Εχω έναν φίλο ο οποίος δεν έχει προφίλ στο facebook. Τον είδα έκπληκτο, το απόγευμα της Δευτέρας, να φτάνει στο Συνεδριακό Κέντρο «Ι. Βελλίδης» και να μου λέει: «μάλλον ήρθα σε λάθος εκδήλωση. Θέλω να πάω σε μια βιβλιοπαρουσίαση για την οικονομική κατάσταση ως το 2015, αλλά νομίζω ότι ήρθα σε εκδήλωση της Νέας Δημοκρατίας του 2005».
Πρέπει να ήταν ένας από τους λίγους που δεν είχαν πάρει χαμπάρι ότι η Δευτέρα στη Θεσσαλονίκη ανήκε στον Καραμανλή. Στον Κώστα Καραμανλή και την εκδήλωση που οργάνωσε το Οικονομικό Επιμελητήριο (Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας) για την παρουσίαση της αγγλικής έκδοσης του συλλογικού τόμου «The Greek Political Economy 2000-2015». Μη νοιάζεστε, όμως, για τον τόμο, ούτε για το περιεχόμενο και τα συμπεράσματά του. Ετσι κι αλλιώς, η πρόσκληση που λάβαμε χιλιάδες Θεσσαλονικείς το απόγευμα του Σαββάτου από τον αποστολέα «PROSKLHSH» δεν έδινε στοιχεία, παρά μόνο έγραφε: «ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 8 ΜΑΙΟΥ ΣΤΙΣ 7:00ΜΜ ΣΤΟ ΒΕΛΛΙΔΕΙΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ».
Ποιος παπάς και ποιος κουμπάρος; Μόνο Καραμανλής! Α ναι, και το μεγάλο ερώτημα: «Θα πάει κι ο Σαββίδης;» Διότι, εδώ στη Θεσσαλονίκη, κοιμόμαστε ξυπνάμε και με το Σαββίδη ασχολούμαστε. Ιδίως τώρα, που η κόντρα Νέας Δημοκρατίας – Ιβάν Σαββίδη είναι στα ντουζένια της, ο ΠΑΟΚ στα καλύτερά του κλπ. Θέλαμε, λοιπόν, να δούμε εάν θα κάνει εμφάνιση ο Ιβάν Σαββίδης στο Βελλίδειο προκειμένου να συμμετάσχει κι αυτός στην μεγάλη του Καραμανλή εμφάνιση.
Από τις 6.30, ο χώρος έξω από το Βελλίδειο ήταν γεμάτος κόσμο, κυρίως νεολαία. Μέσα, γέμιζε διαρκώς. Κι ήταν όλοι εκεί, όλο το 2004-2009, όλη η διακυβέρνηση με καταγωγή από τη βόρεια Ελλάδα, πρώην πρόεδροι οργανισμών, πρώην στελέχη κρατικών δομών, πρώην και νυν πρόεδροι επιμελητηρίων και επιστημονικών φορέων της πόλης. Πρώην και νυν βουλευτές, πρώην και νυν πολιτευτές, σχετικοί και άσχετοι, σχεδόν όλοι Καραμανλικοί. Θα έλεγα ότι ήταν όλοι οι παριστάμενοι Καραμανλικοί, αν δεν ήταν εκεί ο Λευτέρης Αυγενάκης (γραμματέας της ΝΔ) και μια γνωστή μου η οποία στήριξε ΣΥΡΙΖΑ αλλά μετά το δημοψήφισμα ακολούθησε τη ΛΑΕ. Ηταν κι αυτή εκεί, στου Καραμανλή.
