O Αλέν Τουσέν ήταν πιανίστας, συνθέτης, στιχουργός, δισκογραφικός παραγωγός. Ο ίδιος έτσι συστηνόταν, με ένα πλατύ χαμόγελο, και αυτές ήταν οι βασικές επαγγελματικές του ιδιότητες τις οποίες έκανε αξεπέραστη τέχνη-συνώνυμη με τον ιδιαίτερο ήχο της Νέας Ορλεάνης.
Έγινε ήταν γνωστός επειδή τη δεκαετία του ‘60 εισήγαγε τις αρμονίες της ποπ μουσικής, τον ρυθμό της φανκ και την ενέργεια του rock’n roll στην τζαζ και την R&B στη Λουϊζιάνα. Από αυτό και μόνο, η μουσική του χρωστά πολλά.
Στη χώρα μας τον είχαμε απολαύσει στο Ηρώδειο, στο τόσο μακρινό -και τόσο κοντινό, συνάμα- 2007. Ήταν τότε που εμφανίστηκε μαζί με τον Έλβις Κοστέλο, λίγο μετά την επέλαση του κυκλώνα Κατρίνα στη Νέα Ορλεάνη.
Είναι σχεδόν περιττό να θυμηθούμε πόσα τραγούδια του έγιναν γνωστά μέσα από ερμηνείες κορυφαίων καλλιτεχνών: από τους Rolling Stones και το «Fortune Teller», μέχρι τον Γουόρεν Ζίβον στο «Α Certain Girl». Επίσης, είναι μάταιο να θυμηθούμε όλες τις διασκευές στις μελωδίες του που έκανε κάθε πιθανός και απίθανος (στην κυριολεξία) καλλιτέχνης.
Το βέβαιο είναι πως ήταν μια πολυσχιδής προσωπικότητα που μπορούσε να γράψει από «ύμνους» όπως το «Get out of my life, woman», μέχρι να κάνει παραγωγή στο… «Lady marmalade».
Θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά για την τεράστια απώλεια, θα μπορούσαμε να επικεντρωθούμε στον Μισισιπή που πλέον θα κλαίει για την απουσία του, αλλά ο Aλέν απεχθανόταν τα μελό.
Όπως και το να τον φωνάζουν «Άλεν» και όχι «Αλέν»…