υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ – στις ανατολικές επαρχίες της Γερμανίας ο κόσμος υπερψηφίζει τους ακροδεξιούς | EPA/CLEMENS BILAN
Επικαιρότητα

Υπάρχουν πάντα δύο Γερμανίες

Τριάντα και πλέον χρόνια μετά την ενοποίηση, το γερμανικό κράτος είναι δισυπόστατο σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Η φτώχεια στην πρώην DDR αντιμετωπίστηκε εν μέρει, τα media δεν σταμάτησαν τις λοιδορίες εις βάρος των Ανατολικογερμανών, έτσι η δυσαρέσκεια αυξήθηκε στις ανατολικές επαρχίες
Protagon Team

Αφότου το γερμανικό εβδομαδιαίο έντυπο Die Zeit δημοσιοποίησε τα ιδιωτικά email του Ματίας Ντέφνερ, επικεφαλής του εκδοτικού ομίλου της Bild, της Die Welt και του σάιτ Politico, προς τον καθηγητή Ντιρκ Οσμαν, είδα το όπλο να καπνίζει – αυτά έγραψε στην Corriere della Sera ο ανταποκριτής της στο Βερολίνο, υπονοώντας ότι η σκανδάλη πατήθηκε, η σφαίρα βγήκε από την κάννη και… όποιον (Ανατολικογερμανό) πήρε ο Χάρος.

Ο Ντέφνερ, γνωστός για τις ακραίες δηλώσεις του, χαρακτηρίζει τους Ανατολικογερμανούς «Ossie», και δηλώνει την περιφρόνησή του για αυτούς: «Ή κομμουνιστές θα είναι ή φασίστες, δεν υπάρχει τίποτε στο ενδιάμεσο». Ο Οσμαν, καθηγητής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Λειψίας, τυγχάνει και ο ίδιος Ανατολικογερμανός. Μάλιστα, προσφάτως κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Η Ανατολή, μία δυτικογερμανική εφεύρεση», το οποίο ασχολείται με το θέμα.

Το συγκεκριμένο βιβλίο, λέει το ιταλικό μέσο, αναζωπύρωσε τη συζήτηση περί Ανατολικής Γερμανίας και όλα προδίδουν ότι η χώρα έχει διχαστεί για τα καλά όσον αφορά αυτό το ζήτημα. Τριάντα και πλέον χρόνια από την ενοποίηση του 1990, ο Οσμαν θέτει τον δάκτυλο εις τον τύπον των ήλων.

Ο καθηγητής γράφει στο βιβλίο του ότι ναι μεν δαπανήθηκε πακτωλός κεφαλαίων (περί τα 2 τρισ. ευρώ) με σκοπό τη στήριξη της πρώην DDR και σημειώθηκε οικονομική πρόοδος στα κρατίδιά της, ναι μεν μειώθηκε η ανισότητα με τη Δυτική Γερμανία, ωστόσο το μέσο εισόδημα στην Ανατολή εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλότερο (έως και 30%) από εκείνο του δυτικού τμήματος. Και όχι μόνον αυτό.

Κατά τον συγγραφέα, η προσέγγιση της Ομοσπονδιακής Γερμανίας μετά την εθνική ενοποίηση είχε χαρακτήρα «αποικιακό» και «πατερναλιστικό». Για τους Δυτικογερμανούς, τα αδέλφια τους των ανατολικών επαρχιών είναι ελλειμματικά από απόψεως νοοτροπίας, σημαδεμένα από τη δικτατορία, ένα είδος αιώνιου μαθητή που πρέπει να εκπολιτιστεί και να κοινωνικοποιηθεί εκ νέου.

Ο Οσμαν κατηγορεί τα δυτικογερμανικά media ότι συστηματικώς κατασυκοφαντούν την Ανατολή και τους Ανατολικογερμανούς με χλευαστικά σχόλια – και κατ’ αυτόν τον τρόπο απαντά στις αιτιάσεις του Ντέφνερ. Εχουν επινοήσει χαρακτηρισμούς για αυτούς, εντελώς αυθαίρετους και 100% προσβλητικούς, όπως «βλάκες», «περίεργοι», «τεμπέληδες» κ.λπ. Ορισμένες από αυτές τις ύβρεις θυμίζουν και τη στάση των ίδιων γερμανικών μέσων απέναντι στους Ελληνες με την ευκαιρία των μνημονίων.

Ο Οσμαν συμπεραίνει ότι οι παραπάνω… ανθρωπολογικές επινοήσεις των media έχουν επιδράσει αρνητικά την κοινή γνώμη της πρώην DDR, και πλέον οι άνθρωποι εκεί έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην αστική δημοκρατία. Οι Ιταλοί παρατήρησαν ότι το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AFD), που «είναι ξενοφοβικό και σχεδόν νεοναζιστικό», αποτελεί πλέον πολιτική σταθερά για τις ανατολικές επαρχίες: «Τα γκάλοπ το φέρνουν ακόμη και στην πρώτη θέση».

Με ιδιαίτερη αναφορά της, η Corriere σημείωσε επίσης ότι «τα ¾ των Γερμανών της Ανατολής αντιτίθενται στην αποστολή όπλων στην Ουκρανία, ενώ δεν θεωρούν τις ΗΠΑ σύμμαχο χώρα».

Αλλα δεδομένα που έπαιξαν και παίζουν ρόλο στα ανακλαστικά των Ανατολικογερμανών είναι η ανεργία, μέγεθος κατά δύο μονάδες υψηλότερο απ’ ό,τι στη Δυτική Γερμανία, αλλά και το δημογραφικό, αφού τα επίσημα στοιχεία (του 2018) δείχνουν μείωση του πληθυσμού στην Ανατολή κατά 11,2% μεταξύ 1990 και 2016 (από 17,8 εκατομμύρια ψυχές σε 16,2).