Ηταν μια εκδήλωση χαράς. Χαράς επειδή θα ερχόταν ο Καραμανλής. Μέχρι να έρθει, κι ενώ ο χώρος μέσα γέμιζε, πολύς κόσμος περίμενε έξω. Να το καταλάβω ότι τον περίμεναν οι Θεσσαλονικείς κολλητοί του, Βάκης Φραντζής, Τέλης Θωμόπουλος, Ηφαιστείων Σερδάρης για να τον υποδεχτούν. Αλλά οι άλλοι όλοι, γιατί τον περίμεναν;
Την απάντηση την πήρα μόλις έφτασε το SUV, κι ο Κώστας Καραμανλής κατέβηκε. Περικυκλώθηκε από κόσμο που ήθελε να του πιάσει το χέρι, να τον φιλήσει, να τον αγγίξει, να βγει μια φωτογραφία μαζί του. «Χώσου για να βγεις κι εσύ!» πρόσταξε μια μάνα δίπλα μου την κόρη της. «Κοίτα να με βγάλεις καλή φωτογραφία!» φώναζε ένας άλλος κύριος από μακριά κάποιον άγνωστο συνεργό του. Η αίθουσα που είχε προβλεφθεί αποδείχθηκε πολύ μικρή για να χωρέσει το ακόρεστο ενδιαφέρον του κοινού, αλλά ουδέν πρόβλημα, διότι η αίθουσα έχει τη δυνατότητα να μεγαλώνει, εφόσον ανοίγουν κάποια διαχωριστικά. Έτσι κι έγινε, με αποτέλεσμα να υπολογίζουμε ότι περισσότερα των 1.500 ατόμων παραβρέθηκαν στην εκδήλωση.
Ο Κώστας Καραμανλής κάθισε ανάμεσα στον Απόστολο Τζιτζικώστα και τον Σταύρο Καλαφάτη. Λίγο παραπέρα ο Βαγγέλης Αντώναρος, βλοσυρός κι αυστηρός as usual, δίπλα του η (εκ των ΑΝΕΛ προερχόμενη) υπουργός Μακεδονίας Θράκης Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά, η οποία όμως είναι βαθιά καραμανλική. Ο τόπος σείστηκε –που λένε– από τα χειροκροτήματα. Άστραψαν και βρόντηξαν τα φλας, κοντέψαμε να ποδοπατηθούμε γιατί όλοι ήθελαν να ακουμπήσουν τον Καραμανλή. «Εδώ θα σκοτωθεί κόσμος» έλεγε ένας άνθρωπος της ασφάλειας του και προσπαθούσε να κρατήσει τα κορμιά μακριά.
Η εκδήλωση καθυστέρησε περισσότερο από μια ώρα να αρχίσει, διότι ο Καραμανλής άργησε να φτάσει στο Βελλίδειο, άργησε να μπει στην αίθουσα, άργησαν όλοι με τις χειραψίες και τα φιλιά να πάρουν τις θέσεις τους κι έτσι πιάσαμε καλές 8. Α ναι, ήταν κι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης εκεί, πηγαινοερχόταν δείχνοντάς μας μια τεράστια κορνίζα με μια φωτογραφία του 1940 με τον Λεωνίδα Ιασωνίδη (ήταν θείος του) και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, την οποία ήθελε να δωρίσει στον Κώστα Καραμανλή. Θα έβαζα στοίχημα ότι είμαστε στο 2005, στο 2006, στο 2007, στο 2008. Το 2009, όταν μίλησε ο Καραμαναλής στο Βελλίδειο ως πρωθυπουργός, νομίζω ότι το πάθος ήταν λίγο λιγότερο. Συντηρήθηκε, όμως, στο χρόνο, θέριεψε κι ο Κώστας Καραμανλής πήρε μυθικές διαστάσεις.
Οσο για το περιεχόμενο του τόμου; Ελάχιστοι ενδιαφέρθηκαν, και ιδίως οι παρουσιαστές του, οι καθηγητές Σκλιάς, Ρουκανάς και Ζαπράνης, καθώς και ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο οποίος ήταν εκ των ομιλητών. Κι ο οποίος, επίσης, καταχειροκροτήθηκε. Για την ιστορία, να πούμε ότι ο τόμος περιλαμβάνει το αφήγημα ότι στην ΟΝΕ μπήκαμε με πλασματικά στοιχεία, ότι ο Παπανδρέου εξαπάτησε τον λαό κι ότι ο Καραμανλής καλά έκανε και πήγε σε πρόωρες εκλογές το 2009.
Ο κόσμος δεν πολυσκοτίστηκε, μόλις άρχισε η εκδήλωση άρχισαν να σημειώνονται μαζικές εκροές στον εξωτερικό χώρο, για τσιγάρο και κουβεντούλα. Κι αν θέλετε να ξέρετε, η κουβεντούλα για πολλούς ήταν… ο Σαββίδης! Μπορεί να μην ήρθε, αλλά ήταν ωσεί παρών.